Фаалиет 20 - Мукъаддес Китап

Павелнинъ Македониягъа ве Юнанистангъа япкъан сефери

¹ Къалабалыкъ ятышкъан сонъ, Павел шегиртлерни чагъырып, насиат берди ве оларнен сагълыкълашып, Македониягъа кетти.

² Кечип кеткен ерлердеки иманлыларгъа чокъ огют-насиат берип, Юнанистангъа кельди.

³ Учь ай о ерде отурды. Суриеге денъиз ёлунен кетеджек олгъанда, еудийлер онъа къаршы бир фитне азырлагъанларыны бильди. Шунынъ ичюн кене Македонияны кечип къайтмакъ къарарына кельди.

⁴ Бероядан Пирр огълу Сопатр, Тессалоникеден Аристарх ве Секунд, Дербеден Гай ве Тимотей, Кучюк Асиядан олгъанлардан Тихик ве Трофим онен берабер кеттилер.

⁵ Олар эвельдже чыкъып, бизлерни Троаста бекледилер.

⁶ Бизлер исе Маясыз Пишкен Отьмеклер Байрамындан сонъ Филиплер шеэринден чыкъып, беш куньден сонъ оларнынъ алдына, Троас шеэрине етип кельдик. О ерде еди кунь отурдыкъ.

Павел Евтихни олюлерден тирильте

⁷ Афтанынъ биринджи кунюнде биз отьмек болип ашамакъ ичюн бир ерде топлаштыкъ. Павел эртеси куню ёлгъа чыкъаджакъ олгъаны ичюн, иманлыларны огретип, сёзюни яры геджегедже девам эттирди.

⁸ Бизлер топлашкъан юкъары къаттаки одада пек чокъ къандиль яна эди.

⁹ Евтих адлы бир огълан ачыкъ пенджере янында отурмакъта эди. Павелнинъ нуткъу узун олгъаны ичюн, о огъланны къатты юкъу басты. О, юкъугъа далып, учюнджи къаттан ашагъа йыкъылып кетти. Оны ерден котергенде, о, энди ольген эди.

¹⁰ Павел ашагъа тюшип, огъланнынъ устюне озюни ташлады да, оны къучакълап: «Къасевет этменъиз, онынъ джаны озюндедир!» – деди.

¹¹ Сонъ кене юкъарыгъа чыкъып, отьмек парчалап аш ашады. Танъ аткъандже субетлешти, сонъ ёлга чыкъты.

¹² Къалгъан адамлар исе буюк къуванчнен тири генчни эвине алып кеттилер.

Троастан Милетке

¹³ Бизлер эвель барып гемиге миндик, Асс шеэрине бардыкъ. Биз Павелни о ерден аладжакъ эдик. О, озю джаяв бараджакъ олып, бизлерге шойле буюргъан.

¹⁴ Бизлер Асста корюшип, онен Митилене шеэрине бардыкъ.

¹⁵ О ерден гемиде кетип, эртеси куню Хиос адасынынъ къаршысына кельдик. Учюнджи куню Самос адасына бардыкъ. Даа бир кунь ёлда олып, Милет шеэрине келип чыкътыкъ.

¹⁶ Павел Кучюк Асияда чокъ вакъыт джоймамакъ макъсадынен Эфес шеэрине кирмейип, оны кечип кетмек къарарына кельген эди. Чареси олса, Берекет Байрамында Ерусалимде олмагъа ашыкъа эди.

Павел Эфестеки акъсакъалларнен сагълыкълаша

¹⁷ Милеттен Эфеске адам ёллап, Павел иманлылар топлашувынынъ акъсакъалларыны чагъыртты.

¹⁸ Олар онынъ алдына кельгенде, о: – Мен Кучюк Асия топрагъына кельген биринджи кунюмден берли, янынъызда бутюн вакъыт девамында насыл яшагъанымны озьлеринъиз билесиз.

¹⁹ Еудийлернинъ фитнелери ичюн башыма сынавлар келип кечти, оларнынъ ичинде алчакъгонъюллик ве козюмнинъ яшынен Раббиге хызмет эте эдим.

²⁰ Сизлерни файдалы олгъан ич бир шейден четте къалдырмайым деп, халкъ огюнде ве эв-эвден юрип огрете ве сизлерге Алланынъ Сёзюни илян эте эдим.

²¹ Тёвбе этип, Аллагъа къайтынъыз ве Рабби Исагъа иман этинъиз, деп, еудийлернен юнанларгъа джиддий насиат берип тура эдим.

²² Мына энди Мукъаддес Рух мени Ерусалимге чагъырып чеке. О ерде мени не беклегенини бильмейим.

²³ Амма эр бир шеэрде манъа Мукъаддес Рух бильдиргенине коре, мени зынджырлар ве азаплар беклей.

²⁴ Лякин яшайышымнынъ къыймети мен ичюн бир шей дегиль. Тек ишимни битирмеге, Алланынъ хайырыны анълаткъан Къуванчлы Хаберни даркъатмакъ ичюн, Рабби Исадан алгъан вазифени беджермеге истейим.

²⁵ Энди билем ки, эй, Алланынъ Падишалыгъыны мен илян эткен адамлар, ич биринъиз меним юзюмни бир даа корьмейджексиз.

²⁶ Шунынъ ичюн бугунь сизге меним сёзюм: мен ич кимсенинъ олюминде къабаатлы олмайджагъым.

²⁷ Мен сизлерге Алланынъ истегенини бутюнлей бильдирдим.

²⁸ Озюнъизге ве бутюн сюрюге, яни Алланынъ иманлылар джемиетине, козь-къулакъ олунъыз. Мукъаддес Рух сизлерни джемиетке къаравул ве чобан этип къойды, Алла оны Озь къанынынъ фиятына сатын алды.

²⁹ Билем ки, мен кеткен сонъ, аранъызгъа сюрюни аямагъан йыртыджы къашкъырлар сокъулып киреджеклер.

³⁰ Атта озь араларынъыздан чыкъкъан адамлар да ялан сёзлеринен шегиртлерни ёлдан урып, пешинден алып кетмеге истейджеклер.

³¹ Шунынъ ичюн козь-къулакъ олунъыз. Мен учь йыл девамында гедже-куньдюз, козьлеримнинъ яшынен эр биринъизге насиат бергенимни унутманъыз.

³² Энди сизлерни Аллагъа ве Онынъ Хайыр Сёзюне авале этем. Бу Сёзнинъ сизлерни къавийлештирмеге ве Алланынъ эписи азизлеринен берабер сизлерге мирасны бермеге кучю бар.

³³ Мен ич кимсенинъ кумюш-алтыныны я да урбасыны истемей эдим.

³⁴ Озюме ве янымда олгъанларгъа керек шейлерни бермек ичюн бу къолларым хызмет эткенини озьлеринъиз яхшы билесинъиз.

³⁵ Бойле чалышып, мен сизлерге кучьсюз адамларгъа ярдым бермек кереклигини эр шейде косьтердим. Рабби Исанынъ: «Алмакътан коре бермекнинъ бахты буюктир», – деген сёзлерини де акъылда тутмагъа керек, – деди.

³⁶ Бу сёзлерни айткъан сонъ, Павел эписинен берабер тиз чёкип, дува окъуды.

³⁷ Сонъ эписи окюр-окюр агълап, Павелни къучакълап опе башладылар.

³⁸ Павелнинъ: «Меним юзюмни бир даа корьмейджексиз», – деген сёзлери оларны хусусан гъам-къасеветке кетирди. Ниает, оны гемиге озгъарып бардылар.