Һыҡтау 2 - Башкирский ВЗ (неполный)

Икенсе һыҡтау (Алеф)

(Алеф)

¹ Ана Хаким асыуынан Сион-ҡыҙҙы Һәр тарафтан болот менән ҡапланы! Исраилдың данын күктән ергә быраҡтырҙы, Аяҡтары аҫтындағы баҫҡысты Асыулы көнөндә хәтеренә төшөрмәне.

(Бейт)

(Бейт)

² Яҡуп нәҫеле йәшәгән һәр төйәкте йәлләмәне Хаким – һәләк итте. Асыуынан Йәһүҙә-ҡыҙҙың ҡәлғәләрен емерҙе, Батшалыҡты, хакимдарын мәсхәрәләп ергә йыҡты.

(Гимел)

(Гимел)

³ Ярһып Исраилдың көс-мөгөҙөн һындырҙы. Дошман алдында уң ҡулын уларҙың өҫтөнән алды. Тирә-яҡты ялмап йотҡан уттай Яҡуп нәҫелен яндырҙы.

(Далеҫ)

(Далеҫ)

⁴ Дошман һымаҡ Ул йәйәһен кирҙе, Уң ҡулын атырға әҙер тотто. Күҙҙе һөйөндөргән бар нәмәне Дошман яуы һымаҡ һәләк итте. Асыуын Сион-ҡыҙ сатырына ут һымаҡ түкте.

(Һе)

(Һе)

⁵ Хаким дошманға әйләнеп, Исраилды һәләк итте. Бөтә һарайҙарын харабаға әйләндерҙе, Барлыҡ ҡәлғәләрен емерҙе. Йәһүҙә-ҡыҙҙың ҡайғыһын арттырҙы.

(Уау)

(Уау)

⁶ Баҡсалағы ҡыуышты боҙоп ташлаған һымаҡ, Раббы Үҙенең торлағын емерҙе, Беҙ Уға ғибәҙәт ҡылырға йыйылған урынды вайран итте. Раббы Сионда байрам һәм шәмбеләрҙе онотторҙо; Ярһыу менән батшаны ла, ҡаһинды ла ситкә типте.

(Зайн)

(Зайн)

⁷ Хаким Үҙенең ҡорбан усағынан ваз кисте, Изге торлағынан баш тартты. Сион һарайҙарын уратҡан диуарҙарҙы Дошман ҡулына тапшырҙы – Улар хәҙер байрамдағы һымаҡ Раббы йортонда шау-гөр киләләр.

(Хеҫ)

(Хеҫ)

⁸ Раббы Сион-ҡыҙҙың диуарҙарын емерергә ҡара ҡылды: Үлсәү ебен һуҙҙы, емереүҙән ҡулын тыйманы, Инде нығытма, диуарҙар һыҡтай, Барыһы ла харап булып ята.

(Теҫ)

(Теҫ)

⁹ Ҡапҡалары ергә батып керҙе; Раббы арҡыры биктәрен ҡырып һалды. Батша менән түрәләрен Ят ҡәүем дәр араһына таратты. Ҡанун өйрәтелмәй; пәйғәмбәрҙәренә Раббынан күренмеш килмәй.

(Йод)

(Йод)

¹⁰ Баштарына саң һипкән, ҡыл кейем кейгән Сион ҡарттары өнһөҙ-тынһыҙ ерҙә ултыра, Йәрүсәлим ҡыҙҙары баштарын ергә эйгән.

(Каф)

(Каф)

¹¹ Илай-илай күҙҙәремдең нуры бөттө, Ғазаптан туҡтауһыҙ эсем яна. Ғәзиз халҡым ҡырылғанға йөрәгем ҡанһырай, Ана, ҡаланың майҙандарында Балалар менән имсәк сабыйҙар Аслыҡтан һушһыҙ ята!

(Ламед)

(Ламед)

¹² Ҡала урамдарында яралыларҙай хәлһеҙләнеп Әсәләре ҡосағында йән биргәндә: «Ҡайҙа ашарға, эсергә?» – тип һорайҙар.

(Мем)

(Мем)

¹³ Һиңә нимә тип әйтәйем, эй Йәрүсәлим-ҡыҙ? Һине нимәгә сағыштырайым? Йыуатыр өсөн кемгә тиңләйем, ғиффәтле ҡыҙ Сион? Йәрәхәтең диңгеҙ һымаҡ тәрән, Кем генә һине дауалай алыр?

(Нун)

(Нун)

¹⁴ Пәйғәмбәрҙәрең һинең өсөн буш һәм ялған күренмештәр күрҙе, Һиңә имен тормошто ҡайтарыр өсөн Ғәйебеңде улар фашламаны, Ул пәйғәмбәрҙәр һине юлдан яҙҙырҙы, Һиңә ялған хәбәрҙәр еткерҙе.

(Самех)

(Самех)

¹⁵ Яныңдан үткәндәр бот сабып аптырар, Мыҫҡыллап һыҙғырып ҡуйыр: «Бөтә донъяның шатлығы, Гүзәллек өлгөһө булған ҡала ошомо?» – тип Йәрүсәлим-ҡыҙға ҡарап башын сайҡар.

(Пе)

(Пе)

¹⁶ Бөтә дошмандарың һине мәсхәрәләп көлә, Һыҙғыра, тештәрен шығырҙата: «Уны йоттоҡ, ошо көндө күптән көтә инек, Ахырҙа беҙ уны күрҙек!» – тиҙәр.

(Ғайн)

(Ғайн)

¹⁷ Раббы, ниһайәт, ниәтен ғәмәл ҡылды. Борон замандарҙа бойорғанын бойомға ашырҙы – Һине ҡыҙғанмай емерҙе. Дошмандарыңды хәлеңә ҡыуандырҙы, Һине күрә алмағандарҙың көсөн арттырҙы.

(Саде)

(Саде)

¹⁸ Халыҡ Хакимға бөтә йөрәктән ялбара! Эй Сион-ҡыҙ диуарҙары, Йәшең йылға булып аҡһын, Тынма көн-төн, күҙеңә йоҡо ҡунмаһын.

(Ҡоф)

(Ҡоф)

¹⁹ Тор, төндәр буйы, һаҡ алышынған һайын инәлеп һора, Хаким ҡаршыһында хәсрәт-ҡайғыңды түк, Ҡулыңды һон, балаларыңдың иҫән ҡалыуын ялбар. Улар урам саттарында аслыҡтан һушһыҙ йығыла.

(Реш)

(Реш)

²⁰ «Эй Раббы, ҡарап күрһәнә! Быға тиклем кемгә шулай ҡылғаның бар? Ҡатындар үҙҙәре тапҡан сабыйҙарын, Үҙҙәре үҫтергән балаларын ашаһынмы? Раббы Хакимдың Изге торлағында Ҡаһин менән пәйғәмбәр үлтерелһенме?

(Син менән Шин)

(Син менән Шин)

²¹ Балалар менән ҡарттарҙың мәйеттәре Урамдарҙа санға батып ята; Егет-ҡыҙҙарым ҡылыстан үткәрелгән. Асыуланған көнөңдә уларҙы Һин үлтерҙең, Ҡыҙғанмай салып ташланың.

(Тау)

(Тау)

²² Байрамға ҡунаҡ саҡырған кеүек Мине дәһшәткә һалғандарҙы йыйнаның һәр тарафтан. Раббының асыу көнөндә ҡасып ҡотолған, Иҫән ҡалғандар булманы, Табып үҫтергән балаларымды Дошманым ҡырып бөтөрҙө».