Къануннынъ текрары 29 - Мукъаддес Китап

Алланынъ Исраильге Моав топрагъында берильген васиети

¹ Мына РАББИ Мусагъа буюргъан васиетнинъ сёзлери. Муса оны Исраиль огъулларына Моав топрагъында бермек керек эди. Бу васиет, Хорев еринде берген васиеттен башкъа эди.

² Муса эписи исраиллилерни чагъырып, оларгъа бойле деди: – Мысыр топрагъында фыравуннен, къулларынен ве бутюн топрагъынен РАББИ козюнъиз огюнде нелер япкъаныны корьдинъиз.

³ Буюк джезаларны, буюк бельгилерни ве аджайип шейлерни озь козьлеринъизнен корьдинъиз.

⁴ Лякин бу куньгедже РАББИ сизлерге анълагъан акъыл, корьген козь ве эшиткен къулакъ бермеди.

⁵ Къыркъ йыл девамында мен сизни алып, сахра бою юрдим. Устюнъиздеки урба ипранмады, аякъларынъыздаки аякъкъап тешильмеди.

⁶ Мен – Алланъыз олгъан РАББИ олгъанымны бильмек ичюн, пите ашамадынъыз, шарап ве башкъа ички ичмединъиз.

⁷ Бу ерге келип чыкъкъанымызнен, къаршымызгъа дженк этмек ичюн, Хешбон падишасы Сихон ве Башан падишасы Ог чыкътылар, лякин биз оларны енъдик.

⁸ Сонъ биз оларнынъ топракъларыны алып, мульк оларакъ рубенлилерге, гъадлыларгъа ве Менашше къабилесининъ ярысына бердик.

⁹ Шунынъ ичюн, бу васиетнинъ сёзлерини тутунъыз ве оларны беджеринъиз. Сонъ эписи япкъан ишлеринъиз онъундан келеджек.

¹⁰ Бугунь сиз эпинъиз Алланъыз олгъан РАББИнинъ огюнде турасынъыз – башлыкъларынъыз, къабилелеринъиз, акъсакъалларынъыз, реберлеринъиз, эписи исраилли акъайлар,

¹¹ уфакъ балаларынъыз, апайларынъыз, ордунъызда ят халкълардан олгъанлар: одун парлагъанлар ве сув ташыгъанлар.

¹² Бугунь сиз Алланъыз олгъан РАББИнинъ санъа береяткъан васиетини ве Онынъ антыны аласынъыз.

¹³ Бугунь О, буны тасдыкълай: сиз – Онынъ халкъысыз, О исе – сизинъ Алланъыз. О, шу акъкъында сизге сёз берген, шу акъкъында баба-деделеринъизге Ибраим, Исхакъ ве Якъупкъа ант эткен эди.

¹⁴ Бу васиетни ве Меним антымны Мен тек сизлерге дегиль,

¹⁵ мында Алламыз олгъан РАББИнинъ огюнде бугунь бизнен тургъан адамларгъа, эм де бугунь мында бизнен олмагъанларгъа берем.

¹⁶ Мысырда насыл яшагъанымызны ве ёлда расткельген миллетлерден насыл кечкенимизни билесинъиз.

¹⁷ Оларнынъ писликлерини ве оларда олгъан агъач ве таштан, кумюш ве алтындан япылгъан путларыны корьдинъиз.

¹⁸ Сакъынынъыз, аранъызда ич бир акъай ве апай, сой ве къабиле бугунь Алламыз олгъан РАББИден айланып, шу миллетлернинъ пешинден кетип, оларнынъ аллаларына хызмет этмесин. Сакъынынъыз, аранъызда зеэрли ве аджджы махсулны осьтюрген тамыр олмасын.

¹⁹ Шу адам бу антнынъ сёзлерини эшитип, юрегинде озюне огъурлар тилеп: «Юрегимде инатлыкънен яшасам да, эписи бир манъа селяметлик олур», – айтса, шу шей къабаатлынен берабер къабаатсызны да ёкъ этер.

²⁰ РАББИ оны багъышламагъа истемез, онъа къаршы РАББИнинъ гъазабы ве куньджюлиги янаджакъ. Бу китапта язылгъан эписи къаргъышлар башына тюшип, РАББИ онынъ адыны ер юзюнден силип ташлар.

²¹ Бу Къанун Китабында язылгъан васиетнинъ къаргъышларына коре оны ёкъ этмек ичюн, РАББИ оны Исраиль къабилелерининъ эписинден айыраджакъ.

²² Сизден сонъ кельген несиллер, сенден сонъ догъгъан эвлятларынъыз ве узакъ мемлекеттен кельген ябанджылар, топракънынъ беляларыны ве РАББИ онъа ёллагъан хасталыкъларны корип, айтарлар:

²³ «Кукюрт ве туз… Бутюн топракъ яна… Устюне бир шей сачылмай, топракъ бир шей осьтюрмей… Онда бир шей осьмей, бир от да осьмей. Содом, Гомора, Адма ве Цевоим шеэрлерине ошай. РАББИ оларны гъазабында ве афакъанында йыкъып ёкъ эткендир».

²⁴ Сонъ эписи миллетлер бойле деп сорарлар: «Бу топракъкъа РАББИ не ичюн бойле япкъандыр? Онынъ буюк чыкъкъан афакъаны не ичюндир?»

²⁵ Джевабы да бойле олур: «Баба-деделерининъ Алласы олгъан РАББИ оларны Мысыр топрагъындан чыкъаргъан вакъытта, РАББИ оларгъа васиет берген, олар исе оны къалдыргъанлар.

²⁶ Олар кетип, башкъа аллаларгъа, белли олмагъан ве РАББИ разылыкъ бермеген аллаларгъа хызмет ве ибадет этип башлагъанлар.

²⁷ Бунынъ ичюн РАББИнинъ афакъаны бу топракъкъа къаршы къайнагъан, ве О, бу китапта язылгъан эписи къаргъышларны башларына тюшюрген.

²⁸ Бугунь белли олгъаны киби, РАББИ гъазапланып, афакъанланып ве пек океленип, бу халкъны шу топракътан чыкъаргъан, башкъа топракъкъа алып къувгъан».

²⁹ Эр гизли шейни бильмеге – Алламыз олгъан РАББИнинъ ишидир, ачыкъ олгъан шейлер исе – бизге ве эвлятларымызгъа берильгендир. Бизлер бу Къануннынъ сёзлерини эбедиен беджермек керекмиз.