1 Падишалар 1 - Мукъаддес Китап

Элкъана ве онынъ къорантасы Шилода

¹ Эфраимлилернинъ дагълы топрагъында, Раматаим-Цофим шеэринде Элкъана адлы бир адам яшай эди. О, Ерохамнынъ огълу, Элихунынъ торуны эди. Элихунынъ бабасы исе – Тоху, къартбабасы – Цуф эди. Элкъана Эфраимнинъ къабилесинден эди.

² Онынъ эки апайы: бирисининъ ады – Ханна, дигерининъ ады – Пенинна эди. Пениннанынъ балалары бар эди, Ханнанынъ балалары исе ёкъ эди.

³ Эр йыл Элкъана озь шеэринден чыкъып, Ордуларнынъ РАББИсине ибадет этмеге ве къурбан чалмагъа Шило шеэрине бара эди. Анда Элийнинъ эки огълу Хофний ве Пинехас РАББИге хызмет эткен руханийлер бар эдилер.

⁴ Къурбан чалгъанда, Элкъана къадыны Пениннагъа ве эписи огъул ве къызларына къурбаннынъ парчаларыны бере эди.

⁵ Ханнагъа исе эки парча зияде бере эди, чюнки оны пек севе эди. РАББИ исе Ханнагъа бала догъмагъа къысмет этмеди.

⁶ Ханнанынъ юрегинде наразылыкъ догъурмакъ макъсады иле, РАББИ Ханнагъа бала бермегени ичюн, ракъибеси Пенинна оны пек ынджыта эди.

⁷ Эр йыл, РАББИнинъ ибадет эвине баргъан сайын, Пенинна оны ойле ынджыта эди ки, Ханна агълай ве бир шей ашамай эди.

⁸ Ханнанынъ акъайы Элкъана онъа: – Ханна! Не ичюн агълайсынъ? Не ичюн ашамайсынъ? Юрегинъ неден къасеветлене? Мен санъа он дане огъулдан яхшы дегилимми? – дей эди.

Ханна ве Ильяс

⁹ Бир кунь Ханна, Шилода ашап-ичип, турды. Руханий Элий о вакъыт РАББИге ибадет эви къапусы янында курьсюде отура эди.

¹⁰ Ханна къайгъырып, окюр-окюр агълап РАББИге дува этти.

¹¹ – Эй, Ордуларнынъ РАББИси! Эгер къулунънынъ къайгъысыны корьсенъ, мени акълынъда тутып унутмасанъ ве манъа, Сенинъ къулунъа огълан бала берсенъ, мен оны Санъа берерим, омюрбилля башына устра тиймез, – деп, адакъ берди.

¹² Ханна РАББИнинъ огюнде чокъ вакъыт дува эткенде, Элий онынъ дудакъларына бакъа эди.

¹³ Ханна ичинден дува окъуй, дудакълары къыбырдай, сеси исе чыкъмай эди. Шунынъ ичюн Элий оны сархош белледи

¹⁴ ве онъа: – Сен не вакъыткъадже сархош юреджексинъ? Шарабынъдан айын, – деди.

¹⁵ Ханна джевап берип: – Ёкъ, эфендим, мен сархош дегилим! Мен – юрегинде буюк къайгъы олгъан къадыным. Шарап ве башкъа бир ички ичмедим, РАББИге джанымны якъкъан шейлерни айта эдим.

¹⁶ Къулунъны ярамай къадын деп беллеме, чюнки мында озюмнинъ буюк къайгъым ве дердим акъкъында айтам, – деди.

¹⁷ Элий джевап берип: – Аманлыкънен бар. Исраильнинъ Алласы сен сорагъан шейни япсын, – деди.

¹⁸ – Сизинъ манъа мераметинъиз ичюн чокъ сагъ олунъыз, – деди Ханна ве озь ёлуна тюшти, ашады-ичти, онынъ юзю де ачылды.

Смаилнинъ догъмасы ве Раббиге багъышланмасы

¹⁹ Сабалайын турып, РАББИге ибадет эттилер ве кери къайтып, Рамагъа, эвлерине кельдилер. Элкъана къадыны Ханнанен ятты. РАББИ Ханнаны хатырлады.

²⁰ Бираз вакъыттан сонъ Ханна юклю олды ве огълан тапты. «Мен оны РАББИден ялварып алдым», – деп, онынъ адыны Смаил къойды.

²¹ Келеджек сефер Элкъана бутюн къорантасынен эр йыллыкъ къурбан чалмагъа ве адагъыны беджермеге кеткенде,

²² Ханна кетмеди. О, акъайына: – Сабийни кокюстен кескенден сонъ, мен оны алып кетип РАББИге береджегим, ве о анда омюрбилля къаладжакъ, – деди.

²³ Акъайы Элкъана онъа: – Не истесенъ, оны яп. Баланы коксюнъден кесмегендже мында къал. Тек РАББИ берген сёзюни тутсун. Апайы къалды, огълуны балабан олгъандже эмиздирди. Сонъ оны коксюнден айырды.

²⁴ Баласыны кокюстен кескен сонъ, Ханна оны янында алып кетип, озюнен берабер учь йыллыкъ бугъа, ярым чувал ун ве бир мешин торба шарап алып, Шило шеэрине РАББИнинъ Эвине кельди. Бала даа сабий эди.

²⁵ Бугъаны сойгъан сонъ, баланы Элийге кетирди.

²⁶ Ханна: – Багъышларсыз, эфендим! Сизге догърусыны айтам, эфендим, Мен – мында янынъызда турып РАББИге дува окъугъан къадыным.

²⁷ Мына шу сабийни сорап дува эткен эдим, ве РАББИ сорагъанымны берди.

²⁸ Мен де баланы РАББИге омюрбилля хызмет этмеге берем, – деди. Сонъ о, РАББИге ибадет этти.