Míka 2 - Biblían (2007)

Gegn ágirnd ofríkismanna

¹ Vei þeim sem efna til ranginda, hyggja á ill verk í hvílu sinni og vinna þau þegar dagur rennur, því að þess eru þeir megnugir.

² Þeir ágirnast akra og ræna þeim, hús og stela þeim. Þeir svipta menn heimilum sínum og fólkið arfleifð sinni.

³ Vegna þessa segir Drottinn: Meiri ógæfu baka ég þessari kynslóð en þér fáið risið undir. Uppréttir munuð þér eigi ganga, slík verður sú hörmungatíð.

⁴ Á þeim degi verður níð kveðið um yður og harmasöngur hafinn: „Vér erum glataðir. Eignum þjóðar minnar er svipt burt, landið tekið af henni og því deilt milli kúgara.“

⁵ Og sannarlega mun enginn yðar kasta mælisnúru yfir land í viðurvist safnaðar Drottins.

⁶ „Hættið þessu þrugli,“ þrugla þeir. „Engin þörf er á svona þrugli. Vor bíður engin smán.“

⁷ Er fordæming þá komin yfir ætt Jakobs? Er Drottinn orðinn bráðlyndur? Er þetta háttur hans? Boða orð hans hinum ráðvöndu ekki gæfu?

⁸ En þér rísið gegn þjóð minni sem fjandmenn, þér rífið kyrtilinn af hinum friðsama og ugglausa vegfarendur takið þér herfangi.

⁹ Þér rekið konur þjóðar minnar af heimilunum, sem voru yndi þeirra, og sviptið börn þeirra að eilífu heiðrinum sem þau hafa þegið af mér.

¹⁰ Burt héðan. Farið burt. Hér eigið þér engan samastað. Spilling yðar saurgar og ber í sér ómælda hörmung.

¹¹ En kæmi nú hræsnari og boðaði hégóma og lygi sem svo: „Ég boða þér vín og áfengan drykk,“ þá væri það spámaður fyrir þvílíka þjóð.

Fyrirheit

¹² Ég mun safna yður öllum saman, Jakobs ætt, og smala saman sauðum Ísraels eins og sauðfé í rétt, eins og hjörð í haga, og þá verður kliðurinn mikill af mannmergðinni.

¹³ Fyrir þeim fer brautryðjandinn, þeir ryðjast út um hliðið. Fremstur fer konungur þeirra og Drottinn í broddi fylkingar.