رومیان 12 - کتاب مقدس به زبان بندری

کُربُنی زنده

¹ پَ ای کاکائُن، وا خاطر رحمت ئُوی خدا، اَ شما خواهش اُمهَستِن که بدن ئُو خو مثه کُربُنی که زنده و مقدّسن و خدا کبولِش اَکُنت، تکدیم بُکنی که پرستش روحانی شما همین.

² هم رنگ ایی دنیا مَبَشی، بلکه با تازه بودِن فکرِتُ عوض بُبی. اُغایه اِتونین بُفَهمین خواسته خدا چِن، خواسته خُب و مقبول و تَمُم و کمالش.

³ چون وا خاطر فیضی که بِی مه داده بودِن، مه به هر تِیتُ اَگَم که هیچکَ بِی خو بِشتِه اَ چیزی که هَن، ندونه، بلکه هَرکَ طِبکِ اُ کَد ایمُنی که خدا بهش مَعیَن ایکِردِن، وا هُشیاری حکم بُکنت.

⁴ چون همطو که توو یه بدن عضوئُوی زیادی مُهَه، و همۀ عضوُ کارشُ یکی نَن،

⁵ پَ همطوَم ما، با ایکه تعدادمُ زیادِن، در مسیح یَک بدنیم، و هر تِیمُ، تک وا تک عضوئُوی همدگه ایم.

⁶ طِبکِ فیضی که بِی ما داده بودِن، ما عطائُوی جور وا جور مُهَه. بیِی ایی عطائُو به کار بُبِریم. اگه ایی عطا نبوّتِن، اُ رو کَد ایمُنِمُ بکار بُبِریم.

⁷ اگه خذمت کِردِنِن، توو خذمت کِردِنمُ. کسی که تعلیم اَدِت، توو تعلیمی.

⁸ کسی که تشویق اَکُنت، توو تشویق کِردِنی. کسی که به فَخیرُ کمک اَکُنت، ایی کارُ وا دَس و دلبازی بُکنت. کسی که رهبری اَکُنت، ایی کارُ وا غیرت اَنجُم هادِه. کسی که رحم اَکُنت، ایی کارُ وا شادی اَنجُم هادِه.

نِشُنه ئُوی یه مسیحی واکعی

⁹ باشتا محبت خالص بَشِت. اَ بدی بیزار بِشی، به اُچه که خُبِن، محکم بچسبی.

¹⁰ وا محبت برادرانه بِی همدگه دوست تُبَشِت. توو حرمت ناهادِن به هم، اَ همدگه جلو بِزِنین.

¹¹ اَ غیرتتُ کم مَکُنی؛ در روح مثه آتِش غَلمَش بُبین، به خداوند خذمت بُکنی.

¹² توو امید شادی بُکنی، توو مصیبت صبور بَشین، توو دعا پابرجا بُمونین.

¹³ توو برطرف کِردِن نیازوی کسوئی که به مسیح ایمُن شُهَه شریک بُبین و مهمون نواز بَشین.

¹⁴ بِی کسونی که به شما اذیت و آزار اَرِسونِن، برکت هادِی؛ برکتشُ هادِی و اِسپارشُ مَکُنی!

¹⁵ با کسونی که شادی اَکُنِن، شادی بُکنی، و با کسونی که گیریک اَکُنِن، گیریک بُکنین.

¹⁶ با همدگه سازش بُکنی. تکبر تُنَبَشِت، بلکه وا آدموی ضعیف و ساده، آمد و رفت بُکنی. هیچِوَه به خوتُ عاکل مَدونی.

¹⁷ به هیچکَ عوض بدی، بدی مَکُنی. بلکه اُ کاری بُکنین که توو چِهم همه حرمت ایشَه.

¹⁸ اگه ممکنِن، تا اُجا که به شما مربوطِن، با همه توو صُل و سلامتی زندگی بُکنی.

¹⁹ ای عزیزُن، هیچِوَه خوتُ تکاص مگیری، بلکه اُ رو به خشم خدا واگذار بُکنین. به چه که توو کتاب تورات نوشته بودِن «خداوند اَگِت: ”تکاص گِفتِن مال مِن؛ مه اَم که عوض اَدَم.“»

²⁰ برعکس، «اگه دشمنت گُشنَن خوراکش هادَه، اگه چِهنَن یه چیزی شادَه تا بُنوشه. به چه که با ایی کار طوری شرمُنده اَش اَکُنی که انگار آتِش گُداخته رو سری اِدناهادِن.»

²¹ مَوال بدی حریفت بَشِت، بلکه با خُبی حریف بدی بَش.