Orðskviðirnir 8 - Biblían (2007)

Spekin tekur til máls

¹ Heyr, spekin kallar. Viskan hefur upp raust sína.

² Uppi á hæðunum, við veginn og við krossgöturnar stendur hún,

³ við hliðin út úr borginni, þar sem gengið er inn, kallar hún hástöfum:

⁴ Til yðar tala ég, menn, og rödd minni er beint til mannanna barna.

⁵ Þér óreyndu, lærið hyggindi, og þér heimskingjar, lærið skynsemi.

⁶ Hlýðið á því að ég boða það sem mikilvægt er og varir mínar tjá það sem rétt er.

⁷ Sannleikur kemur af munni mínum og lygi er viðbjóður vörum mínum.

⁸ Réttvísi boða öll orð munns míns, í þeim er hvorki fals né fláræði.

⁹ Öll eru þau auðskilin hinum skilningsríka og augljós þeim sem hlotið hefur þekkingu.

¹⁰ Þiggið leiðsögn mína fremur en silfur og fræðslu mína fremur en skíragull.

¹¹ Viska er betri en perlur, engir fjársjóðir jafnast á við hana.

¹² Ég, spekin, dvelst hjá viskunni, hjá mér býr dómgreind og þekking.

¹³ Að óttast Drottin er að hata hið illa, hroka og dramb, meinfýsi og ósannsögli hata ég.

¹⁴ Ráð veiti ég og velgengni, hjá mér er hyggnin og minn er mátturinn.

¹⁵ Vegna mín halda konungar völdum og valdhafar úrskurða það sem rétt er.

¹⁶ Vegna mín stjórna menn og hljóta mannaforráð, allir valdsmenn veraldar.

¹⁷ Ég elska þá sem mig elska og þeir finna mig sem leita mín.

¹⁸ Auður og sæmd eru hjá mér, varanlegir sjóðir og velgengni.

¹⁹ Ávextir mínir eru betri en gull og gimsteinar og afrakstur minn betri en hreint silfur.

²⁰ Ég geng á götu réttlætisins og stigum réttsýninnar.

²¹ Ég færi þeim sanna auðlegð sem elska mig og fylli sjóði þeirra.

²² Drottinn skapaði mig í upphafi, á undan öðrum verkum sínum, í árdaga.

²³ Fyrir óralöngu var ég mynduð, í upphafi, áður en jörðin varð til.

²⁴ Ég fæddist áður en hafdjúpin urðu til, þegar engar vatnslindir voru til.

²⁵ Áður en fjöllunum var hleypt niður, á undan hæðunum fæddist ég,

²⁶ áður en hann skapaði lönd og akra og fyrstu moldarköggla jarðar.

²⁷ Þegar hann þandi út himininn var ég þar, þegar hann steypti hvelfingunni yfir hafdjúpin,

²⁸ þegar hann festi upp skýin af mætti sínum og lét uppsprettur undirdjúpanna streyma fram,

²⁹ þegar hann setti hafinu skorður til þess að vötnin staðnæmdust þar sem hann bauð, þegar hann ákvað grundvöll jarðarinnar,

³⁰ þá var ég með í ráðum við hlið honum, var yndi hans dag hvern og lék mér fyrir augliti hans alla tíma,

³¹ ég lék mér í byggðum heimi hans og fagnaði með mannanna börnum.

³² Hlýðið mér, synir, því að sælir eru þeir sem halda sig á vegum mínum.

³³ Hlustið á hvatningu mína, svo að þér verðið vitrir, og hafnið henni ekki.

³⁴ Sæll er sá maður sem hlýðir á mig, kemur daglega að hliðum mínum og dvelst við dyr mínar.

³⁵ Sá sem finnur mig finnur lífið og öðlast velþóknun Drottins.

³⁶ Sá sem missir mín vinnur sjálfum sér mein. Þeir sem hata mig elska dauðann.