Зебур 103 - Мукъаддес Китап

Яратыджыгъа шукюр

¹ Эй, джаным, РАББИни алгъышла! Аллам я РАББИ, Сен пек улусынъ, шан-шуретке кийингенсинъ!

² Сен ярыкъны урба киби киесинъ, коклерни перде киби джаясынъ!

³ Сарайынънынъ юкъары одаларыны кок къуббеси устюнде къургъансынъ, булутларны Озюнъе араба этип, ельнинъ къанатлары устюнде кезесинъ.

⁴ Сен мелеклеринъни еллерге чевиресинъ, хызметчилеринъни алевленген атешке айландырасынъ.

⁵ Ер эбедиен тепренмесин деп, оны къатты темель устюне къойгъансынъ.

⁶ Онъа учурымны урба киби кийдиргенсинъ, сувлар дагъларнынъ башына етип барды.

⁷ Сенинъ серт эмиринъден олар акъты, Сесинъ гудюрдисинден тез къачып кеттилер.

⁸ Олар дагъларгъа чыкътылар, вадийлерге тюштилер, Сен бельгилеген ерге акътылар.

⁹ Сен оларгъа сынъыр къойдынъ, сувлар оны кене кечип кетмез, ерни кене къапламагъа сув ташкъыны къайтмаз.

¹⁰ Вадийлерде чешмелерни ачып йибердинъ, олар дагълар арасындан акъа,

¹¹ бутюн кийик айванларны сувара, кийик эшеклер де сувсап сув ичелер.

¹² Шу сувлар боюнда кок къушлары къона, олар пытакълар арасындан оте.

¹³ Юкъары эвлеринъден дагъларны суварасынъ, ер юзю ишлеринънинъ мейвасына тоя.

¹⁴ Сен айван ичюн от ве инсан ичюн ешиллик осьтюресинъ. Инсан ешиллик ишлете – топракъ аш бере.

¹⁵ Адамнынъ юрегини къувандыргъан шарапны, инсан юзюнинъ йылтыраткъан ягъны, юрегине къувет берген отьмекни де Сен яратасынъ.

¹⁶ РАББИнинъ тереклери, Озю сачкъан Ливан кедрлери сувгъа тоя.

¹⁷ Оларнынъ пытакъларында къушлар юва ясай, лейлекнинъ ювасы – чам тереклеринде.

¹⁸ Юксек дагълар – дагъ эчкилерине, къаялар исе – къая къоянларнынъ сыгъынагъы.

¹⁹ Мевсимлерни косьтермек ичюн О, айны яратты, ве кунеш батаджакъ ерини биле.

²⁰ Орталыкъкъа къаранлыкъ тюшюресинъ, гедже ола, ормандаки айванлар авгъа чыкъа.

²¹ Яш арсланлар ав къыдырып окюре, Алладан аш истейлер.

²² Кунеш чыкъкъанда, олар топланалар, юваларына къайтып, яталар.

²³ Инсан исе озь ишине чыкъа, акъшамгъадже чалышмакъ ичюн.

²⁴ Я РАББИ, Сенинъ ишлеринъ не къадар чокътыр! Эр шейни икметнен яраттынъ, ер Сенинъ иджадынънен толу.

²⁵ Мына, буюк, уджу корюнмеген денъиз! Анда махлюкъларнынъ сайысы ёкъ, уфакъ ве буюк джанлылар бар.

²⁶ Денъизде гемилер ялдай, Сен, анда ойнасын деп, яраткъан ливьятан да мында.

²⁷ Оларнынъ эписи Санъа умют этелер, озь вакътында ашымызны берсин деп, беклейлер.

²⁸ Оларгъа берсенъ, алалар, къолунъны ачкъанынъда, эйилигинъе тоялар.

²⁹ Юзюнъни сакълагъанынъда, олар пек къоркъа, нефеслерини кессенъ, ёкъ олалар ве кене топракъкъа къайталар.

³⁰ Озь джан берген Рухунъны ёлласанъ, яратылалар, ер юзюне Сен янъы къыяфет бересинъ.

³¹ РАББИнинъ шурети эбедий олсун, Озь ишлерине къувансын РАББИ!

³² О, ерге бакъкъанда, ер титрей, дагъларгъа тийгенде, олар тютюн чыкъара.

³³ Омюрбилля РАББИге йырларым, мен яшагъан вакътымда Аллама чалгъы чаларым!

³⁴ Меним лафым Онъа хош кельсин, мен РАББИ ичюн къуванырым.

³⁵ Гуналылар дюньядан ёкъ олсун, къанун бозгъанлар ёкъ олып кетсин! Эй, джаным, РАББИни алгъышла! Эльхамдюлилля!