Зебур 141 - Мукъаддес Китап

Ярдым дувасы

Давутнынъ маскили. Онынъ къобада сакълангъан вакътында окъугъан дувасы.

¹ РАББИден имдат истейим, озь сесимнен РАББИден мерамет сорайым.

² Онынъ огюне къасеветлеримни тёктим, къайгъыларымны Онъа ачып бердим.

³ Меним тенимде гонъюль такъаттан кесильгенде, мен баргъан ёлумны Сен биле эдинъ. Мен келеяткъан ёлумда исе олар гизли тузакъ къойдылар.

⁴ Онъ тарафыма бакъсам, мени таныгъан ич кимсе ёкъ. Мен ичюн бир сыгъынакъ да къалмады, джаным акъкъында кимсе къайгъырмай.

⁵ Я РАББИ, Сени къычырып чагъырдым: «Сенсинъ меним сыгъынагъым, тирилер дюньясындаки къысметим!»

⁶ Агълавымны эшит, мен рухтан тюштим. Мени къувгъанларнынъ къолундан къуртар, олар менден кучьлюдир!

⁷ Адынъны шуретлемек ичюн, зиндандан джанымны чыкъар! Манъа эйилик япкъанынъ ичюн, ишанчлылар этрафымда топланаджакълар.