Psailm 146 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Psalm CXLVI. Gurab é Día ar caḃair re feiḋm, agus naċ aón duine do ṡíol Aḋaiṁ.

¹ Moluiḋ an TIĠEARNA. O manum, mol an TIĠEARNA.

² Molfa mé an TIĠEARNA ann mo ḃeaṫa: canfad sailm dom Ḋía an feaḋ ṁairfiod.

³ Ná cuiriḋ ḃur ndóiġ a bprionnsuiġiḃ, nó a mac an duine, ann naċ ḃfuil sláinte.

⁴ Téid a anal amaċ, fillfiḋ sé ċum a ṫalṁan; meaṫaid a smúaintiġṫe an lásin féin.

⁵ Is beanuiġe an té aga ḃfuil Día Iácob mar ċaḃair, agá a ḃfuil a ḋóiġ annsa TIĠEARNA a Ḋía féin:

⁶ Noċ do rinne neaṁ, agus talaṁ, an ṁuir, agus a nuile ní atá ionnta: noċ ċongṁas fírinne go síorruiḋe:

⁷ Ag cur ḃreiṫeaṁnuis a gcríċ don té do laguiġeaḋ: ag taḃairt aráin do nocraċ. Fúasclaiḋ an TIĠEARNA na príosúnaiġ:

⁸ Fosgluiḋ an TIĠEARNA súile na ndall: tógḃuiḋ an TIĠEARNA súas an drong ċláonas síos: is ionṁuin leis an TTIĠEARNA na fíréin:

⁹ Coiṁéaduiġ an TIĠEARNA an duine coigcríċe; an dílleaċta agus an ḃaíntreaḃaċ tógḃaiḋ sé súas: aċt cuiriḋ sé sliġe an ċiontoiġ bun ós cionn.

¹⁰ Biáiḋ an TIĠEARNA a rioġaċt go síorruiḋe, do Ḋíase, a Ṡíon, ó ġinealaċ go ginealaċ. Moluiḋsi an TIĠEARNA.