Eseċiel 4 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil IV. Fa ḟioġair ḟoslongṗort anaḋaiḋ Ierusalem, taisbeantar an aimsir, ó ċlúonaḋ Ierobaam, gu nuige ḃraiġdionas Ḃabilóin.

¹ Ṫusa mar an ccéadna, a ṁic an dúine, ġlac ċugad leac, agus leag roṁad í, agus tarruing uirre an ċaṫair, Ierusalem:

² Agus cuir foslongṗort na haġaiḋ, agus cuir balla súas na haġaiḋ, agus cúir mota na aġaiḋ; suiġiḋ fós an campa as a coinne, agus cuir reiṫeaḋa ġa búalaḋ timċioll fa ccuáirt.

³ Tuilleaṁ oile gaḃ ċugad oiġeann íaruinn, agus suiġiḋ é mar ḃalla íaruinn eadrad agus an ċaṫair: agus cuir haġaiḋ leaṫ ris, agus ionnsuiġeoċṫar é, agus cuirfiḋ tú armáil na haġaiḋ. Biáiḋ so mar ċoṁarṫa do ṫiġ Israel.

⁴ Luiḋsi fós air do ṫáoḃ ċlé, agus leág éigceart tiġe Israel air: do réir uiḃre na láeṫeaḋ luiḋfios tú air iomċoruiḋ tú a neigceart.

⁵ Oír do leag misi ortsa blíaḋna a néigceairt, do réir uiḃre na láeṫeaḋ, trí ċead agus nóċad lá: marsin iomċorus tú éigceart tiġe Israel.

⁶ Agus an tan ċoiṁlíonfus tú íad, luiḋ a rís air do ṫaoḃ deas, agus iomċóra tú éigceart tiġe Iúdah ceaṫraċad lá: dórduiġ misi ḋuit gaċ áon lá ar son blíaḋna.

⁷ Uimesin cuirfiḋ tu haġaiḋ leaṫ ré campa Ierusalem, agus biáiḋ do láṁ noċtuiġ, agus tairrġirfiḋ tú na haġaiḋ.

⁸ Agus, féuċ, cuirfe misi cuiḃreaċ ort, agus ní iompoċa tú ṫú feín ón ttaóiḃ go ċéile, nó go ccríoċnuiġiḋ tú láeṫe do ċampa.

⁹ ¶ Glac ċugad fós cruiṫneaċt, agus éorna, agus pónar, agus lentiliḋ, agus millet, agus pisḟináin, agus cuir a náontsoiṫeaċ íad, agus déan arán ḋuit díoḃ, do réir uiḃre na láeṫeaḋ luiġfios tú air do ṫáoḃ, trí ċéad agus nóċad lá íosas tú ḋíoḃsin.

¹⁰ Agus buḋ coṁṫrom ḟiṫċid secel, do ḃíaḋ íosas tú san ló: ó am go ham íosas tú é.

¹¹ Ioḃa tú mar an ccéadna uisge le miosúr, an seiseaḋ cuid do hin: ó am go ham ioḃas tú é.

¹² Agus íosaiḋ tú é aṁuil bairġeana éorna, agus bruiṫfiḋ tú é leis a naóileaċ ṫig amaċ as duine, ann a raḋarc.

¹³ Agus a duḃairt an TIĠEARNA, Is marso fós íosfuid clánn Israel a narán salaċ a measc na Ngeinteaḋ, mar a ndíbeora misi íad.

¹⁴ Annsin a duḃairt misi, Ah a Ṫiġgearna DIA! féuċ, níor truáilleaḋ manam: óir ó maóis óig súas gus a nois níor iṫ mé do ní éugus úaḋa féin, nó réabṫa na ḃloḋuiḃ; ní mó ṫáinic feóil aḋḟuáṫṁar am ḃéul.

¹⁵ Annsin a duḃairt seision riom, Féuċ, ṫug mé ḋuit otraċ bó ar son otraiċ duine, agus uillṁeoċa tú harán leis.

¹⁶ ¶ Tuilleaṁ oile a duḃairt sé riom, A ṁic an duine, féuċ, brisfiḋ mé maide a naráin ann Ierusalem: agus íosuiḋ síad arán lé toṁas, agus lé cúram; agus ioḃuid uisge lé miosur, agus lé huaṫḃás.

¹⁷ Ċór go raiḃ uireasḃuiġ aráin agus uisge orra, agus go mbéid úaṫḃásaċ ann a ċéile, agus go ccnaóiġid ar son a néigceirt.