Еудийлерге 12 - Мукъаддес Китап

Алла – бизим Бабамыз

¹ Шунынъ ичюн биз де, чевре-четимизде не къадар чокъ шаат олгъанда, озь устюмизден эр бир агъырлыкъны ве бизни токътаткъан гунаны бир четке ташлайыкъ, бизге азырлангъан яшайыш ёлумызны сабырнен кечейик.

² Буны япкъанда, иман башлыгъына, иманымызны къусурсыз япкъан Исагъа козь тикейик. О, къуванчкъа ляйыкъ олса да, масхаралыкътан къачмайып, хач устюндеки олюмге кетти ве Алла тахтынынъ онъ тарафында ерлешти.

³ Иса гунакярларнынъ тарафындан къатты къаршылыкъ корьди, лякин сабыр этти. Сизлер шу акъта фикир этинъиз ве ёрулманъыз, рухтан тюшменъиз.

⁴ Гунагъа къаршы курешкенинен, сизлер даа къан тёкюледжек къадар къаршылыкъ корьмединъиз.

⁵ Амма Алла сизлерге огъулларына киби айткъан огютини унуткъансыз: – Огълум, Раббининъ тербиесине урьметсиз бакъма, О, сени огреткенде, рухтан тюшме.

⁶ Рабби севген адамны тербиелей, къабул эткен эр огълуны джезалай.

⁷ Эгер сиз тербие ве джеза чексенъиз, Алла сизлерге, огъулларына киби бакъа. Къайсы огъул бабасы тарафындан тербиеленмеген?

⁸ Ич бир адам тербиесиз къалмаз. Эгер сизлер тербиесиз къалсанъыз, сизлер акъикъий огъул дегильсинъиз, сиз – пич балаларсынъыз.

⁹ Бизим бабаларымыз эпимизни тербиелей эди, ве биз оларны урьмет эте эдик. О алда, биз рухларнынъ Бабасына итаат этмеге керекмиз. Ойле япсакъ, яшайджакъмыз.

¹⁰ Бабаларымыз бизни къыскъа вакъыт ичинде озь истегенине коре тербиелей эдилер. Алла исе, бизнен Озь азизлигини пайлашмакъ ичюн, бизни файдамызгъа тенбиелей.

¹¹ Эр бир тербие озь вакътында къуванч дегиль, къайгъы киби корюне. Амма бир вакъыттан сонъ, тербие алгъанлар барышыкъ ве догърулыкъ берекетини джыялар.

¹² Шунынъ ичюн ашагъа тюшкен къолларынъызны котеринъиз ве букюльген тизлеринъизни къавийлештиринъиз.

¹³ Топал аягъы олгъанлар ёлдан таймасын, аксине, шифа тапсын деп, аякъларынъызны догъру ёлгъа къоюнъыз.

Алланы ред этменъиз

¹⁴ Эр кеснен муаббет яшамагъа ве азиз олмагъа тырышынъыз. Азиз олмагъан ич кимсе Раббини корьмез.

¹⁵ Ич биринъиз Алланынъ эйилигини ред этменъиз деп, дикъкъатлы олунъыз. Аранъызда аджджы тамыргъа ошагъан адам олмасын, ёкъса о сизге зарар кетиреджек ве чокъ адамларны арамлайджакъ.

¹⁶ Аранъызда ич бир ороспу я да Исавгъа ошагъан имансыз адам олмасын. Исав бир чанакъ аш ичюн биринджи огъул акъкъыны сатты,

¹⁷ сонъ, бильгенинъизге коре, бабасындан яхшылыкъ тилеклерини истеди, амма ред этильди. Козьяш тёкип ялварса да, бабасынынъ фикирини денъиштирип оламады.

¹⁸ Сизлер сезильген ве алевленип янгъан дагъгъа, зифт къаранлыкъкъа ве борангъа якъынлашмадынъыз.

¹⁹ Эм де боразан сесине ве къоркъунчлы давушкъа кельмединъиз. О ерде оны эшиткенлер даа бир сёз айтылмасын деп, ялвардылар.

²⁰ «Дагъгъа токъунгъан эр кимни, айванны биле ташларнен ольдюринъиз», – буюргъанына олар даянып оламадылар.

²¹ Олар корьген шей о къадар къоркъунчлы эди ки, Муса озю: «Мен пек къоркъып къалтырайым», – деди.

²² Амма сизлер Сион дагъына ве Тири Алланынъ шеэрине – коктеки Ерусалимге якъынлаштынъыз, байрамгъа топлашкъан сайысы олмагъан мелеклернинъ янына кельдинъиз,

²³ адлары кокте язылгъан биринджи догъгъан балаларнынъ топлашувына, эр кесни суд этиджи Аллагъа ве къусурсыз олгъан инсафлы адамларнынъ рухларына якъынлаштынъыз,

²⁴ эм де янъы васиетни алып кетирген Исагъа ве Онынъ септирильген къанына кельдинъиз. Шу къан Хабильнинъ къанындан даа яхшы шейлерни илян эте.

²⁵ Бакъынъыз, лаф эткен Биревден башынъызны чевирменъиз. Ер юзюнде айткъандан башыны чевиргенлер джезадан къачмадылар. Эгер биз коктен лаф эткен Биревден башымызны чевирсек, даа агъыр джезагъа огърайджакъмыз.

²⁶ О вакъытта Онынъ сеси ерни сарсытты. Энди исе О, бойле ваде бере: – Мен даа бир кере тек ерни дегиль, кокни де титретеджегим.

²⁷ «Даа бир кере» сёзлери бутюн яратылгъан барлыкънынъ ёкъ оладжагъыны ве сонъра тек сарсылмаз барлыкъ къаладжагъыны косьтере.

²⁸ Биз исе, сарсылмаз падишалыкънынъ сабылары олып, Аллагъа миннетдар олайыкъ ве Онъа ляйыкъ урьметнен ве къоркъунен ибадет этейик,

²⁹ чюнки бизим Алламыз – эписини якъып ёкъ эткен бир атештир.