Isaiah 30 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil XXX. Gu ḃfuil neart an ṗobuil, a cciúnas, agus a ndoṫċus.

¹ Aṁairg don ċloinn ċeannairgiḋ, a deir an TIĠEARNA, ġaḃus coṁairle, agus naċ uáimse; agus ḟolċas lé folaċ, aċd ní lé mo spioraidsi, iondus go ccuirfidis peacaḋ a gceann peacaiḋ:

² Noċ ṡiúḃluiġios do ḋul síos don Négipt, (agus nar íarr ar mo ḃéulsa;) dá neartuġaḋ féin a neart Ṗarao, agus do ḋóṫċusaḋ a sgaile na Hégipte!

³ Uime sin ḃías neart Ṗárao na náire ḋaóiḃsi, agus ḃur ndóiġ a sgáile na Hégipte ḃur naiḋṁilleaḋ.

⁴ Oír do ḃádar a ṗrionnsaḋ a Soan, agus ṫangadar a ṫeaċda go Hanes.

⁵ Do ḃádar uile náireaċ fa ṗobal naċ ar ḟéad tarḃuġaḋ ḋóiḃ, agus naċ raiḃ na gcungnaṁ nó na soċar, aċt na náire, agus fós na míoċlú.

⁶ Ualaċ beaṫaċ an deisceirt: go tir na buáiḋearṫa agus na goiṁe, as a ttig an leoṁan óg agus sean, an ḃipear agus an naiṫir niṁe etil ṫinntiġe, iomċoruid síad a saiḋḃrios ar ġuáilliḃ assal óg, agus a nionnṁus ar ċruitiḃ cáṁall, ċum pobail naċ ttairḃeoċaiḋ ḋóiḃ.

⁷ Oír buḋ díoṁaóin cungnaṁ na Négipteaċ, gan ḃríġ ar biṫ: uimesin déiġ misi ar a ṡonso, Sé a neart fanṁain na ċoṁnuiḋe.

⁸ ¶ Anois éiriġ, scríoḃ é a cclár as a ccoinne, agus cuir a leaḃar é, ċor go mbí ag a naimsir ṫiucfas go bráṫ agus go síorruiḋe:

⁹ Gur pobal cogṫaċ íad, clann ḃréagaċ, clann le naċ áill dliġeaḋ an TIĠEARNA do ċluinsion:

¹⁰ Noċ a deir ris na féuċadóiriḃ, Ná faiciḋ; agus ris na faiġiḃ, Ná tairġiriḋ ḋúinne neiṫe cearta, laḃraiḋ rinne neiṫe bláiṫe, tairġiríḋ cealga:

¹¹ Téiġiḋ amaċ as a tsliġe, filliḋ do leaṫtaóiḃ as an ccasán, tugaiḋ ar Aon Naoṁṫa Israel cosg roṁuinn.

¹² Ar a naḋḃarsin is marso a deir Aon Náoṁṫa Israel, Do ḃríġ go ttarcuisniġṫí an ḃríaṫarsa, agus go ccurṫaói ḃur ndóṫċus a nainleaṫtrom agus a nurċóid, agus go ḃfantaói orrasin:

¹³ Uimesin biáiḋ an téacceartso ḋaoiḃsi mar ḃriseaḋ ullaṁ ċum tuiteama, ag at amaċ a mballa árd, a ttig a ḃriseaḋ ar ball go hobann.

¹⁴ Agus brisfe sé é aṁuil briste soiṫiġe a nuisge ḃristior na ḃloḋuiḃ; ni ċoigeola sé: ionnus naċ ḃfuiġṫear iona ḃriseaḋ píosa le a mbéarṫaói teine on teallaċ, nó leis a ttiuḃarṫaói uisge as an log.

¹⁵ Oir is marso a deir an Tiġearna DIA, Neaċ Náoṁṫa Israel; A niompoġ agus a suáiṁnios béiṫí tárṫúiġṫe; a cciúnas agus a ndóṫċus ḃías ḃur neart: agus níor ḃáill liḃ.

¹⁶ Aċt a duḃraḃairsi, Ní heaḋ; óir teiṫfiom ar eaċaiḃ; uimesin teiṫfiḋesi; agus, Do ḋéanamne marcuiġeaċd ar an mbeaṫuċ lúaṫ; ar a naḋḃarsin ḃías an luċd leanfas siḃ lúaṫ.

¹⁷ Teṫfiḋ aon ṁíle le haċṁusán áoin; lé haċṁusán cúigir teiṫfiḋe: nó go ḃfágṫar siḃ mar ṁáolán ar ṁullaċ an tsléiḃe, aṁuil brataċ ar ċnoc.

