Йирмея 7 - Мукъаддес Китап

Йирмеянынъ Ерусалимге къаршы пейгъамберлиги

¹ РАББИ Йирмеягъа бойле деди:

² – РАББИнинъ Эви къапусында турып, буны беян эт: Эй, Ехуданынъ бутюн халкъы, РАББИге ибадет этмеге бу къапулардан кирген адамлар! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз!

³ Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы бойле дей: Туткъан ёлларынъызны ве ишлеринъизни догъурланъыз. О заман сизге бу ерде яшамагъа разылыкъ берерим.

⁴ «РАББИнинъ Сарайы, РАББИнинъ Сарайы, РАББИнинъ Сарайы бу ердедир!» – деген алдатыджы сёзлерге ишанманъыз.

⁵ Эгер туткъан ёлларынъызны ве ишлеринъизни керчектен догъурласанъыз, адамларнынъ арасында адалетли суд этсенъиз,

⁶ ябанджыларны, оксюзлерни ве тул апайларны хорламасанъыз, бу ерде къабаатсыз адамларны ольдюрмесенъиз, башынъызгъа беля чыкъарып, башкъа аллаларнынъ артындан кетмесенъиз,

⁷ о заман сизлерге бу ерде, чокътан деделеринъизге берген топракъта яшамагъа разылыкъ береджегим.

⁸ Иште, сиз алдатыджы сёзлерге ишанып отурасынъыз, олар сизге файда кетирмейджек.

⁹ Хырсызлайсынъыз, ольдюресинъиз, ороспуланасынъыз, ялан айтып, ант этесинъиз, Баал путуна къокъулы отларны якъасынъыз, сизге белли олмагъан башкъа аллаларнынъ артындан юресинъиз,

¹⁰ сонъ исе Меним Адымнен адлангъан Эвиме келип, огюмде турасынъыз ве: «Бизлер къуртулдыкъ», – дейсинъиз ве озь пис ишлеринъизни япа бересинъиз.

¹¹ Фикирлеринъизге коре, Меним Адымнен адлангъан бу Эв айдутлар къобасына чевирильди? Мен нелер япкъанынъызны корем, – дей РАББИ.

¹² – Башында Адымны ерлештирген ериме Шилогъа кетинъиз, Исраиль халкъымнынъ яманлыгъы ичюн онъа не япкъанымны корюнъиз.

¹³ Мен сизге сабадан айттым, сизлер исе динълемединъиз, сизлерни чагъырдым, амма джевап бермединъиз, – дей РАББИ. – Энди, бутюн яман ишлеринъизни япкъанынъыз ичюн,

¹⁴ Шилогъа не япкъан олсам, сиз ишангъан, Меним Адымнен адлангъан Эвиме, деделеринъизге ве сизге берген бу ерге де айнысыны япаджагъым,

¹⁵ эписи къардашларынъыздан, Эфраимнинъ бутюн эвлятларындан насыл вазгечкен олсам, сизлерден де вазгечеджегим.

¹⁶ Сен исе, Йирмея, бу халкъ ичюн дува этме, олар ичюн не ялвар, не сора, Меним огюмде оларны къорчалама. Мен сени динълемейджегим.

¹⁷ Ехуда шеэрлеринде ве Ерусалимнинъ сокъакъларында нелер япкъанларыны корьмейсинъми?

¹⁸ Балалар одун топлай, бабалары атеш якъа, къадынлар Коклернинъ Къыраличесине пите пиширмек ичюн хамыр басалар. Мени ачувландырмакъ ичюн, олар башкъа аллаларгъа ичимлик бахшышларыны кетирелер.

¹⁹ Лякин Мени ачувландыралармы? – дей РАББИ. – Ёкъ, озьлерини масхара этелер.

²⁰ Онынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ дей ки: – Бакъынъыз, бу ернинъ устюне, адамларнынъ, айванларнынъ, тарладаки тереклернинъ, топракънынъ берекетине ачувымны ве гъазабымны тёкеджегим. Атеш киби, янып башлайджакъ ве сёнмейджек.

²¹ Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы бойле дей: – Бутюнлей якъыладжакъ къурбанларынъызны башкъа къурбанларынъызгъа къошунъыз да, эт ашанъыз.

²² Деделеринъизни Мысыр топрагъындан чыкъаргъан куню Мен бутюнлей якъыладжакъ къурбанлар ве башкъа къурбанлар акъкъында оларгъа ич бир шей айтмадым, ич бир шейни буюрмадым.

²³ О заман исе оларгъа буны буюрдым: «Сесимни динъленъиз, ве Мен сизинъ Алланъыз олурым, сиз де Меним халкъым олурсынъыз. Сизде яхшылыкъ олсун деп, эр буюргъан ёлумдан юрюнъиз».

²⁴ Амма олар не динъледи, не къулакъ астылар, лякин инат олып, юреклерининъ яман ниетлерине коре яшадылар, Манъа юзьлерини дегиль, аркъаларыны чевирдилер.

²⁵ Деделеринъиз Мысыр топрагъындан чыкъкъан куньден башлап бу куньгедже Мен сизлерге къулларым пейгъамберлерни ёллай эдим, эр кунь сабадан ёллай эдим.

²⁶ Амма олар Мени динълемедилер, къулакъ асмадылар ве инат олып, деделеринден бетер олдылар.

²⁷ Оларгъа бутюн бу сёзлерни айтаджакъсынъ, амма сени динълемейджеклер; оларны чагъыраджакъсынъ, амма джевап бермейджеклер.

²⁸ О вакъыт оларгъа: «Бу халкъкъа РАББИнинъ, Алласынынъ сесини динълемей ве насиатыны къабул этмей, – айт. – Акъикъат гъайып олды, агъызларындан алынды».

²⁹ Узун сачынъны кес де ат, байырларда агълав тюркюсини йырла. РАББИ бу несильге ачувланып, олардан вазгечип, кетти.

³⁰ – Ехуда огъуллары козюм огюнде яман шейлер япты, – дей РАББИ. – Адымнен адлангъан Эвимде пис шейлерни къойдылар ве оны арамладылар,

³¹ огъулларыны ве къызларыны атеште якъып къурбан этмек ичюн, Бен-Хинном вадийинде Тофет ибадет тёпесини къурдылар. Буны Мен буюрмадым, шу, акъылыма биле кельмеди.

³² Шунынъ ичюн бакъынъыз, ойле куньлер келеята ки, о ер Тофет я да Бен-Хинном вадийи дегиль, Ольдюрюв вадийи адланаджакъ, – дей РАББИ. – Ер къалмагъаны ичюн, олюлерни Тофетте джыяджакълар.

³³ Бу халкънынъ олюлери кок къушларына ве кийик айванларгъа аш оладжакъ, ве ич кимсе оларны къуваламайджакъ.

³⁴ Ехуда шеэрлеринде, Ерусалим сокъакъларында къуванч ве шенълик сеслерини токътатаджагъым, келиннен киевнинъ сеслерини кеседжегим, ве мемлекет харап оладжакъ.