Эхин 2 - Бурятский Библия. Отдельные книги Ветхого Завета

¹ Иигэжэ оршолон юртэмсэ болон амитай, амигүй байгаали бүтээгдэһэн гээшэ.

² Долоодохи үдэр болоходо, Бурхан ажалаа дүүргэһэн байжа, тэрэ долоодохи үдэрөө амарба.

³ Бурхан долоодохи үдэрые үреэжэ, тусхай нангин үдэр гээд тодорхойлбо, юундэб гэхэдэ, энэ үдэр хэжэ байһан ажалһаан Тэрэ амараа ха юм: бүтээлгэ байгуулгын хэрэг түгэсөө.

⁴ Иимэл даа оршолон юртэмсын байгуулагдаһан түүхэ. Эзэн Бурханай газар дэлхэй болон огторгой бүтээхэдэнь,

Эдээмэй сэсэрлиг

⁵ газар дээрэ нэгэшье һөөг бургааһан, нэгэшье ногоон үгы һэн. Эзэн Бурхан газарта бороо оруулаагүй мүн баһа таряа тариха хүн гэдэгые бии болгоодүй байгаа.

⁶ Гансал гүн гүнзэгыһөө нэбтэрэн гаража байгаа манан уурал газарые шиигтүүлжэ байгаа бэлэй.

⁷ Тиигээд Эзэн Бурхан хүниие газарай шоройһоо бии болгожо, хамар руунь амидаралай амисхал үлеэжэ оруулба. Хүн амитан болон бүтээгдээ.

⁸ Тэрэ зүүн зүгтэхи Эдээм гэдэгтэ сэсэрлиг һуулган таряад, тэндээ Өөрынгөө бии болгоһон хүн гэдэгые байрлуулба.

⁹ Энэ сэсэрлиг соогоо Эзэн Бурхан харахада аятай, эдихэдэ амтатай жэмэстэ мододые ургуулба. Сэсэрлигэй дунда ажамидарал үршөөдэг модон, тиихэдэ һайн, мууе ойлгохо болгодог эрдэмэй модон һуулгагдаба.

¹⁰ Эдээмэй сэсэрлигээр гол урдажа, тэрэниие уһална, саашалхадаа, дүрбэн һалаа гол болон урдана.

¹¹ Тэдэ голойнь нэгэн Пишон гэгдэдэг, Хавилаа гэжэ нютаг ороноор урдадаг бэлэй.

¹² Тэрэ газар орондо сэбэр алтан, гүгэл болон мана шулуун байдаг һэн.

¹³ Хоёрдохи голынь Гихоон гэжэ нэрэтэй, Күүш гэжэ орон дайдые тойрон урдадаг.

¹⁴ Гурбадахи голынь Тигр, Ассириһээ зүүн тээшэ урдана. Дүрбэдэхи голынь — Евфрат.

¹⁵ Эдээмэй сэсэрлиг һэргээн харууһалжа байхыень Эзэн Бурхан хүниие тэндэ байрлуулаад,

¹⁶ иимэ захяа үгэбэ: — Энэ сэсэрлигэй ямаршье алим жэмэс эдихэдэш болохо.

¹⁷ Зүгөөр һайн муугай илгаае мэдэрүүлдэг модоной жэмэсэй ойронь хүрэжэ болохогүй. Тэрэниие оройдоо бү эди. Эдеэ һаа, тэрэл үдэртөө үхэхэш.

¹⁸ Тиигээд Эзэн Бурхан: — Хүнэй гансаараа байхань муу. Өөртэнь таараха хани бии болгохомни, — гэжэ айладхан шиидэбэ.

¹⁹ Тиигээд Тэрэ газар шоройһоо элдэб түрэлэй ан, шубуудые бии болгоод, тэдээндэ хүн ямар нэрэ үгэгшэ ааб гэжэ мэдэхэеэ ойронь асарба. Иигэжэ амиды амисхалта бүхэн нэрэтэй болобо.

²⁰ Хүн адуу мал, ангуудта болон жэгүүртэ шубуудта тус тустань нэрэ олгобо, зүгөөр тэдээн сооһоо өөртэнь таараха хани олдобогүй.

²¹ Тиихэдэнь Эзэн Бурхан хүниие гүнзэгы нойроор унтуулаад, нэгэ хабһыень абажа, шархыень юушьегүй болоторынь эдэгээгээд,

²² тэрэ хабһаараа эхэнэрые бүтээбэ. Тиигээд тэрэнээ хүндэ асарба.

²³ Хүн тэрэниие хараад: — Зай, энэ минии яһанһаа таһарһан яһан, мяханһаам таһарһан мяхан. Эрэ намһаа абтаһан энэ хүн эхэнэр гэжэ нэрэтэй болог, — гэбэ.

²⁴ Эгээл иимэһээ эрэ хүн эхэ эсэгэеэ орхёод, һамгантайгаа нэгэдэхэ, тиин хоёр хүн ганса бэе болон эблэрхэ ушартай.

²⁵ Хүн мүн тэрэнэй һамган хоюулаа шараа нюсэгэнүүд байгаа, зүгөөр эшэхэ гээшые мэдэдэггүйнүүд бэлэй.