Orðskviðirnir 30 - Biblían (2007)

Ýmsir orðskviðir

¹ Orð Agúrs Jakesonar frá Massa, orð mannsins við Ítíel, Ítíel og Úkal:

² Ég er heimskari en svo að geta talist maður, ég hef ekki mannsvit,

³ ég hef ekki lært speki og ekki hef ég þekkingu á Hinum heilaga.

⁴ Hver hefur stigið upp til himna og komið niður? Hver hefur safnað vindinum í greipar sínar? Hver hefur bundið vötnin í skikkju sína? Hver hefur ákvarðað endimörk jarðar? Hvað heitir hann og hvað heitir sonur hans, veist þú það?

⁵ Sérhvert orð Guðs er hreint, hann er skjöldur þeim er leita hælis hjá honum.

⁶ Bættu engu við orð hans til þess að hann ávíti þig ekki og geri þig beran að lygum.

⁷ Um tvennt bið ég þig, synjaðu mér þess ekki áður en ég dey:

⁸ Lát fals og lygi vera fjarri mér, gef mér hvorki fátækt né auðæfi en veit mér minn deildan verð.

⁹ Ég kynni annars að verða of saddur og afneita og segja: „Hver er Drottinn?“ Ef ég yrði fátækur kynni ég að stela og misbjóða nafni Guðs míns.

¹⁰ Rægðu ekki þjóninn við húsbónda hans svo að hann biðji þér ekki bölbæna og þú verðir að gjalda þess.

¹¹ Til er það kyn sem bölvar föður sínum og blessar ekki móður sína,

¹² kyn sem þykist vera hreint og hefur þó ekki þvegið af sér saurinn,

¹³ kyn sem er drembilátt og hnakkakerrt,

¹⁴ kyn sem hefur sverð að tönnum og hnífa að jöxlum til að uppræta hina fátæku úr landinu og hina snauðu meðal mannanna.

¹⁵ Blóðsugan á tvær dætur sem heita Gefðu! Gefðu! Þrennt er til sem er óseðjandi, fernt sem aldrei segir: „Það er nóg.“

¹⁶ Helja og móðurlíf óbyrjunnar, jörðin sem aldrei seðst af vatni og eldurinn sem aldrei segir: „Nú er nóg.“

¹⁷ Það auga, sem gerir gys að föður sínum og hafnar hlýðni við móður sína, munu hrafnarnir við lækinn kroppa úr og arnarungarnir eta.

¹⁸ Þrennt er það sem mér þykir undursamlegt og fernt sem ég fæ ekki skilið:

¹⁹ vegur arnarins um loftið, vegur höggormsins á klettinum, vegur skips á reginhafi og vegur karls að konu.

²⁰ Þannig er atferli skækjunnar: Hún etur, þurrkar sér um munninn og segir: „Ég hef ekkert rangt gert.“

²¹ Undan þrennu nötrar jörðin og undir fernu getur hún ekki risið:

²² undir þræli þegar hann verður konungur og ranglátum þegar hann mettast brauði,

²³ undir forsmáðri konu þegar hún giftist og þernu þegar hún bolar burt húsmóður sinni.

²⁴ Fjórir eru smáir á jörðinni og þó eru þeir vitrastir vitringa:

²⁵ Maurarnir eru kraftlítil þjóð og þó afla þeir sér forða á sumrin.

²⁶ Stökkhérarnir eru þróttlítil þjóð og þó gera þeir sér híbýli í klettunum.

²⁷ Engispretturnar hafa engan konung og þó fer allur hópurinn út í röð og reglu.

²⁸ Eðluna getur þú gripið með hendinni og þó er hún í konungahöllum.

²⁹ Þrír eru tígulegir á velli og fjórir tígulegir í gangi:

³⁰ ljónið sem er máttugast meðal dýranna og hopar ekki fyrir neinni skepnu,

³¹ haninn sem reigir sig, hafurinn og konungur sem enginn fær í móti staðist.

³² Hafir þú glapist til að upphefja sjálfan þig eða hafir þú gert það af ásettu ráði, leggðu þá höndina á munninn.

³³ Sé mjólk strokkuð myndast smjör, sé slegið á nasir blæðir, sé egnt til reiði vakna deilur.