Psailm 129 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Psalm CXXIX. Claói na ndaóine ḟuaṫuiġeas eagluise Dé.

Caintic ċéimeaḋ.

¹ Is minic do ḃuáiḋreadar mé óm óige, abraḋ Israel a nois:

² Is minic do ḃuáiḋreadar mé óm óige: giḋeaḋ ni rugadar buáiḋ orum.

³ Do ṫreaḃadar na treaḃṫaiġ air mo ḋruim: do rinneadar a niomairiġe fada.

⁴ Atá an TIĠEARNA fíréunta: noċ do ġearr ó ċéile téada na gciontaċ.

⁵ Cláoiḋtear íad agus iompoiġṫear ar gcúl gaċ a ḃfuaṫuiġionn Síon.

⁶ Bídís cosṁuil ris an ḃféur ḟásas a mullaḋuiḃ na ttiġṫeaḋ, noċ ċríonas ní is doiċṫe ná ḟásas go hiomlán:

⁷ Lé naċ líonann an búanuiġe a láṁ; ná fear ceangail na bpunnann a ḃrollaċ.

⁸ Agus naċ abraid luċt gaḃála na sliġeaḋ, Bíoḋ beannuġaḋ an TIĠEARNA oruiḃ: beannuiġmid siḃ a nainm an TIĠEARNA.