Eseċiel 9 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil IX. Do coigleaḋ na fíréin a lár an ṁillteaċuis.

¹ Deiġ sé fós ann mo ċluasaiḃ lé guṫ árd, ag ráḋ, Taḃair air uáċdaránuiḃ na caiṫreaċ teaċt a ngar, gaċ uile ḋuine gon a arm leadarṫa iona láiṁ.

² Agus, féuċ, ṫangadar seisior fear ó ṡliġe an ġeata is áirde, noċ atá leaṫ ris an ttuáisceart, agus arm léirsgris ag gaċ áon iona láiṁ; agus do ḃí áonduine iona measg ar na éaduiġaḋ a líneaḋaċ, maille re haḋairc ḋuiḃ scriḃnéora air a ṫáoḃ: agus do ċúadar a steaċ, agus do ṡeasadar ré taóiḃ na haltóra práis.

³ Agus do ċuáiḋ glóir Dé Israel súas ón ċérub, air a raiḃ sé, go tairseaċ an tiġe. Agus do ġoir sé air an tí ḃi a néadaċ lín, agá raiḃ aḋarc ḋuiḃ scriḃneora air a ṫáoḃ;

⁴ Agus a duḃairt an TIĠEARNA ris, Imṫiġ tré lár na caiṫreaċ, tré lár Ierusalem, agus cuir coṁarṫa; air éadanuiḃ na ndaóine uċḃaḋas agus éiġios ar son na nuile ġráineaṁlaċta dá ndéantar iona lár.

⁵ ¶ Agus a duḃairt sé léosan ann mésteaċtsa, Imṫiġiḋsi na ḋiáiġ ṫríd an ccaṫruiġ, agus buáiliḋ: ná coiglidís ḃur súile, agus ná bíoḋ truáiġe oruiḃ:

⁶ Marḃuiḋ ṫríd amaċ sean agus óg, ídir ċailíniġ, agus leanba óga, agus ṁnáiḃ: aċt ná tigiḋ a ḃfogus dáonduine ar a mbía an coṁarṫa; agus tosuiġiḋ ag mo ṡanctóirse. Annsin do ṫosuiġeadar ris na daóiniḃ seana noċ do ḃí as coinne an tiġe.

⁷ Agus a duḃairt sé ríu, Saluiġiḋ an tiġ, agus líonuiḋ na cúirte leis na marḃuiḃ: éirġiḋsi amaċ. Agus do ċúadar amaċ, agus do ṁarḃadar annsa ċaṫruiġ.

⁸ ¶ Agus tárla, an feaḋ do ḃádar dá marḃaḋ agus do fágḃaḋ misi, gur ṫuit mé ar maġaiḋ, agus gur éiġ mé, agus go nduḃairt mé, Ah, a Ṫiġearna DIA! an muirfiḋ tú ar fágḃaḋ Disrael a ndórtaḋ amaċ do ḋíḃḟeirge ar Ierusalem?

⁹ Annsin a duḃairt sé riom, Is anṁór éigceirt ṫiġe Israel agus Iúdah, atá an talaṁ lán dfuil, agus an ċaṫair lán durċóid: óir a deirid síad, Do ṫréig an TIĠEARNA an talaṁ, agus ní ḟaicionn an TIĠEARNA.

¹⁰ Agus air mo ṡonsa fós, ní ċoigéola mo ṡúil, ní mó ḃías truáiġe agam, aċt cúiteoċa mé a sliġe air a cceannuiḃ.

¹¹ Agus, téuċ, an fear do ḃí a línéadaċ, agá raiḃ a naḋarc ḋuiḃ air a ṫáoḃ, dinnis sé an ċúis, ag ráḋ, Do rinne mé aṁuil do aiṫin tú ḋíom.