اوّل قرنتیان 7 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

عروسی باره

¹ ایسه او جریانات باره که مِه به بنویشته بین: « مرداک ئبه خوب نئه که یکته زناک همرا ببی.»

² ولی بی حیایئن وسوسه واسی که وجود دئنه، هرته مردای باء خو زنِ بداره، و هرته زناک خو مرداکِ.

³ مرداک باء حقی که نسبت به خو زنِ به گردن دانه انجوم بدی و زناکم خا حقی که نسبت به خوشه مردای به گردن دانه انجوم بدی.

⁴ چونکه زن خو تنِ اختیار ندَئنه بلکه اونه مرداکِ اون تن ایخیتاره دانه، و مرداکم خو تنِ اختیارِ ندَئنه بلکه اون زناک خو مرداک تن ایختیاره دانه.

⁵ همدیگرِ بی نصیب ننین، مگر اینکه اننی زمت و با رضایت همدیگه ببی کی شیمه وقته دعا به بنین. ولی بازین هنده همدیگرِ همره ببین، نبی که شیطؤن این وسه که مننین شیمه جلوئه بگیرین شمره وسوسه بکونی.

⁶ مو اینه حوکم نوکوئنم، بلکه فقط ایجازه دئنم.

⁷ کاشکی همته می مورسؤن بوبوبی، ولی هرکس خوشه عطیه خدا جی هیته؛ یکته یجور عطیه دئنه و یکتای دیگه یجور ده.

⁸ عزبون و بیوه زناکونِ گونم، خوبه که می مورسؤن عزب بوموئنن.

⁹ ولی اگه منِئن خوشون بدارن، خا عروسی بکونن، چره که عروسی گودَن بهتره تا ای که شهوت آتش میئن بسوجن.

¹⁰ می حکم اوشونئبه که عروسی بودن ای ایسه -نه می حکم، بلکه خداوند حکمه: که زن نباید خو مردک اجی سیوا ببی .

¹¹ ولی اگه ایتو بوده د نباید مرده ببی، یا اینکه وگرده خو مرداک ورجه. مرداکم نباید خو زناکه طلاق بدی .

¹² بقیه گونم -مو گونم نه خداوند- که اگه یکته برار یکته زن بی ایمون دانه و او زناکم راضیه اون امره زندگی بکونی او برار نباید خو زن طلاق بدی .

¹³ اگه یکته زناک یکته مرد بی ایمون دانه و او مردکم راضیه که اون امره زندگی بکونی او زن نباید خو مرداک طلاق بدای .

¹⁴ چونکه بی ایمون مرداک خو زن خاطیری مقدس بنه و بی ایمون زناک خو مرداک خاطیری مقدس بنه. وگرنه، شیمه زاکون ناپاک بونابون ؛ ولی ایتو نیه بلکه اوشون مقدسن .

¹⁵ اما اگر اونی که بی ایمون ایسه بخای سیوا ببی بگذار ای کاره بکونی .ایجور موقع ده ایموندار برار یا خاخور مجبور نئه اون امره زندگی بکونی . خدا امره صلح و سلامتی به دوخونده.

¹⁶ چونکه ای زناک ،کوره اجی دونی که تی مرداکه منی نجات دان؟ یا ای مرداک کوره اجی دونی که تی زناکه منی نجات دان؟

¹⁷ فقط هرکس هوطو زندگی بکونی که خداوند اون ئبه معین بوده و اوجور که خدا اونه دخونده. ایی حکمی ایسه که مو همه کلیساهان میئن گونم .

¹⁸ مگه هیکس ایسابو او زمت که دوخونده بودبو ختنه ببوبی؟ اینه دومبال دنبی که ختنه نشونه ئانه ویگیره. مگر هیکس ایسابو او زمت کی دوخونده بوبو ختنه نوبوبی؟ او آدم ختنه بون دومبال دنبی.

¹⁹ چونکه مهم ختنه بون یا نبون نیه ، بلکه مهم خدا حکمون بجا اردن ایسه .

²⁰ هر کس هر وضعی مئن که دخونده ببو بیسه .

²¹ او زمونی که دوخؤنده بوبؤی، غولوم بی؟ واهیمه ندار. ولی اگه تینی تی آزادیِ بدست بأری، فرصت از دست ندی.

