Psailm 17 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Psalm XVII. An duine diaġa ag tagra ré na naiṁdiḃ.

Urnaiġ Ḋáiḃi.

¹ Eist an ceart, a ṪIĠEARNA, taḃair aire dom éiġioṁ, taḃair clúas dom urnuiġ, noċ imṫiġeann amaċ as pusuiḃ meaḃlaċa.

² Tigeaḋ mo ḃreiṫeaṁnus amaċ ód laṫair; tugaidís do ṡúile aire do na neiṫiḃ atá coṁṫrom.

³ Do ḋearḃuis mo ċroiḋe; do ḟiosruiġis sa noiḋċe; do ḋearḃuis mé, agus ní ḃfuiġir éainní; is mían liom naċ cciontoċuiḋ mo ḃéul.

⁴ A ttáoḃ oibreaċ na ndaóine, lé breiṫir do ṗussa do ṡeaċain mé casáin an scriostóra.

⁵ Connuiṁ súas mo imṫeaċd ann do ċasánuiḃ, ċor naċ sleaṁnoċuid coisċéime mo ċos.

⁶ Do ġoireas ort, óir cluinfir mé, ó a Ḋé: cláon do ċlúas ċugam, agus éist mo ċoṁráḋ.

⁷ Taisbéin do ċinéul gráḋaċ iongantaċ, ó ṫusa noċ ṡáorus led láiṁ ḋeis an luċd do ċuirios a ndóiġ ionnad ón ṁuinntir noċ éirġios súas na naġaiḋ.

⁸ Coiṁéad mé mar ṁeall na súl, foluiġ mé faói scáile do sciaṫán,

⁹ O na ciontaċuiḃ noċ ṡáruiġios mé, óm naiṁdiḃ marḃṫaċa, noċ ṫimċiollas mé fa ccuairt.

¹⁰ Atáid síad dlúiṫiṫe iona méuṫus féin: le na mbeul laḃruid go huáiḃreaċ.

¹¹ Do ṫimciolladar anois sinn ionar ccoiscéimiḃ: do ċuireadar a suile ag cromaḋ síos ċum na talṁan;

¹² Aṁuil leoṁan noċ ata geanaċ ċum a ċreiċe, agus mar leoṁan óg ag forċoiṁéad a nionaduiḃ díaṁara.

¹³ Eíriġ, ó a ṪIĠEARNA, toirmisc é, teilg síos é: fúasguil manam ó na cionntaċaiḃ, red ċloiḋeaṁ:

¹⁴ O ḋaóiniḃ red láiṁ, a ṪIĠEARNA, ó ḋaóiniḃ an tsáoġail, agá ḃfuil a ccuid annsna mbeaṫaso, ag ar líonuis a mbuilg led ionnṁus foluiġeaċ: atáid síad lán do ċloinn, agus fágḃuid an ċuid oile dá maóin agá naóiḋeanuiḃ.

¹⁵ Air mo ṡonsa, do ḃéara mé aire dot ġnúisi a ḃfíréantaċt: biáiḋ mé sásuiġ, an tan ṁúisgeolus mé, led ċosaṁlaċt.