Йирмея 10 - Мукъаддес Китап

Путларгъа ве Аллагъа табынув акъкъында

¹ Исраиль эви! РАББИнинъ санъа айткъанларыны динъле!

² РАББИ бойле дей: – Башкъа халкъларнынъ ёлуны огренменъиз, миллетлер къоркъкъан кок аляметлеринден къоркъманъыз.

³ Халкъларнынъ низамнамелери – бош бир шейдир. Ормандан терек кеселер, уста къолларынен, балта ярдымынен оны ишлете,

⁴ кумюш ве алтыннен безете, еринден къыбырдамасын деп, чёкючнен урып, мыхларнен пеките.

⁵ Хыяр бостанында къушларны къоркъузмакъ ичюн къоюлгъан шей киби, путлар туралар, ич бир шей айтып оламайлар, юрип оламагъанлары ичюн, оларны ташыйлар. Олардан къоркъманъыз! Олар зарар кетирип оламайлар, яхшылыкъ да къолларындан кельмей.

⁶ Я РАББИ, Сен киби ёкъ! Сен улусынъ! Къудретинъ ичюн Сен намлысынъ!

⁷ Халкъларнынъ Падишасы! Сенден ким къоркъмаз? Сенден къоркъмагъа – догъру арекеттир! Халкъларнынъ эписи акъыллы адамлары арасында, эписи падишалыкъларында Санъа ошагъан ёкъ!

⁸ Путларгъа ибадет эткенлер ахмакъ ве акъылсыздыр, бош путларнынъ тенбиеси теректен келе!

⁹ Кумюш япракълары Таршиштен кетирильди, алтын Уфаздан кельди, уста къуюмджынынъ къоллары оларны ясады, оларнынъ устюне мор ве мавылы къырмызы урба кийдирильди, путларнынъ эписи – акъыллы усталарнынъ ишидир.

¹⁰ Амма РАББИ-Тааля – акъикъаттыр! О, Тири Алла ве эбедий Падишадыр! Ер юзю гъазабындан титрей, халкълар ачувына даянып оламай.

¹¹ Оларгъа бойле дейджексинъиз: «Ерни ве коклерни яратмагъан аллалар ерден, кокнинъ тюбюнден ёкъ оладжакълар».

Аллагъа шан-шурет бильдирген гимн

¹² Рабби Озь кучюнен ерни яратты, акъылынен дюньяны пекитти, анълавынен коклерни джайды.

¹³ О гудюрдесе, коктеки сувлар шувулдар, ер юзюнинъ кенарындан О, булутларны кетирир, ягъмур арасында яшын яратыр, анбарларындан ель уфюртир.

¹⁴ Эр бильгисиз адам акъылсыздыр; путларны яраткъан уста утаныр; онынъ ириткени – ялан, онда рух ёкътыр.

¹⁵ Олар бош, кулькюнчли бир шейдир, джеза вакъты кельгенде, олар ёкъ оладжакълар.

¹⁶ Якъупнынъ пайы исе оларгъа ошамаз; Алла эр шейни яратты, ве Исраиль – Онынъ шахсий халкъы. Алланынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИсидир.

Келеяткъан сюргюнлик акъкъында

¹⁷ Алкъагъа алынгъан шеэрде отургъанлар! Ерден богъчаларынъызны джыйынъыз.

¹⁸ РАББИ бойле дей: – Бакъынъыз! Шимди мында яшагъанларны мемлекеттен фырлатып атаджагъым, оларны белягъа огъратаджагъым, беляны бутюнлей биледжеклер.

¹⁹ – Вай-вай-вай! Мен дерт чекем, ярам пек агъыра. Озюме: «Бу тек хасталыкъ, онъа даянаджагъым», – деген эдим.

²⁰ Чадырым бошады, эписи йиплери къопты; балаларым менден айырылып, кетти; чадырымны къураджакъ, перделеримни асаджакъ кимсе къалмады.

²¹ Чобанлар акъылсыз олды, РАББИни къыдырмайлар. Онынъ ичюн ишлери онъундан кельмеди, бутюн айванлары да дагъылды.

²² Иште, хабер эшитиле, шималь мемлекетинден буюк гудюрди келе! Ехуда шеэрлерини харап этеджек, шакъалларгъа юва япаджакъ.

²³ – Я РАББИ, мен билем ки, адамнынъ омюри къолунда дегиль, башына келеджегини денъиштирмек къолундан кельмез.

²⁴ Я РАББИ, мени ачувынъда дегиль де, адалетнен джезала, ёкъса мен бутюнлей гъайып оладжагъым.

²⁵ Сени бильмеген халкъларгъа гъазабынъны тёк, Адынъны чагъырмагъан миллетлерге ачувынъны ягъдыр. Олар Якъупны ашадылар, оны ашап битирип, ёкъ эттилер, яшагъан ерини харап эттилер.