Orðskviðirnir 26 - Biblían (2007)

¹ Eins og snjór um sumar eða regn um uppskeru, svo illa á sæmd við heimskan mann.

² Eins og spörfugl hlýtur að flögra og svala að fljúga, eins er um óverðskuldaða formælingu, hún verður ekki að áhrínsorðum.

³ Svipan hæfir hestinum og taumurinn asnanum en vöndurinn baki heimskingjans.

⁴ Svaraðu ekki heimskingjanum eftir fíflsku hans svo að þú verðir ekki honum jafn.

⁵ Svaraðu heimskingjanum eftir fíflsku hans, annars heldur hann að hann sé vitur.

⁶ Sá fórnar fótum sínum og fær að súpa á ranglæti sem sendir orð með heimskingja.

⁷ Eins og fótleggir hins lamaða hanga máttlausir, svo fer spakmælum í munni heimskingjanna.

⁸ Þeim sem sýnir heimskum manni sæmd fer eins og þeim er hnýtir stein í slöngvu.

⁹ Eins og þyrnir stingst í hönd á drukknum manni, svo er spakmæli í munni heimskingjanna.

¹⁰ Eins og skytta sem skýtur á alla vegfarendur, svo er sá sem ræður heimskingja eða vergangsmann til verka.

¹¹ Eins og hundur sem snýr aftur til spýju sinnar, svo er heimskingi sem endurtekur fíflsku sína.

¹² Sjáir þú mann sem telur sig vitran, þá á heimskinginn meiri von en hann.

¹³ Letinginn segir: „Óargadýr er úti fyrir, ljón á torgunum.“

¹⁴ Hurðin snýst á hjörunum og letinginn í hvílu sinni.

¹⁵ Latur maður dýfir hendinni ofan í skálina en honum er um megn að bera hana upp að munninum.

¹⁶ Latur maður þykist vitrari en sjö sem veita viturleg ráð.

¹⁷ Sá sem blandar sér í annarra deilu er eins og sá sem grípur í eyrun á hundi sem fram hjá hleypur.

¹⁸ Eins og óður maður sem þeytir eldibröndum og örvum

¹⁹ er sá sem svíkur náunga sinn og segir síðan: „Ég var bara að gera að gamni mínu.“

²⁰ Þegar eldsneytið þrýtur slokknar eldurinn og þegar enginn er rógberinn stöðvast deilurnar.

²¹ Eins og kol þarf til glóða og við til elds, eins þarf þrætugjarnan mann til að kveikja deilur.

²² Orð rógberans eru eins og sælgæti, þau læsa sig inn í innstu fylgsni hjartans.

²³ Sem sorasilfur utan af leirbroti, svo eru eldheitir kossar og illt hjarta.

²⁴ Með vörum sínum gerir hatursmaðurinn sér upp vinalæti en í hjarta sínu hyggur hann á svik.

²⁵ Þó að hann mæli fagurt, þá trúðu honum ekki því að sjö andstyggðir búa í hjarta hans.

²⁶ Þótt hatrið hylji sig hræsni, þá verður illska þess opinber í söfnuðinum.

²⁷ Sá sem grefur gröf fellur í hana og steinninn fellur aftur í fang þeim er veltir honum.

²⁸ Lygin tunga hatar þá sem hún hefur unnið mein og smjaðuryrði leiða til glötunar.