Эхин 29 - Библи

Энжын түлөө Лаваанда Яковай ажал хэлгэ

¹ Яков тэндэһээ зүүн тээшээ ошобо.

² Хээрэ талада тэрэ нэгэ худаг хараба. Хажуудань хонидой гурбан һүрэг хэбтэжэ байна. Эндэ мал уһалдаг газар байгаа. Худагай нүхэн мантан шулуугаар бүглөөтэй.

³ Хонин һүрэгэй тэндэ суглараад ерэхэдэ, хонишод худагай таглаа-шулууе абажа, хонидоо уһалаад, һүүлдэнь шулуу һөөргэнь табидаг заншалтай.

⁴ Яков хонишодые хараад: – Аха дүүнэр, хаанаһаабта? – гэжэ асууба. – Харраан хотоһообди, – гэжэ тэдэ харюусаба.

⁵ – Тиигэбэл, таанар Нахоорой хүбүүн Лавааниие мэдэхэ гүт? – Мэдэхэбди, – гэжэ тэдэ харюу үгэбэ.

⁶ – Тэрэнэй бэе һайн гү? – гэжэ Яковай асуухада, – Һайн. Харана гүт, тээ тэрэ Рахээл басаганиинь хонидтоёо ерэжэ ябана, – гэжэ хонишод харюусаба.

⁷ – Үдэр үшөө дүүрээдүй. Малаа суглуулха саг үшөө ерээ үды. Хонидоо уһалаад, бэлшээридэнь туугыт, – гэжэ Яковай хэлэхэдэ,

⁸ – Энэ худагай хүндэ шулуун таглаае абахада, олон хүнэй хүсэн хэрэгтэй. Ондоо һүрэгүүдэй ерэтэр хүлеэхэһөө ондоо арга үгы. Тиигээд хонидоо уһалхабди, – гэжэ тэдэ хэлэбэ.

⁹ Хөөрэлдэһөөр байтарынь эсэгынгээ хонин һүрэг туугаад, тэдэ хонишодто Рахээлшье дүтэлбэ.

¹⁰ Лаваан нагасынгаа басаган Рахээлэй хонидоо туугаад ерэхэдэнь, Яков худагта ошожо, шулуун таглаае хажуу тээшэнь болголсоод, хонидыень уһалба.

¹¹ Яковай сэдьхэл баяраар дэбэржэ, тэрэ Рахээлые таалаад, бэеэ барижа ядан уйлаба.

¹² «Эсэгыншни дүү басаган Рэбээккаагай хүбүүн гээшэб» гэжэ дуулгахадань, Рахээл энээн тухай эсэгэдээ хэлэхэеэ гүйжэ ошобо.

¹³ Дүү басаганайнгаа хүбүүнэй ерэһэн тухай Лаваан дууламсаараа урдаһаань гүйн ошожо, тэбэрин-таалан, гэртээ абаашаба. Яковай тэрээндэ өөр тухайгаа хөөрэхэдэнь,

¹⁴ Лаваан иигэжэ хэлэбэ: – Ши яаха аргагүй яһа мяханайм таһархайш. Яковай Лаваанайда байрлаһаар һара үнгэрөөд байхада,

¹⁵ Лаваан тэрээндэ иигэжэ хэлэбэ: – Ши намда ехэ туһа хэнэш. Түрэлни гээд шамаар түлөөһэгүй ажал хүүлэжэ байхагүйб. Ямар түлөөһэн шамда хэрэгтэйб, хэлэ.

¹⁶ Лаваан хоёр басагатай һэн: ехэ басаганиинь Лэһаа гэдэг, багань Рахээл гэжэ нэрэтэй.

¹⁷ Лэһаа зохидхон һэн, зүгөөр Рахээл нюурааршье, бэеэршье тэгшэ сэбэр бэлэй.

¹⁸ Яков Рахээлда дурлаһан ушарһаа Лаваанда иигэжэ хэлэбэ: – Бага басаган Рахээлэйтнай түлөө би долоон жэл соо танда ажал хэхэб, удаань һамган болгожо абахаб.

¹⁹ – Басагаяа танихагүй хари хүндэ үгэнхаар шамда үгэһэмни таатай. Манайда үлөөд, ажалла даа, – гэжэ Лаваан хэлэбэ.

