رومیان 10 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹ ای کاکائُن، آرزوی کَلبی و دعای مه به درگاه خدا بِی کوم یهود ایین که نجات پیدا بُکنِن.

² چونکه مه دربارۀ ایشُ گواهی اَدَم که بِی خدا غیرت شُهَه، ولی ایی غیرت اَ رو شناخت نَن.

³ چون وا خاطریکه اَ اُ صالح بودِنی که اَ خدان بی خبر هَستَرِن، و دُمبال ایی ئَرِن که صالحی خوشُ ثابت بُکنِن، اُشُ اَ اُ صالح بودِنی که اَ خدان اطاعت شُنَکِه.

⁴ به چه که مسیح شریعتُ به آخِر ایرسوند، تا هَرکَ ایمُن اَتارِه، صالح به حساب بیاد.

⁵ به چه که موسی پیغُمبَر دربارۀ اُ صالحی که بر پایۀ شریعتِن اَنویسه که: «کسی که حکمُ ئو اَنجُم اَدِت، به وسیله اُشُ زندگی اَکُنت.»

⁶ ولی اُ صالحی که بر پایۀ ایمُنِن اَگِت: «توو دل خو مَگه ”کِن که به آسَمُن بالا بِرِت؟“» - یعنی تا مسیحُ زیر بیارِه.

⁷ یا «”کِن که به دنیای مُردَئُن زیر بِرِت؟“» یعنی تا مسیحُ اَ میون مُردَئُن بیارِت بالا.

⁸ ولی، اُ چه اَگِت؟ اَگِت که «کَلُم خدا نِزیکِ تو، توو لُووِ تو، و توو دلِتِن.» ایی همو کَلُمِ ایمُنِن که ما اعلام اَکُنیم،

⁹ به چه که اگه وا زَبُن خو اعتراف بُکنی «عیسی خداوندِن» و توو دل خو ایمُن اِتبَشِت که خدا بِی اُ اَ مُردَئُن زنده ایکه نجات پیدا اَکُنی.

¹⁰ چونکه وا دلِن که آدم ایمُن اَتارِه و صالح به حساب اَتات، و وا زَبُنِن که آدم اعتراف اَکُنت و نجات پیدا اَکُنت.

¹¹ چون توو کتاب اِشعیای پیغُمبَر اَگِت: «هَر‌کَ به اُ ایمُن بیارِه، شرمُنده نابو.»

¹² به چه که بین یهودی و غیر یهودی هیچ فَرخی نین، چون همو خداوند، خداوندِ هَمَن و اُ به همۀ کسونی که صداش اَزَنِن، فَرایُن برکت اَدِت.

¹³ چونکه «هَر‌کَ نُم خداوندُ صدا بِزَنت، نجات پیدا اَکُنت.»

¹⁴ پَ چطو به کسی که بهش ایمُن شُنَواردِن، صدا اَزَنِن؟ و چطو بایه به کسی ایمُن بیارِن که ابداً دربارَش شُنَشنُتِن؟ و چطو بایه بِشنُوِن، بدون ایکه کسی بهشُ اعلام بُکنت؟

¹⁵ و چطو بایه اعلام بُکنِن، اگه فرستادَه نَبَشِن؟ همطو که توو کتاب اِشعیا نوشته بودِن: «چِکَک جُنِن پائُوی کسونی که اُ خبر خاش اعلام اَکُنِن.»

¹⁶ ولی همۀ اُشُ اَ انجیل اطاعت شُنَکِردِن، به چه که اِشعیا اَگِت: «ای خداوند، کِ اُ چیزی که اَ ما شِشنُتِنُ باور ایکِردِن؟»

¹⁷ پَ ایمُن اَ شنیدِن اَتات، و شنیدِن اَ طریق کَلُم مسیحِن.

¹⁸ ولی اَپُرسُم: مگه شُنَشنُتِن؟ بله که شُشنُتِن به چه که توو کتاب زبور داوود نوشته بودِن: «صدای اُشُ توو کل زمین ایپیچیدِن، و کَلُمِشُ تا اُ سر دنیا رسیدِن.»

¹⁹ ولی اَپُرسُم: مگه کوم یهود شُنَفَهمی؟ اَوِّل، توو کتاب تورات، موسی اَ زَبُن خدا اَگِت: «مه اَ طریق اُشُویی که ملتی به حساب نِتان، شمائو به غیرت اَتارُم؛ و اَ طریق یه ملت نادون، شمائو گِرنِگی اَکُنُم.»

²⁰ بعد، اِشعیا پاهار اَکُنت و اَ زَبُن خدا اَگِت: «اُشُویی که دُمبال مه نَهَستَرِن، بِی مه پیدا شُکِردِن، مه بِی خوم به اُشُویی که بِی مه شُنَخواست نِشُن اُمدادِن.»

²¹ ولی دربارۀ کوم یهود اُ اَگِت: «کل روز دَسُ خو دراز اُمکِردِن به طَرَه کومی که نافرمُنَن و ضدکاری اَکُنِن.»