Orðskviðirnir 13 - Biblían (2007)

¹ Vitur sonur hlýðir fyrirmælum föður síns en hinn þvermóðskufulli sinnir engri umvöndun.

² Góðs má njóta af ávexti munnsins en svikarana þyrstir í ofbeldi.

³ Sá sem gætir munns síns varðveitir líf sitt en glötun bíður hins lausmála.

⁴ Sál letingjans girnist og fær ekki en sál hins eljusama mettast ríkulega.

⁵ Réttlátur maður hatast við lygi en hinn rangláti fremur smán og svívirðu.

⁶ Réttlætið verndar hinn grandvara en ranglætið verður syndaranum að falli.

⁷ Einn þykist ríkur en á þó ekkert, annar læst fátækur þótt auðugur sé.

⁸ Auðæfi manns eru lífi hans lausnargjald en enginn hótar hinum fátæka.

⁹ Ljós réttlátra logar skært en á lampa ranglátra slokknar.

¹⁰ Af hroka kvikna deilur en hjá ráðþægnum mönnum er viska.

¹¹ Skjótfenginn auður hjaðnar en þeim sem safnar smátt og smátt vex auður.

¹² Löng eftirvænting gerir hjartað sjúkt en uppfyllt ósk er lífstré.

¹³ Sá sem fyrirlítur hollráð býr sér glötun en sá sem hlítir leiðsögn hlýtur umbun.

¹⁴ Kennsla hins vitra er lífslind og forðar frá snörum dauðans.

¹⁵ Góðir vitsmunir veita hylli en vegur svikaranna leiðir í glötun.

¹⁶ Vitur maður fer að öllu með hyggindum en flónið dreifir um sig heimsku.

¹⁷ Ótrúr sendiboði færir ógæfu en trúr sendimaður lækningu.

¹⁸ Fátækt og smán hlýtur sá sem ekki skeytir um áminningar en sá sem tekur umvöndun hlýtur sæmd.

¹⁹ Uppfyllt ósk er sálinni sæt en að forðast illt er heimskingjunum andstyggð.

²⁰ Eigðu samneyti við vitra menn, þá verður þú vitur, en illa fer þeim sem leggur lag sitt við heimskingja.

²¹ Óhamingjan eltir syndarana en gæfan hlotnast hinum réttlátu.

²² Góður maður lætur eftir sig arf handa börnum og barnabörnum en eigur syndarans koma í hlut hins réttláta.

²³ Nýrækt fátæklinga gefur ærna fæðu en óhóf sviptir marga efnum.

²⁴ Sá sem sparar vöndinn hatar son sinn en sá sem elskar hann agar hann snemma.

²⁵ Hinn réttláti fær nægju sína en kviður ranglátra er galtómur.