²⁰ Иигэжэ Рахээлые абахын тула Яков долоон жэл соо Лаваанда ажал хэбэ. Рахээлдэ угаа ехээр дурлаһан Яковта тэрэ долоон жэлынь долоон үдэр мэтэ богонихоноор һанагдаа.

²¹ Хэлсэһэн сагай дүүрэһэнэй удаа Яков Лаваанда иигэжэ хэлэбэ: – Һамгыемни хадамлыт. Хэлсэһэн болзорнай хүсөө, би тэрэниие һамган болгон абахамни.

²² Лаваан хамаг хүршэнүүдээ суглуулаад, найр хурим хэбэ.

²³ Харанхы боломсоор эсэгэнь Яковта нюураа бүтүүлһэн ехэ басаган Лэһаае хүтэлэн оруулжа, Яков тэрээнтэй унтаба.

²⁴ Лэһаагай зараса эхэнэр болгожо, Лаваан тэрээндээ Зилпаа гэжэ шэбэгшые үгөө һэн.

²⁵ Яков үглөөгүүр һэреэд, Лэһаагай хажуудань хэбтэжэ байхые харажархиба. Тиигээд тэрэ Лаваанда ошоод, иигэжэ хэлэбэ: – Та намтай юу хэбэ гээшэбта? Рахээлые абахын түлөө би танда ажал хээ бэшэ һэн гүб? Юундэ намайе мэхэлбэт?

²⁶ Лаваан иимэ харюу үгэбэ: – Манай нютагай заншалай ёһоор, бага басагаяа эгэшэһээнь урид хадамда үгэдэггүй.

²⁷ Түрэ найрай долоон хоногой болзор дүүрэхэдэнь, бидэ бага басагаяа шамда үгэхэбди, зүгөөр тэрэнэй түлөө ши намда үшөө долоон жэл ажаллахаш.

²⁸ Яков үгөөрнь болобо. Түрэ найрай долоон хоногой үнгэрхэдэ, Лаваан тэрээндэ Рахээл басагаяа һамган болгон үгэбэ.

²⁹ Рахээлдээ шэбэгшэ болгон эсэгэнь зараса эхэнэр Билһаа гэдэгые үгэбэ.

³⁰ Тиигээд Яков Рахээлтэй инаглан унтажа, эгэшэ Лэһаа гэгшэһээнь үлүүсэ дурлаа бэлэй. Иигэжэ Яков үшөө долоон жэл Лаваанда ажал хэбэ.

Яковай хүбүүд ба басаган

³¹ Лэһаада Яковай дурагүйе Эзэн хараад, тэрээндэ үри хүүгэдые үгэхэ, харин Рахээлдэ хүүгэдые үршөөхэгүй гэжэ шиидэбэ.

³² Лэһаа хээлитэй боложо, хүбүү түрэбэ. – Эзэн Бурхан минии гашуудал хаража, хүбүү хайрлаа. Үбгэмни мүнөө намда дуратай болохо бэзэ, – гэжэ тэрэ хэлээд, хүбүүндээ «Рэүбээн» («Хүбүүгээ хараһан» гэһэн удхатай) гэжэ нэрэ үгэбэ.

³³ Лэһаа дахин хээлитэй боложо, дахин хүбүү түрэбэ. – Үбгэнэймни намда дурагүйе Эзэн дуулажа, баһа нэгэ хүбүү үршөөбэ, – гэжэ тэрэ хэлээд, хүбүүндээ «Симеон» («Соносоо» гэһэн удхатай үгэ) гэжэ нэрэ үгэбэ.

³⁴ Лэһаа дахин хээлитэй боложо, үшөө нэгэ хүбүү гаргаад, иигэжэ хэлэбэ ха: – Үбгэндөө би гурбан хүбүү түрэжэ үгөөб, одоо тиимэһээ тэрэ намтай дүтэ холбоотой болонгүй яахаб, – гэжэ хэлээд, хүбүүндээ «Левий» («Холбоотой» гэһэн удхатай үгэ) гэжэ нэрэ үгэбэ.

³⁵ Лэһаа дахин хээлитэй боложо, дахин хүбүү түрэбэ. – Мүнөө Эзэниие магтахаб! – гэжэ тэрэ хэлээд, хүбүүндээ «Иуда» («Магтаал» гэһэн удхатай үгэ) гэжэ нэрэ үгэбэ. Тэрээнһээ хойшо Лэһаа хээлитэй болоогүй һэн.