Зәбүр 88 - Башкирский ВЗ (неполный)

¹ Әзрах нәҫеленән булған Эҫандың уйланыуҙары.

² Раббының мөхәббәтен мәңге йырлармын, Тоғролоғоңдо һәр бер быуынға Телемдән төшөрмәй һөйләрмен.

³ Әйттем: «Мөхәббәтең мәңге тотороҡло, Тоғролоғоң күктәр һымаҡ ҡаҡшамаҫлыҡ».

⁴ Әйттең: «Һайлаған кешем менән килешеү төҙөнөм; Ҡолом Дауытҡа былай тип ант иттем:

⁵ „Тоҡомоң һинең мәңге дауам итер, Тәхетең быуындан-быуынға күсер“». Села

⁶ Йә Раббы, мөғжизәләреңде күк данлаһын, Тоғролоғоң изгеләр йыйынында маҡталһын.

⁷ Сөнки кем күктә Һиңә тиңләшә алыр? Илаһи заттарҙың ҡайһыһы Раббыға оҡшаш?

⁸ Изгеләр йыйында Алла дәһшәтле, Тирә-яғындағыларҙың һәммәһенән ҡурҡынысраҡ.

⁹ Йә Раббы, күк ғәскәрҙәре Аллаһы, Кем бар һуң Һинән ҡөҙрәтле? Тоғролоҡ Һине уратып алған.

¹⁰ Һин Хакимһың ҡоторонған диңгеҙгә, Шашынған тулҡындарҙы тынысландыраһың.

¹¹ Һин Раһавты иҙгеләп юҡ иттең, Ҡеүәтле ҡулың менән дошмандарҙы тараттың.

¹² Күк – Һинеке, ер ҙә Һинеке; Донъяны, ундағы бөтә нәмәне Һин яраттың.

¹³ Һин бар ҡылдың төньяҡ менән көньяҡты, Тавор менән Хермон тауҙары Һинең исемеңә рәхмәт уҡый.

¹⁴ Беләгең ниндәй ҡеүәтле, Ҡулың көслө, уң ҡулың юғары күтәрелгән!

¹⁵ Хаҡлыҡ менән ғәҙеллек – тәхетеңдең нигеҙе, Алдыңдан йөрөй тоғролоҡ һәм мөхәббәт.

¹⁶ Ниндәй бәхетле шатлыҡ ауаздарын татыған халыҡ! Улар Һинең йөҙөңдөң нурында йәшәй, Раббы.

¹⁷ Көндәр буйы исемеңде телгә алып һөйөнәләр, Хаҡлығыңа таянып күтәреләләр.

¹⁸ Сөнки уларҙың көсө менән күрке Һин, Һинең мәрхәмәтең менән ҡеүәтебеҙ арта.

¹⁹ Беҙҙең ҡалҡаныбыҙ – Раббыныҡы, Беҙҙең батшабыҙ – Исраилдың Изгеһенеке.

²⁰ Элек бер күренмеш аша Тоғро ҡолдарыңа былай тинең: «Бер яугиргә ярҙам иттем, Уны халыҡтан һайлап алып күтәрҙем.

²¹ Дауытты – ҡоломдо – таптым, Мөҡәддәс май менән мәсехләнем.

²² Ҡулым уға таяныс буласаҡ, Беләгем уға ҡеүәт бирер.

²³ Дошман уны буйһондора алмаҫ, Залим түбәнһетә алмаҫ.

²⁴ Дошмандарын алдында ҡырып һалырмын, Уға нәфрәт тотҡандарҙы туҙҙырырмын.

²⁵ Тоғролоғом, мөхәббәтем уның менән булыр, Минең исемем менән мөгөҙөн өҫкә сөйөр.

²⁶ Уның ҡулын диңгеҙгәсә, Уң ҡулын йылғаларға тиклем һуҙырмын.

²⁷ „Атам – Һин, – тип өндәшәсәк Миңә, – Аллам, Мине ҡотҡарыусы ҡаям“.

²⁸ Мин уны баш балам итәм, Ерҙәге бар батшаларҙан өҫтөн ҡуям.

²⁹ Тоғро мөхәббәтем мәңгелек булыр, Уның менән төҙөгән килешеүем боҙолмаҫ.

³⁰ Уның тоҡомо мәңге дауам итер, Күктәр бар сағында тәхете лә торор.

³¹ Балалары ҡанунымды ташлай ҡалһа, Күрһәтмәләремә күрә йәшәмәһә,

³² Ҡағиҙәләремде боҙор булһа, Бойороҡтарымды бойомға ашырмаһа,

³³ Енәйәттәрен күҫәкләп, Ғәйептәрен таяҡлап язалармын.

³⁴ Тик уларҙы мөхәббәтемдән айырмам, Тоғролоғомдан баш тартмам.

³⁵ Килешеүемде һис боҙмам, Ауыҙымдан сыҡҡан һүҙемде үҙгәртмәм.

³⁶ Мөҡәддәслегем менән бер ҡат ант иттем, Дауытҡа ялған һүҙ бирмәм.

³⁷ Уның тоҡомо мәңге дауам итер, Тәхете хозурымда ҡояштай торор.

³⁸ Күктәге ышаныслы шаһит булған ай һымаҡ Ул мәңге шулай ныҡ торор». Села

³⁹ Тик Һин ваз кистең, һыртыңды ҡуйҙың; Мәсихеңә бик ныҡ асыуландың.

⁴⁰ Ҡолоң менән килешеүеңдән баш тарттың, Тажын саңға ырғытып бысраттың.

⁴¹ Бөтә диуарҙарын йыҡтың, Бар ҡәлғәләрен ҡыйраттың.

⁴² Юлдан үткән һәр кем уны талай; Күршеләре рәхәтләнеп мәсхәрәләй.

⁴³ Уның дошмандарын көсләндерҙең, Нәфрәт тотҡандарҙы ҡыуандырҙың.

⁴⁴ Ҡылысының осон үҙенә табан борҙоң, Һуғышта уға терәк булманың.

⁴⁵ Уның балҡышын юҡҡа сығарҙың, Тәхетен ергә аунаттың.

⁴⁶ Йәшлек көндәрен ҡыҫҡарттың, Уны мәсхәрә менән ҡапланың. Села

⁴⁷ Йә Раббы, был ҡасанғаса дауам итер? Үҙеңде беҙҙән мәңгегә йәшерерһеңме? Ҡасанғаса ярһыуың ут һымаҡ ялҡынланыр?

⁴⁸ Ғүмеремдең ниндәй тиҙ үткәнен иҫлә, Әҙәм балаларын бит Һин фани ҡылдың!

⁴⁹ Бармы йәшәп тә үлем күрмәгән, Йәнен үлеләр донъяһынан ҡотҡарып ҡалған? Села

⁵⁰ Эй Хаким, ҡайҙа Һинең әүәлге мөхәббәтең? Тоғролоғоң менән Һин быны Дауытҡа вәғәҙә иткәйнең!

⁵¹ Эй Хаким, онотма ҡолдарыңдың Нисек мәсхәрә ителеүҙәрен. Халыҡтарҙың мыҫҡыллы һүҙҙәрен Күңелемдә һаман йөрөтәмен.

⁵² Дошмандарыңдың мәсхәрә итеп көлгәнен иҫеңә төшөр, Раббы, Мәсихеңдең һәр баҫҡан эҙен хурлап торғанын.

⁵³ Мәңгегә мөбәрәк булһын Раббы! Амин! Амин!