Башланув 50 - Мукъаддес Китап

Якъупнынъ дефн этилюви

¹ Юсуф бабасынынъ устюне тюшип, оны опип окюр-окюр агълады.

² Сонъ Юсуф озь хызметчи-экимлерине бабасыны бальзамламагъа эмир этти, ве экимлер Исраильни бальзамладылар.

³ Къыркъ кунь кечти. Бальзамламакъ ичюн о къадар вакъыт керек эди. Мысырлылар онъа янып, етмиш кунь агъладылар.

⁴ Матем куньлери кечкен сонъ, Юсуф фыравуннынъ хызметчилерине бойле деди: – Эгер козьлеринъизде мерамет къазангъан олсам, фыравунгъа айтсанъыз:

⁵ «Бабам мени емин эттирип, бойле деди: “Мен о бир дюньягъа кетем. Мени Ханаан топрагъында олгъан, озюме эвельден азырлап къойгъан къабримде дефн эт. Мени анда дефн эт”. Шимди мен кетип, бабамны дефн этмеге ве сонъ къайтып кельмеге разылыкъ сорайым».

⁶ Фыравун деди: – Бар, бабанъ сени емин эттиргени киби, оны дефн эт.

⁷ Сонъ Юсуф бабасыны дефн этмеге кетти. Онен берабер фыравуннынъ эписи хызметчилери, эвининъ акъсакъаллары ве Мысыр топрагъынынъ эписи акъсакъаллары,

⁸ Юсуфнынъ бутюн эви, агъа-къардашлары ве бабасынынъ эви кеттилер. Гошен виляетинде тек балаларыны, къой-эчкилерини ве туварларыны къалдырдылар.

⁹ Юсуфнен берабер арабалар ве атлылар да кеттилер. Бойлеликнен, бу орду пек буюк эди.

¹⁰ Иорданнынъ артында олгъан Атад арманына барып чыкъкъан сонъ, олар анда аджджы ве кучьлю агълап башладылар. Еди кунь Юсуф бабасына матем тутты.

¹¹ О ерде яшагъан ханаанлылар Атад арманында олгъан матемни корип: – Мысырлылар не къадар аджджы агълайлар! – дедилер. Онынъ ичюн Иорданнынъ артында олгъан бу ернинъ адыны «Мысырлыларнынъ Матеми» къойдылар.

¹² Якъупнынъ огъуллары, о, оларгъа насыл эмир берген олса, онен ойле де яптылар:

¹³ огъуллары, кечинген бабаларыны Ханаан топрагъына кетирдилер ве Мамренинъ янында олгъан, Макъпела тарласындаки къобада оны дефн эттилер. Бу къобаны ве тарланы Ибраим бир заманда мезарлыкъ ери ичюн хитли Эфрондан сатын алгъан эди.

¹⁴ Бабасыны дефн эткен сонъ, Юсуф, агъа-къардашлары ве эписи онен берабер бабаларыны дефн этмек ичюн кеткенлер Мысыргъа къайттылар.

Юсуф агъа-къардашларына мерамет эте

¹⁵ Юсуфнынъ агъалары бабаларынынъ ольгенини корип: – Эгер Юсуф бизге къаршы нефретленсе ве, биз онъа япкъан бутюн яманлыкълар ичюн, бизден интикъам алмагъа истесе, не япармыз? – деп тюшюндилер.

^16-17 Олар Юсуфкъа бойле деп айтмагъа ёлладылар: – Бабанъ ольмезден эвель: «Юсуфкъа бойле деп айтынъыз: “Ялварам санъа, агъаларынънынъ санъа яманлыкъ япкъанлары ичюн, къабаатларыны ве гуналарыны багъышла”», – деп эмир этти. Шимди бабанънынъ Алласы къулларына къабаатларыны багъышла. Юсуф, онъа буны айткъанда, агълай башлады.

¹⁸ Агъалары озьлери келип, онъа седжде эттилер ве: – Иште, биз сенинъ къулларынъмыз, – дедилер.

¹⁹ – Къоркъманъыз, – деди Юсуф. – Мен Алла дегилим.

²⁰ Сиз манъа къаршы яманлыкъ япмагъа истединъиз, амма Алла, шимди олгъаныны япмакъ ичюн, чокъ адамларнынъ яшайышларыны сакъламакъ ичюн, бундан эйилик япмагъа истеди.

²¹ Иште, къоркъманъыз: мен сизни ве балаларынъызны бакъарым. Юсуф оларгъа теселли берди, ве онынъ айткъанлары агъа-къардашларынынъ юреклерине ятты.

Юсуфнынъ олюми

²² Юсуф бабасынынъ союнен берабер Мысырда яшай эди. Юсуф 110 йыл яшады,

²³ Эфраимнинъ балаларыны учюнджи несильгедже корьди. Менашшенинъ огълу Макирнинъ огъуллары да Юсуфнынъ тизлеринде догъдылар.

²⁴ Юсуф агъа-къардашларына: – Мен о бир дюньягъа кетем, – деди. – Лякин Алла мытлакъа сизге ярдымгъа келир ве сизни бу ерден чыкъарып, Ибраимге, Исхакъкъа ве Якъупкъа емин эткен ерге алып кетер.

²⁵ Сонъ Юсуф Исраиль огъулларына: – Алла сизге ярдымгъа кельгенде, меним кемиклеримни мындан алып кетинъиз, – деп емин эттирди.

²⁶ Юсуф 110 яшында кечинди. Оны бальзамладылар ве Мысырда дюрбеге къойдылар.