²² چونکه اونکه خداوند طرفَ جی غولومی به دوخؤنده بوبؤ، خداوند اونه آزاداگوده. هیطوری اونی هم که آزادی میئن دوخونده بوبؤ، خوشه مسیح غولوم بوده دانه.

²³ شیمه آزادی به بها هدا بوبو، آدمیؤنِ غولوم نبین.

²⁴ پس ای برارؤن، هرکس هر وضع میئن که دوخونده بوبؤ، هو وضعِ میئن خدا محضر میئن بیسی.

باکره ئان و بیوه ئان

²⁵ ایسه باکره أن باره، خداوند جی حوکمی ندَئنم؛ ولی او کس جایگاه مئن که بواسیطه خداوند رحمت مورد اعتماده، می گبه زئنم.

²⁶ مو ایطو گمون کونم که ای دوره زمونه سختئن واسی، مرد ئبه خوبه هو وضع میئن کی ایسَه، بیسی.

²⁷ اگه زن ببردی، سیوا نبو، و اگه زن نبردی، زن بردن دومبال دنبو.

²⁸ ولی اگه زن بگیری، گوناه نودی؛ و اگه یکته باکره لاکو عروسی بکونی، گوناه نوده. با ای حال اوشؤنی که عروسی کوئنن، ایی زیندگی میئن سختی کشنن و مو نخوانم شمه زجر بکشین.

²⁹ برارؤن، می منظور اینه که وقت تنگه. از ایی ببعد، اوشؤنی که زن دئنن اوجور زیندگی بکونن که انگار زن ندَئنن؛

³⁰ و اوشؤنی که عزادارن، اوجور رفتار بکونن که انگار عزا دار نییَن؛ و اوشؤنی که شاد ایسّن، اوجور رفتار بکونن که انگار شاد نییَن؛ و اوشؤنی که یکچی هینن، اوجور رفتار بکونن که انگار هیچی نداشتن.

³¹ و اوشؤنی که ایی دونیا هما حیساب کیتاب دانن، اوجور رفتار بکونن که انگار حیساب کیتاب ندانن. چونکه ایی دونیا سرشیکل فعلی عوضابوئدره.

³² می خواسته ایی ایسّه که هرته دیلنگرونی جی دور بیسین. عزب مرداک خداوند کارون ئبه دیلنیگرون ایسّه، که چوطو خداونده راضی بکونی؛

³³ ولی مردی که زن دانه ایی دونیا چیئن دیلنیگرون ایسّه، که چوطو خو زناکِ راضی بکونی،

³⁴ و اونه حواس خدا و اون زناک مئن قسمت بنه. هینه وسه، عزب لاکو یا نومزدبوده لاکو، خداوندِ کارون ئبه دیلنیگرون ایسّه، که چوطو جسم مئن و روحِ میئن، مقدس ببی؛ ولی متاهل زناک ایی دونیا چیزون واسی دیلنیگرون ایسّه، که چوطو خو مرداکِ راضی بکونی.

³⁵ مو شیمه منفعت واسی ایشونه گونم، نه اینکه شیمه جلو بگیرم بلکی می منظور ایی ایسّه که درست زیندگی بکونین و بی هیچ دیلنیگرونی شمره خداوند ئبه وقف بکونین.

³⁶ اگه یگ نفر گمون بکونی کی خوشه نومزد امره درست رفتار کأدننئه، اگه اون شهوت زیاده و بایدم ایتو ببی، بوگذارین او چی که اون نظر میئنه بکونی: بوگذارین عروسی بکونن، ای گناه نیه.

³⁷ ولی اگه یک نفر خو تصمیم سر ایسا و فشار میئن دنّئه، بلکه تینه خو جلو بگیره و خو تصمیم بیته که فعلا خو نامزد امره عروسی نکونی، اونم خوروم کار کادره.

³⁸ پس اونی که خو نامزد أمره عروسی بکونی، خوروم کار کوئنه؛ ولی اونی که عروسی نوکوئنه، حتی یکته کار بهترم بوده دانه.

³⁹ یکته زناک تا وختی که اونه مرداک زینده ایسّه، اونه پابنده. ولی اگه اونه مرداک بمیره، ازاد ایسّه که هرکس أمره خوائنه عروسی بکونی، فقط خداوند میئن.

⁴⁰ با ای حال مو فیکر کونم که اگه عروسی نکونی، خوشحالتره؛ و گمون کوئنم که منم خدا روحِ دئنم!