Йирмея 23 - Мукъаддес Китап

Чобанларнынъ башына беля

¹ – Отлагъымнынъ къойларыны дагъыткъан ве ёкъ эткен чобанларгъа беля! – дей РАББИ.

² Онынъ ичюн РАББИ, Исраильнинъ Алласы, халкъымны бакъкъан чобанларгъа бойле дей: – Сизлер къойларымны дагъыттынъыз, оларны къачырдынъыз, оларны бакъмадынъыз. Бакъынъыз! Яман ишлеринъиз ичюн сизни джезалайджагъым, – дей РАББИ.

³ – Халкъымдан къалгъанларны бутюн олар къувулгъан мемлекетлерден топлайджагъым, отлакъларына къайтараджагъым. Олар анда балалы олып артаджакълар.

⁴ Оларгъа чобанларны къояджагъым, бу чобанлар къойларымны бакъаджакълар. Ондан сонъ олар бир даа къоркъмайджакълар, отьлери патламайджакъ ве джоюлмайджакълар, – дей РАББИ.

⁵ – Мына, бойле куньлер келеята ки, Мен Давутнынъ эвлядыны, Инсафлы Пытакъны юксельтеджегим, – дей РАББИ. – Падиша падишалыкъ этмеге башлайджакъ. О, акъыллы олып, ер юзюнде адалетнен суд этеджек.

⁶ Онынъ куньлеринде Ехуда къуртуладжакъ, Исраиль къоркъусыз яшайджакъ. Онъа: «РАББИ бизни акълай», – айтаджакълар.

⁷ Онынъ ичюн бойле куньлер келеята ки, – дей РАББИ, – энди: «Исраиль огъулларыны Мысыр топрагъындан чыкъаргъан РАББИ тиридир!» – дегенлер тапылмайджакъ.

⁸ Бунынъ ерине: «Исраиль огъулларыны шималь мемлекетинден ве бутюн башкъа Озю къувалагъан мемлекетлерден чыкъаргъан ве алып кетирген РАББИ тиридир!» – дейджеклер. Олар озь топракъларында яшайджакълар.

Яланджы пейгъамберлер

⁹ Пейгъамберлер акъкъында. Юрегим ичимде сызлай, кемиклерим титрей. РАББИнинъ огюнде, Онынъ азиз сёзлери ичюн, мен сархош киби олдым, башыны шарап айландыргъан адамгъа чевирильдим.

¹⁰ Мемлекет ороспулыкъкъа толу, къаргъыш ичюн окюр-окюр агълай, чёль отлакълары къуруды. Олар яманлыкъ япмагъа ниетленелер, яланда кучь тапалар.

¹¹ Эм пейгъамберлер, эм руханийлер бозулды, Эвимде биле яманлыкъларыны корьдим, – дей РАББИ.

¹² – Онынъ ичюн юреджек ёллары къаранлыкъта тайгъакъ ерлер киби оладжакъ. Оларны итеп, олар анда йыкъыладжакълар. Башларына яман беля тюшюреджегим, джеза вакъты якъынлаша, – дей РАББИ.

¹³ – Самарие пейгъамберлери арасында чиркин шей корьдим: олар Баалнынъ адынен пейгъамберлик этип, Меним халкъымны, Исраильни ёлдан урдылар.

¹⁴ Ерусалим пейгъамберлери арасында да къоркъунчлы шейни корьдим: ороспулыкъ этелер, яланнен яшайлар, яманлыкъ эткенлерге къол туталар, кимсе яманлыгъындан къайтмай. Меним ичюн эписи – Содом киби, шеэрнинъ халкъы – Гомора киби олды.

¹⁵ Онынъ ичюн Ордуларнынъ РАББИси пейгъамберлер акъкъында бойле дей: – Бакъынъыз! Оларгъа аджджы отларны ашатаджагъым, зеэрли сув ичиреджегим, чюнки Ерусалим пейгъамберлеринден чыкъкъан имансызлыкъ бутюн мемлекетке джайрады.

¹⁶ Ордуларнынъ РАББИси айта ки: – Сизге пейгъамберлик эткен пейгъамберлернинъ айткъанларыны динълеменъиз, олар сизни алдаталар, РАББИнинъ агъзындан чыкъкъан шейлерни дегиль де, юреклериндеки истеклерини айталар.

¹⁷ Манъа хор бакъкъан адамларгъа даима: «РАББИ дей: Сизде аманлыкъ оладжакъ!» – айталар. Юреклерининъ инатлыгъына коре арекет эткенлерге: «Башынъызгъа беля тюшмейджек», – дейлер.

