Jonah 2 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil II. Urnaiġ Ionah as broinn a néisg, 10 agus a ṡáoraḋ.

¹ Annsin do ġuiḋ Iónah an TIĠEARNA a Ḋía as broinn a néisg,

² Agus a duḃairt, Déiġ mé do ḃríġ maindeise ċum an TIĠEARNA, agus do ċúaluiḋ sé mé; as broinn na hdáiġe déiġ mé, agus do ċúala tú mo ġuṫ.

³ Oír do ṫeilg tú annsa naigéun mé, a lár na ḃfairgeaḋ; agus tangadar na tuilte am ṫimċioll: do ċúadar do ṫreaṫain agus do ṫonna ṫorum.

⁴ Annsin a duḃaírt mé, Atáim teilgṫe as do raḋarcsa; giḋeaḋ féuċfaiḋ mé a rís leaṫ red ṫeampall náoṁṫa.

⁵ Ṫangadar na huisceaḋa um ṫimċioll, eaḋon go nuige an tanam: do ḋruid an taigéan umam timċioll fa ccuáirt, do ċrap a nfeamnaċ timċioll mo ċinn.

⁶ Do ċuáiḋ mé síos go híoċtar na sléiḃteaḋ; do ḃí an talaṁ go na ḃarraḋuiḃ am ṫimċioll go bráṫ: giḋeaḋ ṫug tusa manam súas ó ṫruailleaḋ, a ṪIĠEARNA mo Ḋía.

⁷ An tan do anḃfainniġ manam ionnam a stiġ do ċuiṁniġ mé air an TTIĠEARNA: agus ṫáinic murnuiġ ċugad, a steaċ dot ṫeampall náoṁṫa.

⁸ An drong ċoiṁéadas díoṁaóinis ḃréagaċa, tréigid síad a ttrócaire féin.

⁹ Aċt íoḋboruiḋ misi ḋuitsi maille re guṫ ḃuiḋeaċuis; díolfa mé an ní noċ do ṁóidiġ mé. Is ón TTIĠEARNA atá slánuġaḋ.

¹⁰ ¶ Agus do laḃair an TIĠEARNA ris a níasg, agus do sceiṫ sé Iónah amaċ air an ttalaṁ ttirim.