Гэршэлгэ 22 - Библи

Амидаралгын гол мүрэн

¹ Болор мэтэ ялалзаһан амидаралгын уһанай гол мүрэниие удаань намда Эльгээмэл харуулаа. Тэрэ гол мүрэн Бурханай болон Үргэлэй Хурьганай хаан шэрээгэй дороһоо урдан гарадаг.

² Тиигээд эгээн ехэ гудамжынь дундуур урдагша юм. Мүрэнэй хоёр эрьеэрнь амидаралгын модон ургадаг, тэрэ модон һара бүри ургаса үгэхэ зуураа, жэлдээ арбан хоёр дахин үрэ жэмэс асардаг, тэрэ модоной набшаһануудынь арадуудые аргалжа эдэгээхэдэ туһалдаг.

³ Бурханай хараалда хүрэмөөр муу юумэн тэндэ хэзээдэшье болохогүй. Бурханай ба Үргэлэй Хурьганай хаан шэрээ тэрэ хотодо байха. Бурханай зарасанар тэрээндэ алба хэхэ байна.

⁴ Зарасанарынь тэрэнэй нюурые хараха, тэрэнэй нэрэнь тэдэнэй магнайда байха.

⁵ Тэндэнь дахин һүни болохогүй, тэдэндэ дэнгэйшье гэрэл, наранайшье туяа ондоо хэрэггүй, юуб гэбэл, тэдэниие Эзэн Бурхан гэрэлтүүлхэ. Тиин тэдэнэр хэтын хэтэдэ хаан түрэ засаг барижа байха.

Иисүүсэй ерэлгэ

⁶ Эльгээмэл намда иигэжэ айладхаа: «Эдэ үгэнүүдтэ этигэхэдэ болохо, эдэ үгэнүүд үнэн зүб юм. Лүндэншэдтэ Өөрынгөө һүлдые үгэгшэ Эзэн Бурхан һаяар ямар юумэнэй болохые Өөрынгөө зарасанарта харуулхынь тула Эльгээмэлээ ябуулаа».

⁷ «Иигээд лэ Би һаяар ерэхэб! Энэ номой уридшалан хэлэһые сахин бэелүүлэгшэ жаргалтайл!»

⁸ Би, Иоанн энээниие дуулааб, харааб. Энэниие дуулаад, хараад байхадаа, эдэ бүгэдые намда харуулһан Эльгээмэлэй хүлдэнь унажа, һүгэдэн мүргөөб.

⁹ Теэд Эльгээмэл намда иигэжэ хэлээ: «Боли даа, иимэ юумэ бү хэ! Би шам шэнгил, шинии лүндэншэд – аха дүүнэр шэнгил, энэ номой үгэнүүдые сахин бэелүүлэгшэдтэйл адли зарасаб. Ши Бурханда һүгэдэн мүргэ!»

¹⁰ Намда тэрэ иигэжэ хэлээ: «Энэ номой уридшалан хэлэһэн үгэнүүдые бү суургалан тамгалаарай! Саг бүри дүтэлөөд байна.

¹¹ Муу хүн муу юумэеэ хэжэ үргэлжэлүүлэг! Жэрхэмшэг муухай хүн тэрэл муухай юумэеэ хэг, һайн хүн һайе хэжэл байг, арюун гэгээн хүн тэрэл зандаа арюун ябаг».

¹² «Иигээд Би һаядаа ерэхэб! Хүн болгониие хэһэн хэрэгэйнь зэргээр шагнаха, хэһээхын тула шагналаа, хэһээлтэеэ Өөртөө абажа ябанаб.

¹³ Би Альфа, Омега гээшэб, Түрүүшынхинь, Һүүлшынхинь, Эхиниинь, Эсэсынь гээшэб».

¹⁴ Хубсаһаа сэбэрлэгшэд жаргалтай! Тэдэнэр амидаралай модондо хүртэлсэхэ эрхэтэй, тэдэнэр хаалгын үүдээр хотодо орохо эрхэтэй.

¹⁵ Теэд нохосууд, эди шэдитэн, зальхай забхай ябадалтан, алуурша этэгээдүүд, онгонуудта шүтэгшэд, худал хуурмаг ябадалда дуратайшуул, тиимэ юумэ хэгшэд – хотын гадаа тээ үлэхэ.

¹⁶ Иимэ гэршэлгые таанадта һүзэглэгшэдэй бүлгэмүүдэй дамжуулхынь тула Өөрынгөө Эльгээмэлые Би, Иисүүс, ябуулааб. Би Давидай Үндэһэ, Һалааниинь гээшэб. Би үүрэй ялагар одон гээшэб.

¹⁷ Арюун Һүлдэшье, хадамай басаганшье: «Ерэ!» – гэнэд. Шагнажа байгаашашье: «Ерэ!» – гэг. Ундаа ехээр хүрэгшэдшье ерэг! Амидаралгын уһа абаха дуратайшуул ерэжэ, тэрэ уһа миинтэ абаг лэ!

Түгэсхэл

¹⁸ Энэ номой уридшалан хэлэһэн үгэнүүдые шагнагша бүхэндэ иигэжэ дуулганаб: эдэ үгэнүүдтэ ямар нэгэн юумэ хэн нэмэлтэ оруулнаб, энэ ном соо бэшээтэй гай аюулые Бурхан нэмэжэ, бүри ехэ болгохо.

¹⁹ Энэ номой уридшалан хэлэгдэһэн үгэнүүд сооһоо ямар нэгэн юумэ хаһажа хаяа болболынь, тэрэнэй амидаралай модоной үрэ жэмэс эдихэ эрхые, Нангин Хотодо орохо эрхые Бурхан хаһаха. Энэ модон ба энэ хото тухай энэ ном соо бэшээтэй.

²⁰ Энээниие гэршэлэн баталагша иигэжэ айладана: «Тиимэ даа, Би һаядаа ерэхэб!» Болтогой, Эзэн Иисүүс, заларжа ерэ!

²¹ Эзэн Иисүүсэй үршөөл хайрань бултанда хүртэхэ!