Ехезкель 38 - Мукъаддес Китап

Гог акъкъында пейгъамберлик

¹ РАББИ манъа шойле деди:

² – Инсан огълу! Юзюнъни Гог тарафына, Магог мемлекетине, Рошнынъ, Мешекнинъ ве Тувалнынъ ёлбашчысына чевир де, онъа къаршы пейгъамберлик этип,

³ бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Мен санъа къаршым, эй, Рошнынъ, Мешекнинъ ве Тувалнынъ ёлбашчысы Гог!

⁴ Сени ёлунъдан чевиреджегим, ченгелеринъе къармакъ кечиреджегим. Сени ордунънен берабер, атларынъ ве атлыларынъны, эписи дженк силяларынънен берабер буюк ордунъны, зырхлары ве къалкъанларынен, къылычнен силялангъан эписини алып кетеджегим.

⁵ Эм де оларнен берабер Фарс, Хуш ве Пут аскерлерининъ эписини къалкъанларынен ве демир башлыкъларынен берабер,

⁶ Гомерни бутюн ордусынен берабер, шималь четлеринден Бет-Тогъарма халкъыны ве онынъ эписи ордуларыны, эм де бир чокъ башкъа халкъларны да чыкъараджагъым.

⁷ Азырлан! Янынъда топлангъан бутюн ордуларынънен бирликте азырлан. Сен оларнынъ къаравулы оладжакъсынъ.

⁸ Чокъ куньлер кечкен сонъ, сен чагъырыладжакъсынъ. Сонъки йылларда сен къылычтан къуртулгъан топракъкъа, чешит халкъларнынъ арасындан алып кетирильген халкънынъ ерине, Исраиль дагъларына киреджексинъ. Чокъ вакъыт о ерлер бакъымсыз олгъан эди, лякин оларнынъ халкъы башкъа халкъларнынъ арасындан алып кетирильди, ве эписи ич бир шейден къоркъмайып яшап башлады.

⁹ Сен бутюн ордунънен берабер ве башкъа халкъларынънен берабер боран киби котериледжексинъ, булут киби ерни къапатып келеджексинъ.

¹⁰ РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – О куню акълынъа яман тюшюнджелер келеджек, ве сен ярамай ишлер япмагъа ниетленеджексинъ.

¹¹ Сен: «Къорчаланмагъан койлерге барайым, къасеветсиз яшагъан тынч халкъкъа уджюм этейим. Оларнынъ не диварлары, не килитлери, не де къапулары бар, – деп тюшюнеджексинъ.

¹² – Оларны чайпап ягъмалайджагъым, байлыгъыны тартып аладжагъым, йыкътырылгъан ве янъыдан къурулгъан шеэрлерге, халкъларнынъ арасындан топлангъан халкъкъа къаршы элимни узатаджагъым. Бу халкънынъ айван-маллары чокъ, олар дюньянынъ ортасында яшайлар».

¹³ Шева ве Дедан, Таршишнинъ алыш-веришчилери ве яш аскерлери сенден сорайджакълар: «Сен ягъмаламакъ ичюн кельдинъми? Хырсызламакъ, алтын-кумюшни алып кетмек, айван ве малларны тартып алмакъ ичюн орду топладынъмы? Чокъ гъанимет эльде этмек истейсинъми?»

¹⁴ Шунынъ ичюн, инсан огълу, пейгъамберлик эт ве Гоггъа бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – О вакъыт Меним халкъым Исраиль къоркъмайып, къасеветсиз яшайджакъ, сен исе ёлгъа чыкъаджакъсынъ.

¹⁵ Сен яшагъан еринъден, узакъ шимальден келеджексинъ. Сеннен берабер чокъ халкълар, эписи атлангъан, буюктен-буюк орду, къудретли аскерлер келеджек.

¹⁶ Сен Исраильге, Меним халкъыма къаршы, ерни къапаткъан булут киби, бастырып келеджексинъ. Сонъки куньлерде, Гог, Мен сени топрагъыма алып кетиреджегим. Халкъларнынъ козю огюнде Мен мукъаддеслигимни сен аркъалы косьтергенимде, халкълар Мени билирлер.

Гогнынъ енъилюви

¹⁷ РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Эвель заманлардан берли Мен къулларым Исраиль пейгъамберлери ярдымынен сенинъ акъкъынъда айта эдим. Олар о заманларда сени исраиллилерге къаршы ёллайджагъым акъкъында пейгъамберлик эте эдилер.

¹⁸ Гог Исраиль топрагъына бастырып келеджек куню, – дей РАББИ-ТААЛЯ, – Меним атешли гъазабым алевленеджек.

¹⁹ Гъазабымнынъ алеви янып, Мен куньджюлигимде шойле дейим: шу куню Исраиль топрагъында буюк бир ер тепренмеси оладжакъ.

²⁰ О куню денъиздеки балыкълар, коктеки къушлар, кийик айванлар, ерде сюйрелип юрген эр бир махлюкъ, ер юзюндеки эр бир адам Меним огюмде титрейджек. Дагълар авдарыладжакъ, къаялар йыкъыладжакъ, эр бир дивар ерге тюшеджек.

²¹ Бутюн Меним дагъларымда Гоггъа къаршы кетмеге къылычлы аскерлерни чагъыраджагъым, – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Эр бир кишининъ къылычы къардашына къаршы чыкъаджакъ.

²² Оны ольдюриджи хасталыкънен ве ольдюрювнен джезалайджагъым. Онынъ озюне, ордусына, янында олгъан чокъ сайылы халкъларгъа Мен къоркъунчлы ягъмур, ташлы бурчакъ, атеш ве кукюрт ягъдыраджагъым.

²³ Мен Озюмнинъ буюклигимни ве мукъаддеслигимни косьтереджегим, бир чокъ халкъларгъа Мен белли олурым. О заман олар Мен – РАББИ олгъанымны билирлер.