¹⁸ Амма РАББИнен акъыл танышып, эписини корип, Онынъ сёзюни ким эшитти? Онынъ сёзюне къулакъ асып эшиткен ким?

¹⁹ Бакъынъыз! РАББИнинъ гъазабынен боран къопты, къоркъунчлы боран яманларнынъ башына тюшеджек.

²⁰ Юрегининъ ниетлерини беджермегендже, РАББИнинъ ачувы ятышмаз. Сиз буны сонъки куньлерде ачыкъ анълайджакъсынъыз.

²¹ Мен бу пейгъамберлерни ёлламадым, олар озьлери чапып кельдилер. Оларгъа ич бир шей айтмагъа буюрмадым, олар озьлери пейгъамберлик эттилер.

²² Меним ниетлеримни бильселер, сёзлеримни халкъыма бильдирир эдилер, оларны яман ёлларындан ве яман ишлеринден къайтарыр эдилер.

²³ Аджеба, Мен тек янынъызда олгъанымда, Алла оламмы? Узакъ олгъанымда, Алла дегилимми? – дей РАББИ.

²⁴ – Адамлар Меним козьлеримден гизли ерге сакъланып олурмы? – дей РАББИ. – Мен коклернен ерни толдурмайыммы? – дей РАББИ.

²⁵ Меним Адымдан ялан пейгъамберлик эткен пейгъамберлерининъ айткъанларыны эшиттим. «Мен тюш корьдим! Тюш корьдим!» – дейлер.

²⁶ Бу даа чокъкъа бараджакъмы? Ялан ве алдавнен пейгъамберлик эткен пейгъамберлернинъ акъылларында бир шей къалдымы?

²⁷ Деделери Баал ичюн Адымны насыл унуткъан олсалар, олар да бири-бирлерине тюшлерини анълатып, халкъыма Адымны унуттырмагъа истейлерми?

²⁸ Тюш корьген пейгъамбер оны тюш киби анълатсын, амма Меним сёзюмни алгъан адам оны догъру бильдирсин. Богъдайнынъ янында саман недир? – дей РАББИ.

²⁹ – Меним сёзюм атеш киби дегильми? Къаяларны парлагъан чёкюч киби дегильми? – дей РАББИ.

³⁰ – Онынъ ичюн Мен пейгъамберлерге къаршым, – дей РАББИ. – Олар сёзлеримни бири-биринден хырсызлайлар.

³¹ Бакъынъыз! Мен пейгъамберлерге къаршым. Олар озь сёзлерини айтып: «РАББИ бойле деди», – дейлер, – дей РАББИ.

³² – Бакъынъыз! Ялан тюшлер корьген пейгъамберлерге къаршым, – дей РАББИ. – Бу тюшлерни айтып, яланнен ве бош лафларынен халкъымны ёлдан уралар. Мен оларны ёлламадым, айтмагъа оларгъа буюрмадым. Олардан бу халкъкъа бир тюрлю файда ёкъ, – дей РАББИ.

³³ – Халкътан бири, бир пейгъамбер я да руханий сенден: «РАББИ санъа насыл пейгъамберлик буюрды?» – деп сораса, оларгъа РАББИнинъ хаберини айт, бойле джевап бер: «Насыл пейгъамберлик? “Мен сизлерни ташлап кеттим”, – дей РАББИ».

³⁴ Эгер бир пейгъамбер, руханий я да халкътан башкъа бирев: «Бу – РАББИнинъ хабери», – десе, Мен бу адамны да, эвини де джезалайджагъым.

³⁵ Бири-биринъизге, агъа къардашына: «РАББИ насыл джевап берди?» я да: «РАББИ не деди?» – айтынъыз.

³⁶ Бир даа РАББИнинъ хаберини акъылларынъызда тутмайджакъсынъыз. Эр кеснинъ сёзю озь пейгъамберлик хабери олды, Тири Алланынъ, Ордулар РАББИсининъ, Алланъызнынъ сёзлерини исе боздынъыз.

³⁷ Пейгъамберден бойле деп сора: «РАББИ санъа насыл джевап берди?» я да «РАББИ не деди?»

³⁸ Эгер сизлер: «РАББИнинъ хабери», – десенъиз, РАББИ айта ки: Мен сизге: «РАББИнинъ хабери» деп айтманъыз, дедим, сизлер исе: «РАББИнинъ хабери» айтасынъыз.

³⁹ Шунынъ ичюн Мен сизлерни бутюнлей унутаджагъым, сизни ташлап кетеджегим, деделеринъизге берген шеэрден де юзюмни чевиреджегим.

⁴⁰ Сиз эбедиен хор ве масхара оладжакъсынъыз, масхаралыгъынъыз ич бир вакъыт унутылмайджакъ.