2 पतरस 2 - डोगरी नवां नियमनाशकारी दे सूल 1 जिस चली ऊन लोकें च चुठे नबी हे, उसै चली थुआड़े बिचा बी चुठे उपदेशक होगन, जेड़े नाश करने आले पाखण्ड दा उद्घाटन छिपी छीपिये करगन, अते ओस स्वामी दा जिन्ने उनेगी मोल लेता ऐ इन्कार करगन, अते अपने आप गी जल्दी विनाश च डाली देने ए। 2 मते गे उन्दे लेखा लुचपन करगन, जिन्दे कारन सच्चाई दे रस्अते दी निंदया कित्ती जाग। 3 ओह लालच दे लेई गल्ला गढ़ड़िये तुस गी अपने लाभ दा कारन बनान गे, अते जेड़ा दण्ड दी उक्म उन्दे उप्पर पैहले तो ओई चुकी ऐ ओहदे औने च केछ बी देर नेईं, अते उन्दा विनाश सुत्अतेदा नेईं। चुठे सखाने आले दा न्याय 4 कीहके जदू परमेसर ने ऊन सोर्गदूत गी जिन्ने पाप कित्ता नेईं छोड़ेया, लेकन नरक च पेजीयै नेरे कुण्डों च पाई ओड़या ताकि न्याय दे धयारे तकर बन्दी रेए; 5 अते प्राचीन युग दे दुनिया गी बी नां छोड़ेया लेकन पक्तिहेन जगत उप्पर महा जल-प्रलय पेजेया, लेकन तर्म दे पाशनक नूह बेलैत अट्ठ मनुक्खे गी बचाई लेया; 6 अते सदोम अते अमोरा दे घरा गी विनाश दा ऐसा दण्ड दिता कि उनेगी पस्म करचै रख च मिलाई दिता ताकि ओह आनेआले पक्तिहेन लोकें दी शिखया दे लेई इक उदारण ठैरे, 7 अते तरमी लूत गी जेड़ा अतर्मियों दे अशोद्ध चाल चालन कन्ने मते दुखी हे छुटकारा दिता। 8 (कीहके ओह तरमी उन्दे बिच च रैंदे होए अते उन्दे अतर्म दे कम्में गी दिखी दिखियै अते सुनी सुनीयै, अर धयारे अपने सच्चे मन गी पीड़ित करदा हां)। 9 अते प्रभु भक्तों गी परिख्या बिचा कढी लेया अते अतर्मियों गी न्याय दे धयारे तकर दण्ड दी दशा च रखना बी जानदा ऐ, 10 विशेष करचै उनेगी जेड़े अशोद्ध अभिलाषाओं दे पिछें जीद दे लेखा चलदे अते प्रभुता गी तुच्छ जांदे न। ओह ढील, अते हठी ऐ, अते ऊँचे पद आले गी बुरा पला बोलने कन्ने नेईं डरदे, 11 पी बी सोर्गदूत जेड़े समर्थ अते सामथ्य च उन्दे कन्ने बड्डे न, प्रभु दे लेखा उनेगी बुरा पला बोलदे कसुर लगांदे। चुठे सखाने आलें दे गलत कम 12 लेकन ए लोक निर्बुद्धि जानबरओं हे दे तुल्य न, जेड़े पकड़े जाने अते नाश होने दे लेई पैदा होए न; अते जिन गल्ले गी जांदे हे नेईं उन्दे बारै च दुए गी बुरा पला बोलदे न, ओह अपनी सड़ाहट च आपे हे सड़ जाग। 13 दुए दा बुरा करने दे बदले उन्दा गे बुरा होग। उनै धयारे-दोपअर भोग-विलास करना पला लगदा ऐ। ए कलंक अते कसुर ऐ; जदू ओह थुआड़े कन्ने खांदे-पींदे हे, अते अपनी ओर तां प्यार रुट्टी करचै भोग-विलास करदे हे। 14 उन्दे अखीयैं च ब्यभिचार बसा ओया ऐ, अते ओह पाप कीअते बिना रुकी नेईं सकदे। ओह चंचाल मन आले गी फुसलाई लेनदे न। उन्दे मन गी लालच करने दा अभ्यास ओई गीया ऐ; ओह सन्ताप दे बच्चे न। 15 ओहसीधे रस्अते गी छोड़ीयै पटकी गे न, अते बओर दे जाकत बिलाम दे रस्अते उप्पर हो लेई ऐ, जिन्ने अतर्म दी मजदूरी गी प्रिय जानेया; 16 लेकन ओहदे पाप दे बारै च उलाहना दिता गीया, इत्थैं तकर कि अबोल गदहे ने मनुक्ख दी बोली कन्ने ओस नबी गी ओहदे बावलेपन च रोकेया। 17 ए लोक सुके खुएं, अते अंधी दे उड़ाए होए बादल न; उन्दे लेई अनन्त न्हेरा रख्या गीया ऐ। चुठे स्खाने आलें दे तोखे 18 ओह बेकार घमण्ड दी गल्ला करी करचै लुचपन दे कम्में दे रहें, ऊन लोकें गी शारीरिक अभिलाषाओं च फसाई लेनदे न जेड़े पटके होए बिचा हुने निकली गे रहे न। 19 ओह उनेगी स्वंतत्र करने दी हरज्ञा अते करदे न, लेकन आपे हे सड़ाहट दे दास न; कीहके जेहड़ा मनुक्ख जिदे कन्ने हारी गीया ऐ, ओह उदा दास बनी जानदा ऐ। 20 जदू ओह प्रभु अते उद्धारकर्ता यीशु मसीह दी पन्शान दे रहें दुनिया दी नाना चली दी अशोद्धता कन्ने बची निकले, अते पी उन्दे च फसीयै हारी गे, अते उन्दे पिछली दशा पैहली तो बी बुरी ओई गेई ऐ। 21 कीहके तर्म दे रस्अते दा नां जानना हे उन्दे लेई एदे कन्ने पला होंदा कि उसै जानियै, ओस पवित्र उक्म कन्ने फिर जांदे जेकी उनेगी सौंपी गेई हे। 22 उन्दे उप्पर ए कहावत ठीक बैठदी ऐ, कि कुत्ता अपनी छांट दी ओर अते नहलाई होए सूअरनी चीकड़ च लोटने दे लेई पी चली जान्दी ऐ। |
This work is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.