Ерэмияа 15 - Библи

Иудын хан түрэ хосорхо

¹ Тиигээд Эзэн намда: – Моисей, Самуил гэгшэдэйшье Минии урда зогсожо байгаа һаань, Би энэ арад түмэниие хайрлахагүйб. Энэ арад зониие Минии хажууһаа зайлуула, тэдэниие ябуул!

² Тэдэнэй шамһаа: «Бидэ хайшаа ябаха болонобибди?» – гэжэ асуухадань, Минии иигэжэ айладхажа байһые тэдээндэ дуулга: Үхэхэнь үхэл тээшээ – дайн дажарта үхэхэнь дайн дажар руу, туража үхэхэнь үлэсхэлэн хооһон руу, баряанда абтахань баряан руу ябаг!

³ Би, Эзэн, тэдээндэ дүрбэн янзын гай тодхор ушаруулхаб: тэдэ дайнда алуулагдаха, һэеыень нохойнууд шэрэхэ, огторгойн шубууд болон газарай арьяатан тэдэниие хүнэһэлжэ һалгааха.

⁴ Хэзэкияагай хүбүүн, Иудын хаан Мэнашшээ гэгшэһээ боложо, Иерусалимда үйлэдэһэн зүйлэйнь түлөө газар дэлхэйн бүхы улад зондо Би тэдэниие айдаһа хүрэмөөр жэшээ болгохоб.

⁵ Эзэн айладхана: Иерусалим, үнэндөө хэн шамайе хайрлахаб? Хэн шинии хойноһоо гашуудан уйлахаб? Хэр байһыеш асуухаяа хэн эрьен ерэхэб?

⁶ Намайе орхижо, буруу харабат. Тиимэһээ Би таанадые усадхааб. Тэсэбэрим һалаа!

⁷ Асаар һолоомо һалхитуулан тарааһандал, Би таанадые газар дэлхэйн бүхы хотонуудаар тараагааб. Үхи хүүгэдыетнай үгы хээб, та бүгэдые усадханаб. Юуб гэхэдэ, таанад буруу замаа орхиногүйт.

⁸ Газар нютагтатнай бэлбэһэн эхэнэрнүүд далайн эрьеын элһэнһээ үлүү олон болоо. Сүйд хэгшые эльгээжэ, залуу хүбүүдыетнай алааб. Энээнһээ боложо, эхэнүүдынь зобоно, гасалан, айдаһаа хүрэхэ зүйл гэнтэ тэдэнтэй ушараа.

⁹ Долоон хүбүү түрэһэн эхэ мэдээгээ алдан унашоо, арай-шамай амяа абана. Эрьехэ нарагүй, наадаха түрэгүй тэрэ болоо. Наадалмаар зүйл боложо, тэрэ баһуулагдаа. Амиды үлэһэн зонииетнай дайсадта алахыень үгэхэб. Энэ болбол Би, Эзэн, айладхана мүн!

Ерэмияа гомдолоо Эзэндэ мэдүүлнэ

¹⁰ Ямар аза талаангүй хүн гээшэбиб! Юундэ эжымни намайе энэ алтан дэлхэй дээрэ түрөө гээшэб! Газар дэлхэйн хүн бүхэнтэй хэрэлдэхэ, арсалдаха хубитайб! Би хүндэ зээлеэр мүнгэ үгөөгүйб, хүнһөө зээлеэр абаашьегүйб. Харин хүн бүхэн намда хараал шэрээл табиха юм.

¹¹ Эзэмни, Танда һайнаар алба хэжэ байгаагүй һаамни, хараал шэрээл намда шэнгэг лэ! Гай гасаланай, зоболонойнь үедэ дайсад тухайгаа Танда зальбаран байдаг һэм.

¹² Эзэн намда: – Хэн нэгэн түмэр, хойто зүгһөө асарагдаһан түмэр, үгышье һаа, гуулин хухалжа шадаха гү? Үгы!

¹³ Бүхы хизаар нютагуудаар Минии арад түмэнэй хэһэн нүгэлэйнь түлөө Би эд баялигыень болон эрдэни зэндэмэнииень дайсадта миинтээр үгэхэб.

¹⁴ Арад зоноо ажал хэхыень танихагүй орон нютаг руу, дайсад руу эльгээхэб. Юуб гэбэл, тэдэнэй урдаһаа Минии уур хилэн гал мэтэ бушаганажа байна, – гэжэ айладхаба.

¹⁵ Тиихэдэнь би: – Эзэн, Та бүхы юумэ мэдэнэт. Намайе ой ухаандаа оруулжа, һанаагаа нам тушаа табижа, хойноһоомни мүрдэн ябагшадһаа минии түлөө үһөөгөө абыт! Намайе алатарынь дайсадтамни тэсэбэри тэбшээ үзүүлжэ бү байгыт. Танай түлөө минии доромжолуулагдадагые Та мэдэнэт.

¹⁶ Танай үгөөр үл хоол хэжэ байгааб, үгэ бүхэнтнай намда баяр асардаг, зүрхэ сэдьхэлыем сэнгүүлдэг юм. Би дууһан Танайб, Түмэн Сэрэгтэ Эзэн Бурхан!

¹⁷ Нэрьесэ энеэлдэгшэдэй дунда би һуужа байгаагүйб, сэнгэжэшье байгаагүйб. Танай захиралта дүүргэхэ гэжэ би гансаараал һуунаб, уур хилэнгээр халинхайб.

¹⁸ Юундэ минии үбшэн болиногүйб, шархамни эдэгэнэгүйб? Юундэ тэрэ эдэгэхэгүйб? Та үнэхөөр найдажа болохогүй уһандал, шэргэдэг горхондол адли намда боложо, урмыем хухалха гээ гүт? – гэбэб.

¹⁹ Энээндэ Эзэн иигэжэ харюусаба: – Ерэмияа, бусаа һаашни, Би шамайе бусаахаб, тиигээд ши Минии дэргэдэ зарасам байхаш. Хэрэггүй хооһон үгэһөө үлүү ехээр ши үнэтэй шухала үгэ үнэлдэг байгаа һаа, Минии захяа хүргэгшэ дахинаа болохош. Улад зон өөһэдөө шамда бусаха, ши тэдээндэ өөрөө ошожо байхагүйш.

²⁰ Тиигээд Би шамайе энэ арад зоной урдаһаа бүхэлэгдэһэн гуулин хэрэм мэтэ болгон табихаб. Тэдэ урдаһаашни хэды тулаашье хадаа, шамайе диилэхэгүй. Би шамтай хамта байхаб, шамайе абархаб, аршалхаб.

²¹ Хорото муу зоной һабарһаа шамайе абархаб, харшалагшадай һабарһаа сүлөөлхэб. Энэ болбол Би, Эзэн, айладхана мүн!