¹⁸ ¶ Giḋeaḋ fuirḟeiṫṁiġ an TIĠEARNA, ré ḃeiṫ grásaṁuil daóiḃ, agus áirdeoċṫar uimesin é, ċor go ndéana sé trócaire oruiḃ: óir is Día breiṫeaṁnuis an TIĠEARNA: is beannuiġ an ṁéid ḟuirḟeiṫfios air.

¹⁹ Oír áitreoḃuid na daóine a Sion ann Ierusalem: ní ġuilfiḋ tú ní sa ṁó: biáiḋ sé ro ġrásaṁuil duit ar ccluinnsion ġoṫa héiġiṁ; a nuáir do ċluinnfiḋ sé sin, freagorniḋ sé ṫú.

²⁰ Agus mátá go ttaḃair an TIĠEARNA arán na haindeisi ḋaóiḃsi, agus uisge an smaċduiġṫe, giḋeaḋ ní háṫroċṫar do luċt teagaisg a ccoirnéul ní as mó, aċd ċífid do ṡúile do luċt teagaisg:

²¹ Agus do cluinfid do ċlúasa focal táoḃ ṡíar ḋíot, ḋá ráḋ, Sí so an tsliġe, siuḃluiġiḋ innte, a nuáir ḟillfiḋe ar an láiṁ ḋeis, agus a nuáir ḟillfiḋe ar an láiṁ ċlé.

²² Truaillfiġṫí fós folaċ híoṁáiġeaḋ greanta dairgiod, agus córuġaḋ híoṁáiġeaḋ leaġṫa dór: teilgfiḋ tú uáit íad aṁail éadaċ salaċ; a déara tú ris, Imṫiġ as so.

²³ Annsin do ḃéara sé fearṫuinn do ṡíl, le a siolċuirfe tú ṫfearann; agus arán do ḃiseaċ na talṁan, agus biáiḋ sé méiṫ agus tóirṫeaċ: annsa lósin inġeiltfiḋ háirnéis a maċairiġiḃ fairsinge.

²⁴ Na daiṁ fós agus na hassail óga noċ ṫreaḃus an fearann íosuid beaṫa ġlan, noċ do cáiṫeaḋ leis a tslúasaid agus leis a ccriaṫar.

²⁵ Agus biáiḋ ar gáċ uile ṡlíaḃ árd, agus ar gaċ cnoc árd, sroṫa agus caiseaḋa uisgeaḋ a ló a náir ṁóir, a nuair ṫuitfid na tuir.

²⁶ Tuilleaṁ oile biáiḋ solus na gealuiḋe mar ṡolus na gréine, agus biáiḋ solus na gréine seaċd‐nuiread, mar ṡolus ṡeaċd lá, annsa ló a gceangoluiḋ an TIĠEARNA súas briseaḋ a ṗobail, agus leiġisfiḋ buille a ċneiḋe.

²⁷ ¶ Féuċ, ṫig ainm an TIĠEARNA ó imċéine, ag loscaḋ le na ḟeirg, agus is trom a úalaċsin: ataid a ṗuisíniġe lán dfeirg, agus a ṫeanga aṁuil teine loisgniġe:

²⁸ Agus roiċfiḋ a anál, aṁuil tuile, tar ḃrúaċ go lár an ṁuinéil, do ċríaṫraḋ na ccineaḋaċ lé críaṫar an díoṁaóinis: agus biáiḋ srían a ngíalluiḃ an ṗobal, dá ṫaḃairt orra seaċrán do ḋéanaṁ.

²⁹ Biáiḋ caintic, aṁuil annsa noiḋċe a núair náoṁṫar an tsollamoin; agus gáirdeaċus croiḋe, aṁail mar ṫéid duine le píob do ḋul ar ṡlíaḃ an TIĠEARNA, go Háon cuṁaċdaċ Israel.

³⁰ Agus do ḃéara an TIĠEARNA fa deara a ġuṫ glórmar do ċluinsion, agus foillseoċuiḋ sé tuirling a láiṁe a núas, maille re dioġaltas a ḟeirge, agus lé lasair ṫeineaḋ scriosta, maille re sgabaḋ, lé hanfa, agus lé cloiċṡneaċda.

³¹ Oír is tré ġuṫ an TIĠEARNA ḃuáilfiġear an Tassírianaċ síos, noċ do ḃuáil lé slait.

³² Agus biáiḋ gaċ imṫeaċd na slaite seasṁuiġ, noċ leagfas an TIĠEARNA air, maille re tiompanuiḃ agus re cláirseaċaiḃ: agus a ccaṫaiḃ crioṫnuigṫe ṫroidfios sé leis.

³³ Oír do hórduiġeaḋ Toṗet ón tseanaimsir; iseaḋ, don ríġ fós do hullṁuiġeaḋ é; do rinne sé doṁuin agus leaṫan é: sé a ċárn sin teine agus iomad connaiḋ: lasaiḋ anál an TIĠEARNA é, aṁuil sruṫ ruiḃe.