Фаалиет 27 - Мукъаддес Китап

Павел Рим шеэрине кете

¹ Италиягъа геминен кетмеге къарар чыкъарылгъанда, Павелни ве башкъа бир къач мабюслерни императорнынъ арбий болюгининъ бир юзбашы Юлийге бердилер.

² Биз Кучюк Асиянынъ ялыларына бармакъ ичюн, Адрамиттиум гемисине отурып, денъизге чыкътыкъ. Бизнен берабер Тессалоникеден кельген бир македониялы Аристарх да бар эди.

³ Эртеси куню Сидон шеэрине келип токътадыкъ. Юлий Павелге яхшы мунасебетте олып, онъа достларына бармагъа ве керек шейлерни алмагъа разылыкъ берди.

⁴ О ерден чыкъып, ель къаршымызгъа эскени ичюн, Къыбрыс адасыны ельден сакълы тарафындан айланып кечтик.

⁵ Киликия ве Памфилия виляетининъ янындан кечип, Ликиядаки Мира шеэрине кельдик.

⁶ Юзбашы о ерде Италиягъа кетеджек Эскендериенинъ гемисини тапып, бизни онъа миндирди.

⁷ Чокъ кунь яваш ялдагъан сонъ, гемимиз Книд шеэрининъ ялысына барып етти. Ель ёлумызны девам этмеге ёл бермегени ичюн, бизлер Салмоне бурнуны айланып, Крит адасынынъ ельден сакълы тарафындан кечтик.

⁸ Ялыдан узакъкъа кетмейип, зорнен «Гузель Лиманлар» деген ерге кельдик. Ласая шеэри бу ерге пек якъын эди.

⁹ Энди чокъ вакъыт кечкен эди, еудийлернинъ аштан-сувдан вазгечкен куню де кечип кеткен. Денъиз ёлу бу вакъытта хавфлы эди. Шунынъ ичюн Павел акъыл огретип:

¹⁰ – Акъайлар, мен корем ки, ёлумызны девам этсек, эм гемиге, эм юклеримизге буюк зарар оладжакъ, джанларымыз да телюкеге огърайджакъ, – деди.

¹¹ Лякин юзбашы Павелнинъ сёзлерине коре, геми айдавджысына ве гемининъ саибине чокъча инана эди.

¹² Лиман къышны кечирмеге келишмегени ичюн, чокъусы ёлджулар о ерден тездже денъизге чыкъып, мумкюн олса, Критнинъ Фойникс лиманына барып, къышны анда кечирмеге истедилер. Фойникс дженюбий-гъарп ве шималий-гъарп тарафларда ачылгъан эди.

Денъизде фуртуна

¹³ Енгиль дженюбий ель эсип башлагъанда, гемиджилер, беклегенлерине иришкенини тюшюнип, ленгер котерип, ёлгъа чыкътылар, Крит ялысындан чокъ узакълашмайып кете башладылар.

¹⁴ Лякин бираз вакъыттан сонъ, ада тарафындан «Евраквилон» деген къатты бир фуртуна бастырып кельди.

¹⁵ Фуртуна гемини къаплап алды, ельге къаршы кетмеге ич бир чаре ёкъ еди. Биз фуртунагъа берилип, ялдап кеттик.

¹⁶ Къавда деген кучюк бир ада янындан кечкенимизде, гемининъ къайыгъыны зорнен тутып сакъладыкъ.

¹⁷ Къайыкъны котерип алгъандан сонъ, гемини аркъанларнен орап багъладыкъ. Сиртнинъ сай ерлеринде отурып къалмакътан къоркъып, елькенни тюшюрдик, озюмиз ельге берильдик.

¹⁸ Фуртуна пек къуветленгени себебинден, эртеси куню гемиден юкни атып башладыкъ.

¹⁹ Учюнджи куню исе озь къолумызнен гемининъ такъымларыны сувгъа ташладыкъ.

²⁰ Чокъ кунь девамында не кунеш, не йылдызлар корюнди. Буюк фуртуна даа къутура эди, ве биз къуртарыладжагъымыз умютини джойдыкъ.

