Orðskviðirnir 14 - Biblían (2007)

¹ Viska kvennanna reisir húsið en fíflska þeirra rífur það niður með berum höndum.

² Sá sem breytir rétt óttast Drottin en sá sem fyrirlítur hann fer villur vegar.

³ Í munni heimskingjans býr vöndur gegn hroka hans en varir hinna vitru varðveita þá.

⁴ Þar sem engin naut eru, er jatan tóm en af krafti uxans fæst mikill ágóði.

⁵ Sannorður vottur lýgur ekki en falsvottur fer með lygar.

⁶ Spottarinn leitar visku en finnur ekki en hyggnum manni er hún auðfengin.

⁷ Haltu þig fjarri heimskum manni, engin viskuorð hlýtur þú af honum.

⁸ Viska hins hyggna er að þekkja réttan veg en fíflska heimskingjanna er blekking.

⁹ Heimskingja má sætta með meðalgöngu en hreinskilnum nægir góðvild.

¹⁰ Hjartað eitt þekkir kvöl sína og í gleði þess getur enginn annar blandað sér.

¹¹ Hús ranglátra eyðist en tjald hreinskilinna blómgast.

¹² Margur vegurinn virðist greiðfær en endar þó í helju.

¹³ Þótt hlegið sé kennir hjartað til, gleði kann að enda í trega.

¹⁴ Rangsnúið hjarta hlýtur sín málagjöld, svo og góður maður af verkum sínum.

¹⁵ Einfaldur maður trúir öllu en hygginn maður kann fótum sínum forráð.

¹⁶ Vitur maður óttast hið illa og forðast það en heimskinginn anar ugglaus áfram.

¹⁷ Uppstökkan mann henda glöp en hinn meinfýsni verður hataður.

¹⁸ Einfeldningarnir erfa fíflsku en vitrir menn krýnast þekkingu.

¹⁹ Hinir vondu verða að lúta hinum góðu og hinir ranglátu að standa fyrir dyrum réttlátra.

²⁰ Fátæklingurinn verður jafnvel hvimleiður jafningja sínum en auðmaðurinn eignast fjölda vina.

²¹ Sá sem fyrirlítur vin sinn drýgir synd en lánsamur er sá sem sýnir nauðstöddum miskunn.

²² Vissulega villast þeir sem áforma illt en hinir góðviljuðu ávinna sér trausta vináttu.

²³ Allt erfiði færir ágóða en fánýtt hjal leiðir til skorts.

²⁴ Prýði hinna vitru er auður þeirra en fíflska heimskingjanna er og verður fíflska.

²⁵ Sannorður vottur bjargar lífi en sá sem fer með lygar er svikari.

²⁶ Að óttast Drottin veitir manni öryggi, börn hans munu eiga sér athvarf.

²⁷ Að óttast Drottin er lífslind og forðar frá snörum dauðans.

²⁸ Mannfjöldi er konungsprýði en mannfæð steypir höfðingjum.

²⁹ Sá sem er seinn til reiði er skynsamur en hinn bráðláti setur heimskuna í hásæti.

³⁰ Hugarró er líkamanum líf en öfund er eitur í beinum hans.

³¹ Sá sem kúgar snauðan mann óvirðir skapara hans en sá sem miskunnar snauðum heiðrar hann.

³² Hinn rangláti fellur á illsku sinni en hinum réttláta er ráðvendnin athvarf.

³³ Í hjarta hyggins manns hefur viskan hægt um sig, á meðal heimskingja lætur hún mikið yfir sér.

³⁴ Réttlæti er sæmd þjóðar en syndin er smán þjóðanna.

³⁵ Hæfur þjónn hlýtur hylli konungsins en duglaus þjónn uppsker bræði hans.