प्रकाशितवाक्य 10 - डोगरी नवां नियमसोर्गदूत ते निकी कताब 1 पी आऊँ एक ते सामथ्य आले सोर्गदूत गी बदल ओड़े दे सोर्ग थमां उतरदे दिखया। ओदे सिर उपर मेघतनष हा। उस्स दा मुंह सूरज आले लेखे ते ओदे पैर अग्ग दे खंभे जे हे। 2 ओदे हत्थे च एक निकी जेई खुली दी कताब हे। उस्स ने अपना सज्जा पैर समुंद्र उपर ते ख्बा पैर तरती उपर रखया, 3 ते ऐसे बड्डे शब्द कन्ने करलाया, जियां शेर गरजदा ऐ; ते जेस ले ओ करलाया ते गरजन दे सत्त शब्द सनोचे। 4 जेस ले सत्ते गरजन दे शब्द सनोची चुके, ते आऊँ लिखने उपर हा, लेकन आऊँ सोर्ग थमां ए शब्द सुनया, “जेकी गल्लां गरजन दे ओनें सत्त शब्दें थमां सुनीयां न उनेंगी गुप्त रख, ते मत लिख।” 5 जेस सोर्गदूत गी आऊँ समुंद्र ते तरती उपर खडोते दे दिखया हा, उस्स ने अपना सज्जा हत्थ सोर्ग आली बक्खी चुकया, 6 ते जेहड़ा जूगे जूगे जिंदा ऐ, ते जेस ने सोर्ग गी ते जे किश उस्स च ऐ, ते तरती गी जे किश ओदे उपर ऐ, ते समुंद्र गी जे किश उस्स च ऐ सृज्या, उस्स दी गै कसम खाईयै आखया, “हूंन ओर देर नेई ओग। 7 बरना सतवें सोर्गदूत दे तुरी फुकने उपर ओनें आले शब्द दे धयारे च परमेसर दा गुप्त मनोरथ उस्स शोभ समाचार दे लेखा जेहड़ा उस्स ने अपने दास औने पविखवक्ता गी सनाया, पूरा ओग।” 8 जेस शब्द गी आऊँ सोर्ग थमां बोलदे सुनया हा, ओ पी मेरे कन्ने गल्लां करना लगया, “जा, जेहड़ा सोर्गदूत समुंद्र ते तरती उपर खडोते दा ऐ, ओदे हत्थे दी खुली दी कताब लेई ले।” 9 आऊँ सोर्गदूत दे कोल जाईयै आखया, “ए निकी कताब मिकी दे।” उस्स ने मेरे कन्ने आखया, “ले, इस्से खाई ले; ए तेरा पेट कोड़ा ते करग, लेकन तेरे मुंह च मखीर जेई मीठी लगग।” 10 एस आसतै आऊँ ओ निकी कताब उस्स सोर्गदूत दे हत्थे थमां लेईयै खाई लेई। उस्स मेरे मुंह च मखीर जेई मीठी ते लगी, लेकन जेस ले आऊँ उसी खाई गीया, अते मेरा पेट कोड़ा ओई गीया। 11 ओस बेलै मेरे कन्ने ए आखया गीया, “तुगी मते सारे लोकें, ते जातीयें, ते पाषां ते राजाओं दे बारै च पी पविखवाणी करनी ओग।” |
This work is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.