Seanraite 5 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil V. Aóiḃneas na Geanmnaoiḋeaċta.

¹ A ṁic, taḃair aire dom ċríonnaċtsa, agus ċáon do ċlúas dom ṫuigsin:

² Ċor go mbía meas agad ar ḋiscréid, agus go gcuṁduiġe do ṗuísíniġ éolus.

³ Oír silid puisíniġe mná coiṁiġ ṫiġe mar ċríaṫar meala, agus is míne a béul ná ola:

⁴ Aċt bí a deireaḋ searḃ aṁuil murmónta, géar aṁuil ċoiḋeaṁ ḋá ḟáoḃar.

⁵ Teiġid a cosa síos gus an mbás; beirid a coisgéime greim ar ifrionn.

⁶ Deagla go smúainteoċṫá casán na beaṫa, atáid a sliġṫe sóġluáiste, iondus naċ éidir leaċd a naiṫne.

⁷ Eístiġ riomsa uime sin anois, a ċlann, agus ná dealuiḋe ré bríaṫraiḃ mo ḃéil.

⁸ Aṫruiġ do ṡliġe a ḃfad úaiṫe, agus ná tárr a ngar do ḋorus a tiġe:

⁹ Deagla go ttiuḃarṫá honóir do aroile, agus do ḃlíaḋna don neiṁṫruaiġ-ṁeilioċ:

¹⁰ Ar eagla go líonfuiḋé coiṁṫiġiḋ lé do ṡaiḋḃrios; agus go mbía do ṡáoṫar a ttiġ an ċoiṁṫiġiḋ;

¹¹ Agus go ccaóinfeá fá ḋeireaḋ, a nuáir ċaiṫtear ṫfeóil agus do ċorp,

¹² Agus go naibeorṫá, Ciondus do ḟuaṫaiġ mé teagaisg, agus do ṫarcuisniġ mo ċroiḋe aiṫḃear;

¹³ Agus nar úṁluiġ mé do ġuṫ mo luċt teagaisg, nar ċiáon mé mo ċlúas don druing do ṫeagaisg mé!

¹⁴ Ní mór naċ raiḃ mé ann gaċ uile olc a meaḋon an ċoṁċruinniġṫe agus a noireaċtuis.

¹⁵ Iḃ uisge as do ṫiubruid féin, agus uisge reaṫa as do ṫoibreaċaiḃ féin.

¹⁶ Leaṫnuiġṫear ṫfúaráin amaċ, agus do ṡroṫa uisge annsna sráidiḃ.

¹⁷ Bídís agad féin aṁain, agus ní ag coiṁṫiġeaċaiḃ maille leaċd.

¹⁸ Bíoḋ ṫfúarán beannuiġe: agus lúaṫġáiriġ lé mnaói ṗósta hoige.

¹⁹ Bíoḋ sí mar a neilit ġráḋuiġ agus a naġ ṫaitneaṁuiġ; sásuiġeaḋ a cíoċa ṫú gáċ uile náir; agus líontar ṫú a gcoṁnuiġe le na gráḋ.

²⁰ Agus cred as a mbeiṫeása, a ṁic, ar seaċran le mnaói ċoiṁṫiġiḋ, agus fa tteannfá le brollaċ coiṁiġeaċ?

²¹ Oír atáid sliġṫeaċa an duine a ḃfiaġnuisi súl an TIĠEARNA, agus measaiḋ sé a imṫeaċta uile.

²² Géaḃuid a éaigcearta féin an ciontaċ, agus coinneoċṫar é lé córduiḃ a ṗeacaiḋ.

²³ Do ġeaḃa sé bás a néagṁais teagaisg; agus a nainṁéid a amadánaċta raċaiḋ sé a muġa.