Orðskviðirnir 6 - Biblían (2007)

Hagnýt ráð

¹ Sonur minn, hafir þú gengið í ábyrgð fyrir náunga þinn, hafir þú átt handsal við framandi mann,

² þá hefurðu bundið þig eigin orðum, látið fangast af orðum munns þíns.

³ Gerðu þá þetta, sonur minn, til að losa þig því að þú ert kominn á vald náunga þíns: Farðu í flýti og leggðu að náunga þínum.

⁴ Láttu þér hvorki koma dúr á auga né blundur á brá.

⁵ Losaðu þig eins og dádýr úr höndum hans, eins og fugl úr höndum fuglarans.

⁶ Farðu til maursins, letingi. Skoðaðu háttu hans og lærðu hyggindi.

⁷ Þótt hann hafi engan höfðingja, engan yfirboðara eða valdsherra,

⁸ þá aflar hann sér samt vista á sumrin og dregur saman fæðuna um uppskerutímann.

⁹ Hve lengi ætlar þú að hvílast, letingi? Hvenær ætlar þú að rísa af svefni?

¹⁰ Sofa ögn enn, blunda ögn enn, leggja saman hendur til að hvílast ögn enn.

¹¹ Þá kemur fátæktin yfir þig eins og ræningi, skorturinn eins og vopnaður maður.

¹² Varmennið, illmennið, talar tveimur tungum,

¹³ deplar augunum, gefur merki með fótunum og bendir fingrunum,

¹⁴ bruggar vélráð í hjarta sínu, áformar ódæði, kveikir illdeilur.

¹⁵ Því mun ógæfan steypast yfir hann, á augabragði kemur hrun hans og ekkert er til bjargar.

¹⁶ Sex hluti hatar Drottinn og sjö eru sálu hans andstyggð:

¹⁷ hrokafullt augnaráð, lygin tunga og hendur sem úthella saklausu blóði,

¹⁸ hjarta sem bruggar fjörráð, fætur sem fráir eru til illverka,

¹⁹ ljúgvottur sem sver meinsæri og sá sem kveikir illdeilur meðal bræðra.

²⁰ Varðveittu, sonur minn, fyrirmæli föður þíns og hafnaðu ekki viðvörun móður þinnar.

²¹ Festu þau á hjarta þitt, bittu þau um háls þinn.

²² Þau leiða þig hvar sem þú ferð, þegar þú hvílist vaka þau yfir þér og þegar þú vaknar, þá tala þau til þín.

²³ Því að fyrirmæli eru lampi og viðvörun ljós, og hvatning og handleiðsla leið til lífsins

²⁴ því að þær varðveita þig fyrir vondri konu, fyrir hálli tungu framandi konu.

²⁵ Girnstu ekki fegurð hennar í hjarta þínu og láttu hana ekki ginna þig með augnaráði sínu.

²⁶ Því að skækja fæst fyrir einn brauðhleif en ótrú kona náunga þíns sækist eftir lífi þínu.

²⁷ Getur nokkur borið glóð í klæðafaldi án þess að föt hans sviðni?

²⁸ Getur nokkur gengið á glóðum án þess að svíða iljar sínar?

²⁹ Svo fer þeim sem hefur mök við konu náunga síns, sá hlýtur refsingu sem hana snertir.

³⁰ Enginn fyrirlítur þjófinn þegar hann stelur til að seðja hungur sitt.

³¹ Náist hann verður hann þó að greiða sjöfalt og láta frá sér allar eigur sínar.

³² Sá sem drýgir hór með giftri konu er vitstola, hann steypir sjálfum sér í glötun.

³³ Högg og smán mun hann hljóta og vansæmd hans verður aldrei afmáð.

³⁴ Eiginmaðurinn verður hamstola af reiði og hefnd hans verður vægðarlaus,

³⁵ hann lítur ekki við neinum bótum og hafnar gjöfum þínum hversu ríkulegar sem þær eru.