Ешая 29 - Мукъаддес Китап

Ерусалимнинъ такъдири

¹ Вай-вай-вай, Ариэл, Ариэл! Давут яшагъан шеэр! Йылдан йылгъа байрамларынъызны япынъыз,

² амма Мен ойле япарым ки, Ариэлде агъыр заманлар башлар. Шеэрде окюр-окюр агълап, такъмакълайджакълар. Меним огюмде шеэр къурбан ери киби оладжакъ.

³ Мен сени алкъагъа аладжагъым, чевре-четинъе уджюм къуллелерини къураджагъым, уджюм алетлерини къояджагъым.

⁴ Ашаланаджакъсынъ, ер тюбюнден лаф этеджексинъ, тоз-топракъ ичинде ятып сесленеджексинъ, сесинъ – олюнинъ сеси киби оладжакъ, тоз-топракъ тюбюнден фысылдайджакъ.

⁵ Сайысыз душманларынъ – уфакъ тозгъа, къоркъунчлы ордулар – ель алып кеткен кепекке ошайджакъ. Бу апансыздан, бир аньде оладжакъ.

⁶ Ордуларнынъ РАББИси сени джезалайджакъ, санъа къаршы кок гудюрдисини, ер тепренювини, кучьлю шувултыны, боран ве кучьлю ельни, эм де йыкъыджы атешни ёллайджакъ.

⁷ Ариэлге къаршы дженк эткенлер, онъа ве онынъ къалелерине къаршы чыкъкъанлар, оны сыкъкъан сайысыз халкълар гедже корьген тюш дайын оладжакълар.

⁸ Тюшюнде аш ашагъаныны корьген ач адам уянгъанында эп ач ола; тюшюнде сув ичкенини корьген сувсагъан адам уянгъанында эп кучьсюз, сувсузлыкътан чекише. Сион дагъына къаршы дженк эткен сайысыз халкъларнынъ да алы ойле оладжакъ.

⁹ Шашынъыз, къатып къалынъыз! Кёр олунъыз, козьлеринъиз корьмесин! Олар сархошлар, амма шараптан дегиль, тентир-ментир юрелер, амма ичкиджиликтен дегиль.

¹⁰ РАББИ сизни къатты юкъугъа далдырды! Эй, пейгъамберлер! О козьлеринъизни къапатты! Эй, гизли шейлерни корьгенлер! О башларынъызны орьтти!

¹¹ Сизлер ичюн эр бир пейгъамберлик япылгъан китаптаки сёзлер киби олды: оны китап окъумагъа бильгенге: «Окъу», – деп берелер де, о: «Окъуп оламайым. О, печатнен басылгъан да», – деп джевап бере.

¹² Сонъ китапны окъумагъа бильмегенге берип: «Окъу», – дейлер де, о да: «Мен окъумагъа бильмейим», – деп джеваплана.

¹³ Рабби бойле деди: – Бу халкъ Манъа тек сёзлеринен якъын, Мени тек тиллеринен урьмет этелер. Юреклери исе Менден узакъ, инсанларнынъ буюргъанларыны тутып, Мени саялар, деп тюшюнелер.

¹⁴ Онынъ ичюн Мен бу халкъкъа эвель олмагъан шейлерни япмагъа девам этеджегим; акъыллы адамларынынъ акъылы гъайып оладжакъ, анълагъан адамларынынъ анълавы ёкъ оладжакъ.

¹⁵ Ниетини РАББИден гизлегенлерге, онынъ ичюн чукъурда сакълангъанларгъа беля! Озь ишлерини къаранлыкъта япып: «Бизни ким кореджек? Ишимизни ким биледжек?» – деп тюшюнелер.

¹⁶ Кереги киби тюшюнмейсинъиз! Чёльмекчини чамур ерине корьмеге мумкюнми? Япылгъан шей оны япкъаннынъ акъкъында: «О мени япмады», – деп олурмы я? Бардакъ чёльмекчи акъкъында: «О, бир шей анъламай», – деп олурмы я?

Якъупнынъ муджизели чевирильмеси акъкъында

¹⁷ Тез вакъытта Ливан орманы багъчагъа чевириледжек, багъны да орман ерине кореджеклер.

¹⁸ О куню сагъырлар китапнынъ сёзлерини эшитеджек, къаранлыкъта ве зульметте олгъан кёрлар корип башлайджакъ.

¹⁹ Алчакъгонъюллилер РАББИде кене къуванаджакъ, фукъарелер Исраильнинъ Азизине шенъленеджеклер.

²⁰ Къоркъунчлы залымлар ёкъ оладжакъ, мыскъылджылар гъайып оладжакъ, акъсызлыкъ япкъанлар эписи къырыладжакъ.

²¹ Адамларны лафларынен ёлдан ургъанлар, шеэр къапуларында акъикъатны къыдыргъанларгъа къапкъан къойгъанлар, адалетни ялан ёлунен ёкъ эткенлер гъайып оладжакълар.

²² Онынъ ичюн Ибраимни сатын алгъан РАББИ Якъупнынъ эви акъкъында деди ки: – О заман Якъуп бир даа утанмаз, бир даа бети ап-акъ кесильмез.

²³ О, къолумнынъ яратувы олгъан озь балаларыны кореджек, балалары Адымны Азиз оларакъ саяджакълар, Якъупнынъ Алласыны Азиз саяджакълар, Исраильнинъ Алласындан къоркъаджакълар.

²⁴ О заман рухлары ёлны шашыргъан сойлары анълайджакълар, динълемегенлер динълемеге огренеджеклер.