²¹ Гемидекилер чокътан берли аш ашамагъанлары себебинден, Павел оларнынъ ортасында турып: – Акъайлар! Мени динълеп Криттен кетмеген олсакъ, геми бозулмаз, юкюнъиз джоюлмаз эди.

²² Энди сизлерге риджа этем: джесюр олунъыз. Бизлерден ич бир джан гъайып олмайджакъ, тек геми гъайып оладжакъ.

²³ Мына бу гедже манъа Алланынъ мелеги корюнди. Мен бу Аллагъа аит олам, Онъа ибадет этем.

²⁴ Мелек: «Къоркъма, Павел! Сен императорнынъ алдында турмакъ керексинъ. Алла санъа геми ёлдашларынънынъ эписини багъышлады», – деди.

²⁵ Шунынъ ичюн, акъайлар, джесюр олунъыз! Мен Аллагъа инанам. Эр шей манъа айткъаны киби оладжакъ.

²⁶ Бирде-бир адагъа барып тюшермиз, – деди.

²⁷ Адрия денъизинде юргенимизнинъ он дёртюнджи геджесинде, энди яры гедже вакътында денъизджилер насылдыр бир ялыгъа якъынлашкъанларыны дуйдылар.

²⁸ Чукъурлыкъны ольчеп, къыркъ метр къадар олгъаныны бильдилер. Бираздан сонъ кене ольчеп, отуз метрге якъын олгъаныны таптылар.

²⁹ Ташлы ерге тюшмектен къоркъып, гемининъ арт тарафындан дёрт ленгер ташладылар ве, тездже танъ атсын, деп дува окъудылар.

³⁰ Денъизджилер гемиден къачмакъ ниетинде, гемининъ бурнундан ленгер атаджакъ киби япып, къайыкъны денъизге тюшюре башладылар.

³¹ Павел исе юзбашыгъа ве аскерлерге бакъып: – Эгер олар гемиде къалмасалар, сизлер къуртуламазсыз, – деди.

³² О вакъыт аскерлер къайыкънынъ аркъанларыны кесип, оны сувгъа тюшюрдилер.

³³ Танъ атмаздан эвель, Павел эр кесни аш ашамагъа чагъырып: – Къасевет этип беклегенинъиз ве ич бир шей ашамайып отургъанынъызгъа бугунь он дёрт кунь олды.

³⁴ Шунынъ ичюн риджа этем, аш ашанъыз; бу къуртуладжагъынъыз ичюн керектир. Сизлерден ич кимсенинъ башындан бир сач биле тюшмейджек, – деди.

³⁵ Бу сёзлерни айткъан сонъ, Павел отьмек алды да, эписининъ алдында Аллагъа шукюр этип, оны болип ашамагъа башлады.

³⁶ О вакъыт эписи джесаретленип, аш ашадылар.

³⁷ Гемиде эпимиз 276 джан эдик.

³⁸ Ашкъа тойгъанымыздан сонъ, богъдайны денъизге атып, гемини енгиллештирдилер.

Геми къазагъа огърай

³⁹ Куньдюз олгъанда, денъизджилер корьген ялыны танымадылар. Къумлу ялысы олгъан бир бухтаны корьдилер. Мумкюн олса, геминен о ерге барып токътамагъа истедилер.

⁴⁰ Ленгерни кесип, денъизде къалдырдылар. Шу вакъыт дюменлернинъ йиплерини чезип, огдеки елькенни ельге къаршы ачып, ялыгъа кеттилер.

⁴¹ Геми сай бир ерге тюшип, къумгъа отурды. Гемининъ бурну къумгъа батып къыбырдамайып къалды, къуйругъы исе далгъаларнынъ кучюнден парчаланып башлады.

⁴² Аскерлер, мабюслерден бирде-бир адам ялдап къачмасын деп, оларны ольдюрмеге истедилер.

⁴³ Лякин юзбашы Павелни къуртараджакъ олып, оларгъа ниетлерини беджермеге ёл бермеди, ялдамагъа бильгенлерге биринджи олып озьлерини гемиден ташлап ялыгъа чыкъмагъа,

⁴⁴ къалгъанларгъа тахталар ве гемининъ сыныкъ парчалары устюнде бармагъа буюрды. Бойлеликнен, эписи сагъ-селямет ялыгъа барып чыкътылар.