Къадылар 17 - Мукъаддес Китап

Микъанынъ путлары

¹ Эфраим дагъларында Микъа адлы бир адам бар эди.

² О, анасына: – Сенинъ 1 100 кумюш паранъ гъайып олгъанда, сен къаргъыш айттынъ. Мен озюм къулагъымнен эшиттим. Бу кумюш пара менде, оны мен алдым, – деди. Анасы: – Огълум, РАББИ санъа эйилик этсин! – деди.

³ Огълу 1 100 кумюш параны анасына къайтарды, лякин анасы: – Мен бу кумюшлерни огълум ичюн РАББИге багъышлайым. Бу кумюшлерден бир пут ве бир иритильген маденден эйкельчик япсынлар. Энди мен буларны санъа къайтарам, – деди.

⁴ Амма огълу кумюшни анасына къайтарып берди. Анасы къуюмджыгъа 200 кумюш берди, къуюмджы кумюш иритип, бир пут ве бир эйкельчик япты. Шу вакъыттан берли олар Микъанынъ эвинде тура эдилер.

⁵ Шу адамнынъ, Микъанынъ, озь ибадетханеси бар эди. О, эфод ве кичик путлар яптырып, огъулларынынъ бирини руханийлик этмеге багъышлады.

⁶ О заманларда Исраильде падиша ёкъ эди, эр кес озюне коре догъру корюнген шейни япа эди.

⁷ Ехудадаки Вифлеемде бир йигит бар эди. О, Левий къабилесинден олып, бу шеэрде яшай эди.

⁸ Сонъ Ехудадаки Вифлеем шеэринден кетип, ёлгъа чыкъты ве озюне яшамакъ ичюн ер къыдыра башлады. Шу йигит кезип юрип, Эфраим дагъларына, Микъанынъ эвине кельди.

⁹ Микъа ондан: – Сен къаерден келесинъ? – деп сорады. – Мен левийлим, Ехудадаки Вифлеемден кельдим. Мына, кезип юрип, озюме яшамагъа ер къыдырам, – деди йигит.

¹⁰ Микъа онъа: – Менде къал. Менде руханийлик япарсынъ, манъа бабам киби олурсынъ. Мен санъа йылынъа он кумюш пара тёлерим, ондан да гъайры урба ве аш-сувунъны берерим, – деди.

¹¹ Левийли йигит Микъанынъ эвинде яшамагъа разы олып, анда къалды, онъа огъул киби олды.

¹² Микъа бу левийлини багъышлады, ве йигит онынъ руханийи олды ве Микъанынъ эвинде яшап башлады.

¹³ Микъа: – Шимди мен билем ки, РАББИ манъа эйилик япар, чюнки эвимде левийли руханий бардыр! – деди.