Orðskviðirnir 24 - Biblían (2007)

¹ Öfundaðu ekki vonda menn og láttu þig ekki langa til að vera með þeim

² því að hjarta þeirra hyggur á ofbeldi og varir þeirra ráðgera ógæfu.

³ Af speki er hús reist og af skynsemi verður það staðfast,

⁴ fyrir þekkingu fyllast herbergin alls konar dýrum og fögrum gripum.

⁵ Vitur maður er betri en sterkur og fróður maður betri en aflmikill,

⁶ holl ráð skalt þú hafa þegar þú heyr stríð og þar sem ráðgjöf er næg fer allt vel.

⁷ Viskan er afglapanum ofviða, í borgarhliðinu lýkur hann ekki upp munni sínum.

⁸ Þann sem leggur stund á að gera illt kalla menn varmenni.

⁹ Syndin er fíflslegt fyrirtæki og spottarinn er mönnum andstyggð.

¹⁰ Látir þú hugfallast á degi neyðarinnar er máttur þinn lítill.

¹¹ Bjargaðu þeim sem leiddir eru til lífláts, þeim sem eru dæmdir til aftöku.

¹² Ef þú segir: „Vér vissum það ekki,“ mun þá ekki sá sem gaumgæfir hjörtun verða þess var og sá sem vakir yfir lífi þínu vita það? Hann mun gjalda hverjum eftir verkum hans.

¹³ Gæddu þér á hunangi, sonur minn, því að það er gott og hunangsdroparnir eru sætir í munni.

¹⁴ Vit að þetta er sál þinni speki. Finnir þú hana áttu þér framtíð og von þín mun ekki bregðast.

¹⁵ Rangláti maður, sit ekki um bústað hins réttláta og spilltu ekki heimkynnum hans

¹⁶ því að sjö sinnum fellur hinn réttláti og stendur upp aftur en hinir ranglátu hrasa og tortímast.

¹⁷ Gleðstu ekki yfir falli óvinar þíns og hjarta þitt fagni ekki þótt hann hrasi

¹⁸ svo að Drottinn sjái það ekki og honum mislíki og hann snúi reiði sinni frá honum.

¹⁹ Reiðstu ekki vegna illgjörðamanna, láttu ekki rangláta angra þig

²⁰ því að vondur maður á sér enga framtíð, á lampa ranglátra slokknar.

²¹ Sonur minn, óttastu Drottin og konunginn, eigðu ekki samneyti við uppreisnarseggi

²² því að ógæfa þeirra ríður yfir þegar minnst varir og hver getur séð fyrir ófarir þeirra?

²³ Þessi spakmæli eru líka eftir spekinga: Hlutdrægni í dómi er röng.

²⁴ Þeim sem segir við hinn seka: „Þú hefur rétt fyrir þér,“ honum formæla menn og þjóðir fordæma hann.

²⁵ Þeim sem fella réttan úrskurð mun farnast vel, þeir munu hljóta ríkulega blessun.

²⁶ Að veita rétt svör er eins og að gefa koss.

²⁷ Sinntu útiverkunum og ljúktu þeim á akrinum, síðan getur þú byggt þér hús.

²⁸ Vitnaðu ekki gegn náunga þínum án gildrar ástæðu, eða vilt þú svíkja með orðum þínum?

²⁹ Segðu ekki: „Eins og hann gerði mér, eins ætla ég að gera honum, ég ætla að veita manninum makleg málagjöld.“

³⁰ Ég gekk fram hjá akri letingja nokkurs, fram hjá víngarði heimsks manns.

³¹ Hann var allur vaxinn þistlum, hann var alþakinn netlum og steingarðurinn umhverfis hann var hruninn.

³² Ég sá þetta og veitti því athygli, horfði á það og lét mér það að kenningu verða:

³³ Sofa ögn enn, blunda ögn enn, leggja saman hendurnar ögn enn til að hvílast,

³⁴ þá kemur fátæktin yfir þig eins og ræningi og skorturinn eins og vopnaður maður.