Зебур 100 - Мукъаддес Китап

Давут падишанынъ вадеси

Давутнынъ зебуры.

¹ Севги ве адалетинъ акъкъында йырлайджагъым, Санъа чалгъы чаладжагъым, я РАББИ!

² Гунасыз ёл акъкъында фикир юрсетеджегим, Сен не вакъыт келеджексинъ манъа? Эвим ичинде темиз юрекнен юреджегим.

³ Ярамай шейни козюм огюне кетирмейджегим, мен джинает ишинден нефретленем, бойле шей манъа япышмаз.

⁴ Бозукъ юрек менден узакълашыр, яманлыкънен багълы олмам.

⁵ Башкъасы акъкъында гизлиден ошек айткъанны мен ёкъ этерим, юксектен бакъкъан ве юреги къабаргъан адамны асыл чыдамам.

⁶ Козьлерим дюньянынъ иманлыларында, олар меним янымда олсун! Къусурсыз ёллардан кеткен адам манъа хызмет этер!

⁷ Хаинлик япкъан адам меним эвимде яшамаз, яланджы инсан козюм огюнде турмаз.

⁸ Саба эртеден дюньянынъ яманлыкъ япкъанларынынъ эписини ёкъ этерим, бутюн беля кетириджилерни РАББИнинъ шеэринден йыкъып ташларым.