Seanraite 6 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil VI. Anaġaiḋ urruḋus, 6 leisgcaṁlaċt, 24 agus aḋaltrannas.

¹ A ṁic, má ḃíonn tú a nurruġas ar do ċaraid, má ḃuáil tú do láṁ lé coiṁiġṫeaċ,

² Atá tú ceangailte le briaṫraiḃ do ḃéil, atá tú gaḃṫa lé bríaṫraiḃ do ḃéil.

³ Déan so anois, a ṁic, agus sáor ṫú féin, a nuáir ṫiocfas tú a láiṁ do ċarad; éiriġ, úṁluiġ ṫú féin, agus marsin buáiḋeoċa tú ar do ċaruid.

⁴ Ná taḃair coḋlaḋ dot ṡúiliḃ, nó táiṁnéul dforrḋuḃuiḃ do ṡúl.

⁵ Tárṫuiġ ṫú féin mar a neilit as láiṁ a nfíuḋuiġ, mar a néun as láiṁ an stalcaire.

⁶ Eíriġ a ccionn an tseangáin, a lorgánuiġ; meas a ṡliġe, agus bí críonna:

⁷ Ag naċ ḃfuil tréoruiġṫeóir, feaḋmannaċ, nó úaċtarán,

⁸ Gléasuiġ sí a bíaḋ annsa tsaṁraḋ, agus cruinniġiḋ sí a beaṫaḋ annsa nfóġṁar.

⁹ Cá fad ḃías tú ad ċoḋlaḋ, O a lorgánuiġ? ca huáir éireoċus tú as do ċoḋlaḋ?

¹⁰ Coḋlaḋ beag, néull beag, beagán fillte na láṁ do ċoḋlaḋ:

¹¹ Marsin ṫiocfas do ḃoċtuine mar neaċ ḃíos ar sírṡiuḃal, agus do ríaċtanas mar ḋuine armṫa.

¹² Droċḋuine, duine gan ṁeas, siuḃluiġiḋ sé le droiċḃéul.

¹³ Sméidiġ sé le na ṡúiliḃ, laḃraiḋ sé le na ċosaiḃ, múiniḋ sé le na ṁéuruiḃ;

¹⁴ Bí aíngiḋeaċd iona ċroiḋe, tionsgnuiḋ sé urċoid a ccoṁnuiġe; síolċuiriḋ sé imreasuin.

¹⁵ Ar a naḋḃarsin tíucfuíḋ a anacair go hobann; air ball brisfiġṫear é gan tárṫáil.

¹⁶ Fúaṫuiġiḋ an TIĠEARNA na sé neiṫesé: fós atá a seaċt na aḋḟúaṫ-ṁaireaċt aige:

¹⁷ Féuċuin uaiḃreaċ, teanga ḃréagaċ, agus láṁa ḋóirtios fuil neiṁċiontaċ,

¹⁸ Croiḋe ṫionsgnas smuaintiġṫe urċóideaċa, cosa ḃíos lúaṫ do rioṫ ċum uilc,

¹⁹ Fiaḋnuisi ḃréagaċ laḃras bréaga, agus an té ṡíolċuirios ceannairge idir ḋearḃráiṫriḃ.

²⁰ A ṁic, coiṁéad aiṫne haṫar, agus ná tréig dliġeaḋ do ṁaṫar:

²¹ Ceangail íad a gcoṁnuiḋe air do ċroiḋe, daingniḋ íad timċioll do ṁuinéil.

²² A núair ṡiuḃolus tú, tréoroċuiḋ sin ṫú; a nuáir ċoideolus tú, coiṁéadfuiḋ ṫú; agus a nuáir ṁúiscéolus tú, laiḃeoruiḋ sé riot.

²³ Oír is lóċrann a naiṫne; agus is solus an dliġeaḋ; agus a síad iomaiṫḃear an teagaisg sliġe na beaṫa:

²⁴ Dot ċoiṁéad ar an droċ ṁnaói, ó spleaḋaċas teangṫa na mná coiṁṫiġiḋ.

²⁵ Ná las a ndiáiġ a scéiṁe ann do ċroiḋe; agus ná gaḃaḋ sí ṫú le forrḋuḃuiḃ a súl.

²⁶ Oír tre ṁnáoi stríopaṁuil beirṫear duine ċum greama aráin: agus do ḋéana an ḃean aḋaltrannaċ fíaḋaċ ar an mbeaṫa ṁórluáiġ.

²⁷ An ḃféadann duine teine do ġaḃáil iona ḃrollaċ, agus gan a éadaċ do ḃeiṫ loisge?

²⁸ An ḃféadann duine siuḃal ar sméaróidiḃ téo, agus gan a ċos do ḃeiṫ loisge?

²⁹ Marsin don tí raċas a ḃfarraḋ mná a ċoṁarsan; giḋ bé ar biṫ ḃeanas ría ní ḃiáiḋ sé neiṁċiontaċ.

³⁰ Ni ṫarcuisniġid daóine gaduiġ, má ġadann sé do ṡásaḋ a anma a nuáir ḃios sé ocraċ;

³¹ Aċt má ḃeirṫior air, aiseoguiḋ sé seaċt noirid; do ḃéara sé uile ṁaóin a ṫiġe úaḋ.

³² Aċt giḋ bé do ní aḋaltrannas ré mnaói ata miṫuigsionaċ: an té do ní sin scriosuiḋ sé a anam féin.

³³ Do ġeaḃa sé lot agus easonóir; agus ní scriosfuiġṫear a ṁasla ḋe.

³⁴ Oír isé cuṫaċ an duine an téud: ar a naḋḃarsin ni ċoigeola se a ló an dioġaltais.

³⁵ Ni ḃiáḋ suim aige a ḃfúasglaḋ ar biṫ; ní mó ḃías sé riarṫa, dá mbeiṫ go ttiuḃarṫá iomad bronnta ḋó.