Йирмея 6 - Мукъаддес Китап

Ерусалимнинъ алкъагъа алынувы

¹ Эй, Биньяминнинъ балалары, Ерусалимден къачынъыз! Текъоада боразан чалынъыз! Бет-Хаккеремде атешнен бир сигнал беринъиз, шимальден яманлыкъ, буюк бир къырылув якъынлаша.

² Дюльбер ве назлы Сион къызыны ёкъ этеджегим.

³ Чобанлар озь айванларынен онъа келеджеклер, чевресинде чадырларыны къураджакълар, эр кес озь айванларыны отлатаджакъ.

⁴ – Онъа къаршы азиз дженкке азырланынъыз, турунъыз, уйледе ёлгъа чыкъайыкъ! – Вай-вай-вай, башымызгъа беля! Кунь къарарып башлады, акъшам кольгелери кет-кете узаналар.

⁵ – Айды, турунъыз, гедже де ёлгъа чыкъайыкъ, къалелерини харап этейик!

⁶ Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Тереклерини кесинъиз, Ерусалимге къаршы уджюм обаларыны япынъыз. Бу шеэр джезаланаджакъ, ичи эр тюрлю зорбалыкъкъа толу.

⁷ Чокъракъ сувны фышкъырткъаны дайын, Ерусалим де яманлыкъны фышкъырта. Анда зулум ве хырсызлыкъ токътамай, адамларнынъ азаплары ве яралары эр вакъыт козюм огюндедир.

⁸ Эй, Ерусалим! Джезагъа къулакъ ас, ёкъса, Мен сенден узакълашырым, сени бакъымсыз топракъкъа чевиририм, анда кимсе яшамайджакъ.

Исраильнинъ ялан ве кяр къыдырмаларында къабаатланмасы

⁹ Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Сонъки салкъымына къадар юзюм джыйылгъаны киби, Исраильде къалгъанларны да ойле топлайджакълар. Юзюм джыйгъан бирев киби, къолларынъны пытакъларгъа узат.

¹⁰ – Эшитсинлер деп, кимнен лаф этейим? Кимни тенбиелейим? Къулакълары къапалы, эшитип оламайлар, РАББИнинъ сёзлерини динълемеге истемейлер, оларны бегенмейлер.

¹¹ Мен РАББИнинъ ачувына толудырым, оны ичимде тутып оламайым. – Сокъакъта оны балаларгъа, топлангъан йигитлернинъ устюне ягъдыр. Апайнен акъай да, къартларнен къарт деделер де тутуладжакъ.

¹² Эвлери, тарлалары ве апайлары башкъаларнынъ къолуна кечеджек. Къолумны мемлекетте яшагъанларгъа къаршы узатаджагъым, – дей РАББИ.

¹³ – Эм кучюги, эм буюги – эр кес арам къазанчны къыдыралар; эм пейгъамберлер, эм руханийлер – эписи алдаталар.

¹⁴ Халкъымнынъ джан яраларыны тек сёзде яхшы этелер; «Аманлыкъ! Аманлыкъ!» – дейлер, амма аманлыкъ ёкъ.

¹⁵ Пис ишлерни япкъанда, утандылармы? Ёкъ! Ич утанмайып, къызарып бозармайлар да! Онынъ ичюн тюшкенлернинъ арасына тюшеджеклер, джезанен кельгенимде, ерге йыкъыладжакълар, – дей РАББИ.

¹⁶ РАББИ бойле дей: – Туткъан ёлларынъызда токътанъыз, бакъынъыз, эвельки ёллар акъкъында сораштырынъыз, догъру ёл къайда олгъаныны тапынъыз да, о ёлнен кетинъиз. О заман джанларынъыз ичюн раатлыкъ ерини тападжакъсынъыз. Амма олар: «О ёлнен кетмейджекмиз», – дедилер.

¹⁷ Сизге къаравуллар къойып: «Боразан сесини динъленъиз», – дедим, амма олар: «Динълемейджекмиз», – дедилер.

¹⁸ Бойлеликнен, миллетлер, динъленъиз! Эй, джемаат, башларына нелер келеджегини билинъиз!

¹⁹ Динъле, мемлекет! Мына, бу халкъкъа яман беляны ёллайджагъым, къара фикирлерининъ акъларыны кетиреджегим. Сёзлериме къулакъ асмадылар, Къанунымны ред эттилер де.

²⁰ Шевадан кетирильген къокъулы май, узакъ бир мемлекеттен кельген къокъулы къамыш Манъа не керек? Бутюнлей якъыладжакъ къурбанларынъызны къабул этмейим, къурбан ве бахшышларынъызны бегенмейим.

²¹ Бунынъ ичюн РАББИ бойле дей: – Бу халкънынъ огюне ёлдан ураджакъ шейлерни къояджагъым, бабалар да, огъуллар да оларгъа сюрюнеджеклер, къомшу да достунен берабер гъайып оладжакъ.

Шимальден кельген беля акъкъында

²² РАББИ бойле дей: – Иште, шимальден бир халкъ келе, дюньянынъ кенарындан кучьлю миллет котериле,

²³ къолларында мызракънен яй туталар, олар шефкъатсыз ве мераметсизлер, сеслери денъиз гудюрдиси кибидир. Сеннен дженк этмек ичюн, эй, Сион къызы, бир адам киби тизилип, ат чаптыралар.

²⁴ – Олар акъкъында хабер кельгенинен, рухтан тюштик. Догъургъан къадынны киби, бизни агъры ве дерт сарды.

²⁵ Тарлагъа чыкъманъыз, ёл бою юрменъиз! Душман къылычны котерди, орталыкъны къоркъу къаплады.

²⁶ Эй, халкъымнынъ къызы! Чувал токъумасына сарыл, тозгъа йыкъыл. Бирден-бир огълунъны джойгъан киби, аджджы-аджджы агъла; гъайып этиджи бизге апансыздан келеджек.

²⁷ – Халкъымнынъ ёлларыны сынап, бильмек ичюн, сени оларнынъ арасына ерлештирдим, бир къале киби эттим.

²⁸ Олар эписи ёлдан урулгъан инатлардыр, башкъаларны яманлап яшайлар. Олар бакъыр ве демирдир, эписи бозукъ арекет этелер.

²⁹ Корюк уфюре-уфюре, къуршунны атеште ирите, амма иритиджи бошуна гъайрет этти, яманлар айырылмадылар.

³⁰ Оларгъа «ред этильген кумюш» дейджеклер; РАББИ оларны ред этти.