Hosea 5 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil V. Dimṫiġ Israel contrarḋa do na haiṫeantaiḃ gu hiomlán.

¹ Cluiniġ so, a ṡagarta; agus tugaiḋ aire, a ṫiġ Israel; agus éisdiġ, a ṫiġ an ríġ; óir atá ḃreiṫeaṁnus ċugaiḃ, do ḃríġ go raḃaḃair ḃur líon air Ṁispah, agus ḃur bpaintéur leagṫa air Ṫábor.

² Agus atáid na heasurrumuiġ ro ḟonnṁar ċum áir do ḋéanaṁ, bíoḋ go raiḃ misi aiṫḃioraċ orra uile.

³ Atá fios Eṗraim agum, agus ní ḃfuil Israel a ḃfolaċ orum: óir anois, a Eṗraim, do rinne tú stríopaċus, agus atá Israel air na ṫruáilleaḋ.

⁴ Ní ċumfuid síad a ngníoṁa dfilleaḋ ċum a Ndé: óir atá spiorad an stríopaċuis iona lár, agus níor ḃaiṫnid ḋóiḃ an TIĠEARNA.

⁵ Agus fíaḋnuiġiḋ úaḃar Israel a cclár a éadain: uimesin tuitfiḋ Israel, agus Eṗraim iona néigceart; tuitfiḋ fós Iúdah maille ríu.

⁶ ¶ Imeoċuid síad le na ttréaduiḃ agus le na nealḃuiḃ díarruiḋ an TIĠEARNA; aċt ní ḃfuiġid síad é; do ṫarruing sé é féin úaṫa.

⁷ Do rinneadar go fealltaċ a naġaiḋ an TIĠEARNA: óir do ġineadar clann ċoiṁṫiġṫeaċ; anois sluigfiḋ míosa íad maille ré na ccuid ronna.

⁸ Séidiġse an ḃúaḃall ann Gibeah, agus an stoc ann Rámah: coṁairciḋe ós áird a Mbet‐aḃen: ad ḋiaiġsi, a Ḃeniamin.

⁹ Biaiḋ Eṗraim áonránaċ a ló a niomaiṫḃir: ameasc ṫreaḃ Israel dinnis mé an ní ḃías ann go deiṁin.

¹⁰ Do buḋ cosṁuil prionnsaḋa Iúdah ris an ndruing áitreaḃus an téora: dóirtfiḋ mé amaċ mfearg orra aṁuil uisge.

¹¹ Do brúiġeaḋ Eṗraim agus atá sé briste a mbreiṫeaṁnus, do ḃríġ gur ṡiuḃail sé go toileaṁuil do réir na háiṫne.

¹² ¶ Uimesin biáiḋ misi do Eṗraim aṁuil léamann, agus do ṫiġ Iúdah aṁuil neiṫe loḃṫa.

¹³ An tan do ċonnairc Eṗraim a ṫinneas, agus Iúdah a ċneaḋ, ann sin do ċuáiḋ Eṗraim a ccionn a Nassírianaċ, agus do ċuir fios gus an ríġ Iáreb; giḋeaḋ níor ḟéad sé siḃsi do ṫárṫáil, nó ḃur leiġios ó ḃur ccneiḋ.

¹⁴ Oír biaiḋ misi do Eṗraim aṁuil leoṁan, agus do ṫiġ Iúdah mar leoṁan óg: réabfa misi, eaḋon misi féin, agus imeoċad roṁam; do ḃéara mé liom é, agus ní ḟúaideoċuiḋ duine ar bíoṫ úaim é.

¹⁵ ¶ Imeoċa mé agus fillfiḋ mé ċum máite féin, nó go nadṁaid síad a ccoir, agus go níarruid síad maġaiḋ: íarrfuid síad go moċ mé iona mbuáiḋreaḋ.