Orðskviðirnir 27 - Biblían (2007)

¹ Hælstu ekki um af morgundeginum því að þú veist ekki hvað dagurinn ber í skauti sínu.

² Láttu aðra hrósa þér, ekki þinn eigin munn, annarra varir, ekki þínar eigin.

³ Steinar eru þungir og sandurinn sígur í en gremja afglapans er þyngri en hvort tveggja.

⁴ Heiftin er grimm og reiðin er svæsin en hver fær staðist öfundina?

⁵ Betri eru átölur í hreinskilni en ást sem leynt er.

⁶ Vel meint eru vinar sárin en viðbjóðslegir fjandmanns kossar.

⁷ Saddur maður treður hunang undir fótum en hungruðum manni er remman sæt.

⁸ Eins og fugl, floginn úr hreiðri, svo er maður sem flúinn er af heimili sínu.

⁹ Ilmolía og reykelsi gleðja hjartað en indælli er vinur en ilmandi viður.

¹⁰ Yfirgefðu ekki vin þinn né vin föður þíns og gakktu ekki í hús bróður þíns á óheilladegi þínum. Betri er granni í grennd en bróðir í fjarska.

¹¹ Öðlastu visku, sonur minn, og gleddu hjarta mitt svo að ég geti svarað þeim orði sem smána mig.

¹² Vitur maður sér ógæfuna og felur sig en einfeldningar halda áfram og gjalda þess.

¹³ Taktu skikkjuna af þeim sem hefur gengið í ábyrgð fyrir ókunnugan, taktu veð af þeim sem hefur gengið í ábyrgð fyrir framandi konu.

¹⁴ Blessi maður náunga sinn snemma morguns með háreysti skal það metið sem formæling.

¹⁵ Sífelldur þakleki í rigningatíð og þrasgjörn kona er hvað öðru líkt,

¹⁶ sá er hana stöðvar stöðvar vindinn og heldur á olíu í hægri hendi.

¹⁷ Járn brýnir járn og maður brýnir mann.

¹⁸ Sá sem gætir fíkjutrés mun njóta ávaxtar þess og sá sem annast húsbónda sinn hlýtur sæmd.

¹⁹ Andlit horfir við andliti í vatni, svo er hjarta eins manns gagnvart öðrum.

²⁰ Dánarheimar og undirdjúpin eru óseðjandi, svo eru og augu mannsins óseðjandi.

²¹ Deiglan reynir silfrið og bræðsluofninn gullið en maðurinn er metinn eftir orðstír sínum.

²² Þótt þú steytir heimskingjann í mortéli ásamt korni mun heimska hans ekki skilja við hann.

²³ Gefðu nákvæmar gætur að sauðum þínum og annast um hjarðir þínar

²⁴ því að hvorki vara eignir að eilífu né kóróna frá kyni til kyns.

²⁵ Sé heyið hirt og háin tekin að spretta og hafi jurtum fjallanna verið safnað

²⁶ átt þú lömb þér til klæðnaðar, geithafra til þess að kaupa fyrir akur

²⁷ og nóga geitamjólk þér til fæðslu, heimili þínu til matar og til viðurværis þernum þínum.