Зебур 40 - Мукъаддес Китап

Не де бахтлыдыр мераметли адам!

¹ Баш чалгъыджы ичюн. Давутнынъ зебуры.

² Не де бахтлыдыр фукъарени тюшюнген адам! Яман кунюнде РАББИ оны къуртарыр.

³ РАББИ оны къорчалар, онынъ омрюни сакълар, ве о, ер юзюнде бахтлы олур. Сен оны душманларнынъ истегенине бермезсинъ, я РАББИ.

⁴ О, хасталыкъ тёшегинде яткъанда, РАББИ онъа кучь берер. О, хаста олгъанда, Сен Озюнъ оны тедавийледжексинъ!

⁵ Мен дедим: «Манъа мерамет эт, я РАББИ! Мен Санъа къаршы гуна япкъан олсам да, джанымны яхшы эт.

⁶ Душманларым мени яманлап: “Не вакъыт олер де, не вакъыт онынъ ады ёкъ олур?” – дейлер».

⁷ Олар мени корьмеге кельсе де, ялан айтып, юрегинде яманлыкъ топлайлар, тышарыгъа чыкъар-чыкъмаз, лаф уйдуралар.

⁸ Мени кореджек козю олмагъанлар эписи озьара фысылдашып, манъа къаршы яманлыкъ япмагъа ниетленелер.

⁹ «Ольдюриджи беля-къаза япышты онъа; шунынъ ичюн бир яткъан сонъ, энди еринден турмаз!» – дейлер.

¹⁰ Мен ишангъан достум биле, отьмегимни ашап, манъа къаршы табаныны котерди.

¹¹ Амма Сен, я РАББИ, манъа мерамет косьтерип, мени аякъкъа турсат. Сонъ мен оларны джезаларым.

¹² Мен билем: Сен менден разысынъ. Меним душманым менден устюн чыкъмаз, тантана этмез.

¹³ Сен манъа къабаатсыз къалмагъа ёл береджексинъ, Сенинъ огюнъде эр вакъыт олмагъа имкян береджексинъ.

¹⁴ Исраильнинъ Алласы олгъан РАББИге асырдан асыргъа шуретлер олсун! Амин ве амин!