Йирмея 21 - Мукъаддес Китап

Ерусалимнинъ йыкъылувы акъкъында хабер

¹ РАББИден Йирмеягъа кельген хабер. О вакъыт Цидкия падиша Йирмеягъа Малкиянынъ огълу Пашхурны ве Маасеянынъ огълу Цефанья руханийни ёллады ве олар:

² – Бизим адымыздан РАББИге ялвар. Вавилон падишасы Невукъаднеццар бизге къаршы дженк этмеге кельди. Бельки РАББИ бизлерге насылдыр, Онынъ аджайип шейлерине ошагъан, бир шей яратыр да, Невукъаднеццар бизден чекилир, – дедилер.

³ Йирмея оларгъа бойле джевап берди: – Цидкиягъа айтынъыз:

⁴ Исраильнинъ Алласы, РАББИ бойле дей: Бакъынъыз, къолунъыздаки дженк алетлеринъизни сизден аладжагъым, диварларынъызны алкъагъа алгъан Вавилон падишасына ве къасдийлилерге къаршы дженк эткен силяларынъызнынъ эписини бу шеэрнинъ ортасында топлайджагъым.

⁵ Къолумны сизге къаршы котерип, Мен Озюм къудретнен, хышымнен, гъазапнен ве буюк ачувнен сизге къаршы дженк этеджегим.

⁶ Бу шеэрде яшагъанларны ёкъ этеджегим: адамлар да, айванлар да къоркъунчлы хасталыкътан оледжек.

⁷ Ондан сонъ да, – дей РАББИ, – Ехуда падишасы Цидкияны ве хызметчилерини, бу шеэрде сагъ къалгъанларны, ольдюриджи хасталыкътан, къылычтан ве ачлыкътан къуртулгъан халкъны Вавилон падишасы Невукъаднеццарнынъ къолуна, джанларыны къыдыргъан душманларынынъ къолуна береджегим. Олар халкъны аджымайып, къылычнен ольдюреджеклер, джанларыны багъышламайджакъ, мерамет этмейджеклер.

⁸ Халкъкъа буны айт: РАББИ бойле дей: Сизинъ огюнъизде омюр ёлу ве олюм ёлу бар.

⁹ Бу шеэрде къалгъанлар къылычтан, ачлыкътан, ольдюриджи хасталыкътан оледжек. Шеэрден чыкъкъанлар ве сизни алкъагъа алгъан къасдийлилерге озьлери берильгенлер исе яшайджакълар ве джанларыны къуртараджакълар.

¹⁰ Мен бу шеэрге чевирилип, яхшылыкъ япмам, яманлыкъ япаджагъым, – дей РАББИ. – Бу шеэр Вавилон падишасынынъ къолуна кечеджек, ве падиша шеэрни якъаджакъ.

¹¹ Ехуда падишасынынъ эвине айт: – РАББИнинъ сёзюни динъленъиз:

¹² Эй, Давутнынъ эви! – дей РАББИ. – Сабадан адалетнен суд этинъиз, белягъа къалгъан адамны зорбанынъ къолундан къуртарынъыз. Ёкъса, гъазабым атеш киби туташаджакъ, япкъан яманлыкъларынъыз ичюн янаджакъ, кимсе оны сёндюрип оламайджакъ.

¹³ Эй, вадийде яшагъан, тюзлюктеки къая! Мен санъа къаршым! – дей РАББИ. – «Бизге къаршы ким чыкъаджакъ, эвлеримизге ким киреджек?» – дейсинъиз.

¹⁴ Амма япкъанларынъызгъа коре сизни джезалайджагъым, – дей РАББИ. – Сизинъ орманынъызда атеш туташтыраджагъым, бутюн чевресини якъып ёкъ этеджегим.