1 कुरीन्थियो 3 - बारेली पावरी

माणसोन तोसा करनो वारू नि होय

¹ हे भाशो, मे तुमरे पुठी इना रितीसी वाते नि कोर सोक्यू जोसू आत्मिक माणसो साते, बाकीन जोसू डीलवावा माणसो पुठी, एने हिंदरे साते जे मसिहमा पुऱ्या से.

² मे तुमुक दुध पिवाळ्यु, खाणो नि खावाळ्यु; काहाकि तुमु हिनाक नि खाय सोकता होता; ओवी हिमी तोक बी नि खाय सोकता,

³ काहाकि हिमी तोक डीलवावा छे इनान कोरता कि जेतार तुमरेमा कुहराय एने झोगळू छे, ती काय तुमु डीलवावा नि होय? एने काय माणसोन रिती पोर नि चालतला?

⁴ काहाकि जेतार एक कोये, “मे पौलुसोन छे,” एने दिसरू, मे अपुल्लोसन छे, “ती काय तुमु माणसे नी होय?.”

परमेश्वरोन दासोन काम

⁵ अपुल्लोस काय छे? एने पौलुस काय छे? निस्ता सेवक, जिंदरे लारे तुमु भुरसू कोऱ्या, जोसू होर एक काजे प्रभू आप्यू.

⁶ मे लागाळयू एने अपुल्लोस एखठो कोऱ्यु, बाकीन परमेश्वर बोढायु.

⁷ इनान कोरता नी ते लागाळने वावान काय छे एने नी एखठो कोरणे वावान, बाकीन परमेश्वरुत आखो काय छे जू बोढावने वावू छे.

⁸ वेरणेवावू एने एखठो कोरणे वावू दुयू एकुत छे; बाकीन होर एक जोन तिंदरी मेहनतोन अनसारे तिन्दरीत दाहाळकी जोळसे.

⁹ काहाकि आमु परमेश्वरोन साथीदार छे; तुमु परमेश्वरोन खेत एने परमेश्वरोन भवन छे.

¹⁰ परमेश्वरोन तीना दयान अनसारे जो मेसेक आपाय गोयलो छे, मे बुद्धिमान राजमिश्री सारखो पायु नाख्यो, एने दिसरू तिना पोर कोरतेलू छे बाकीन होर एक माणूस हुशारीमा रोये कि चू तिना पोर पोसु कोसू रद्दा मेकतलु छे.

¹¹ काहाकि तिनी निव काजे छुळीन जे पोड रोया, एने चू येसु मसिह छे कुदु दुसरी पायु नी नाख सकतेली.

¹² कोदि कुदू इना निवो पोर सोनो नीती चांदी नीती किमती वावु दोगळू नीती काठ नीती चारू नीती फूस काजे खोळ राखे,

¹³ ती होर एक काम देखाय जासे; काहाकि चू दाहळू तीनाक देखाळसे, इनान कोरता कि आगठा साते देखायसे एने चो आगठो होर एक काम पारखसे कि कोसो छे.

¹⁴ एरू काम हिनापोर बोनलो पाको रोयसे, तीनाक दाहाळकी जोळसे.

¹⁵ कोदि कूदान काम धोप जासे, ती तेरो नुकसान होयसे; बाकीन चू खुद वाच जासे बाकीन धोपतू-धोपतू.

¹⁶ काय तुमु नी जानता कि तुमु परमेश्वरोन मंदीर छे, एने परमेश्वरोन आत्मा तुमरेमा रोयतलु छे?

¹⁷ कोदि कुदू परमेश्वरोन मंदीर काजे नाश कोरसे कि परमेश्वर तीनाक नाश कोरसे; काहाकि परमेश्वरोन मंदीर चुखली छे, एने चो तुमु छे.

संसारोन ग्यानसी वाचू

¹⁸ कुदू आपना खुदो काजे खुवू मा कोदि तुमरेसी कुदू इना संसारमा आपना खुदो काजे ग्यानी सोमजे, ती कोम दिमाक वावा ग्यानी होय जावू.

¹⁹ काहाकि इना जोगोन ग्यान परमेश्वरोन ओगोव मूर्खता छे, जोसो लिखलो छे, “चो ग्यानवावा काजे तिंदरी चालाकीमा फोवाळतलु छे.”

²⁰ एने ओवी, “प्रभू ग्यान वावान विचारो काजे जानतलु छे कि बिन कामोन छे.”

²¹ इनान कोरता माणसो पोर कुदु मोटाय नी कोरे, काहाकि आखो काय तूमरो छे.

²² काय पौलुस, काय अपुल्लोस, काय कैफा, काय जोग, काय जीवन, काय मोरोन, काय वर्तमान, काय भविष्य आखो कायतुमरो छे,

²³ एने तुमु मसिहन छे, एने मसिह परमेश्वरोन छे.