Икметли сёзлер 3 - Мукъаддес Китап

Огъулларгъа насиат

¹ Огълум, огреткенлеримни унутма, эмирлеримни юрегинъде сакъла.

² Олар омрюнънинъ куньлерини ве йылларыны узатаджакълар, санъа муаббетлик кетиреджеклер.

³ Мерамет ве садыкълыкъ сени къалдырмасын: оларны бойнунъа сар, пиляки таш устюне киби, юрегинънинъ устюне яз.

⁴ Сонъ Алланынъ ве адамларнынъ козьлери огюнде санъа хайыр ве акъыл-ферасет оладжакълар.

⁵ РАББИге джан-юректен ишан, озь акъылынъа таянма.

⁶ Эписи ёлларынъда РАББИни бильмеге тырыш, ве О, сенинъ ёлларынъны догъру япаджакъ.

⁷ Озюнъни икметли сайма, амма РАББИден къоркъ ве яманлыкътан узакъ тур.

⁸ Бу, беденинъе – сагълыкъ, кемиклеринъе де – къувет олур.

⁹ Мал-мулькюнъден ве эр бир ишинънинъ биринджи берекетинъден РАББИге пай айырып, Оны урьмет эт.

¹⁰ Сонъ анбарларынъны мал басар, фычыларынъ да яш шарапнен толып-ташар.

¹¹ Огълум, РАББИнинъ огютини ред этме ве опькесинден нефретленме.

¹² Баба севимли огълуны джезалагъаны киби, РАББИ де кимни севе, оны да джезалай.

¹³ Икметке иришкен адам, анълайышкъа саип олгъан адам не бахтлыдыр!

¹⁴ Оны къазангъаны кумюш къазангъанындан яхшыдыр, онынъ келири алтындан олгъан келирден берекетлидир,

¹⁵ о, дегерли ташлардан паалыдыр, бутюн истегенлеринъден ич бир шей онъа тенъ олмаз.

¹⁶ Онынъ онъ къолунда – узакъ омюр, сол къолунда исе – байлыкъ ве шурет.

¹⁷ Онынъ ёллары – гузель ёллардыр, ве эписи ёлчыкълары – муаббетликтир.

¹⁸ Икметни тапып алгъан адам ичюн, о – омюр терегидир, оны яхшы туткъан – бахтлыдыр!

¹⁹ РАББИ ернинъ темелини икметнен къойды, усталыкънен коклерни ерлештирди.

²⁰ Онынъ бильгиси теренликлер яра ве булутлардан чыкъ тюшюре.

²¹ Огълум, буны козь огюнъден къачырма, идракъ ве ферасетинъни даима сакъла.

²² Олар джанынъ ичюн – омюр, бойнунъ ичюн – хайырлы ильван олур.

²³ О вакъыт ёлунъ хавфсыз олур, аягъынъ да абынмаз.

²⁴ Юкъламагъа къоркъусыз ятарсынъ, юкълап къалгъанынъдан сонъ да юкъунъ татлы олур.

²⁵ Апансыз белядан ве ярамайларгъа кельген къазадан къоркъма,

²⁶ чюнки РАББИ сенинъ ишанчынъ оладжакъ, аягъынъны къапкъандан О, сакълайджакъ.

²⁷ Элинъден кельсе, адамнынъ акъкъыны бермектен къачынма.

²⁸ Янынъда олып да, башкъа адамгъа: «Кет, ярын келирсинъ, о вакъыт берерим», – деме.

²⁹ Сенден хавф беклемеген къомшугъа къаршы бир яманлыкъ япмагъа тюшюнме.

³⁰ Санъа яманлыкъ этмеген адамнен бош ерде къавгъа этме.

³¹ Зорбалыкъ эткен адамны пахыллама, онынъ ёлларындан ич бирини сайлама.

³² РАББИ къара юрекли адамдан нефретлене, догъру адамларгъа исе О, ишана.

³³ Гунакярнынъ эвини РАББИ къаргъай, инсафлы адамларнынъ эвини исе багъышлай!

³⁴ Мыскъылджыларны О, мыскъыллайджакъ, алчакъгонъюллилерге исе эйилик япаджакъ.

³⁵ Икмет саиплери мирас оларакъ шурет аладжакълар, акъылсызлар исе – масхаралыкъ.